Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten

Zoekresultaten 19771-19780 van de 42611 resultaten

  • ECLI:NL:TADRAMS:2017:25 Raad van Discipline Amsterdam 16-1115/A/A

    • Datum publicatie: 13-02-2017
    • Datum uitspraak: 24-01-2017
    • ECLI:NL:TADRAMS:2017:25

    Voorzittersbeslissing. Klaagster niet-ontvankelijk in haar klacht vanwege tijdsverloop.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:45 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 037/2017

    • Datum publicatie: 13-02-2017
    • Datum uitspraak: 13-02-2017
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:45

      Klacht tegen gezondheidszorgpsycholoog. Klager verwijt verweerster dat zij een verkeerde diagnose heeft gesteld, de psychiatrische diagnose met betrekking tot zijn ex-partner niet wilde bevestigen en dat zij klager niet wil helpen contact met zijn ex te hebben. Klacht niet-ontvankelijk/kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TNORSHE:2017:6 Kamer voor het notariaat 's-Hertogenbosch SHE/2016/72 en 73

    • Datum publicatie: 13-02-2017
    • Datum uitspraak: 16-01-2017
    • ECLI:NL:TNORSHE:2017:6

    Klacht over hoogte erfpachtcanon in akte uit 1999; volgens klager is de door de gemeente bedongen canon dermate laag dat sprake is van verkapte staatssteun aan een sportclub. Klachttermijn verstreken.  

  • ECLI:NL:TADRAMS:2017:19 Raad van Discipline Amsterdam 16-890/A/A

    • Datum publicatie: 13-02-2017
    • Datum uitspraak: 06-02-2017
    • ECLI:NL:TADRAMS:2017:19

    Gegronde klacht. De raad acht de wijze van praktijkvoering door verweerder bijzonder laakbaar. Zonder daarop (afdoende) toezicht te houden heeft verweerder een gedeelte van zijn praktijk uitbesteed en zijn kantoororganisatie zo ingericht, dat het mogelijk was dat op naam van verweerder bezwaarschriften zijn ingediend zonder dat verweerder – althans zo stelt hij – daarvan op de hoogte was en zonder dat aan verweerder geadresseerde post bij hem terecht kwam. Verweerder heeft hiermee tevens in strijd met Gedragsregel 38 gehandeld. Onvoorwaardelijke schorsing voor de duur van zes weken en proceskostenveroordeling.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:39 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 108/2016

    • Datum publicatie: 13-02-2017
    • Datum uitspraak: 13-02-2017
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:39

      Klacht tegen huisarts kennelijk ongegrond. Gelet op het onderzoek door verweerder een dag na de door de huisartsenpost geconstateerde cornealaesie, het ontbreken van alarmsignalen en de door klager geuite klachten was er geen reden voor verwijzing naar de oogarts.

  • ECLI:NL:TADRAMS:2017:32 Raad van Discipline Amsterdam 16-1164/A/A

    • Datum publicatie: 13-02-2017
    • Datum uitspraak: 02-02-2017
    • ECLI:NL:TADRAMS:2017:32

    Voorzittersbeslissing. Klacht van een derde over uitlatingen gedaan door verweerder in de rechtszaal. Geen sprake van onnodig grievende uitlatingen. Klacht kennelijk ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZREIN:2017:26 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 15117b

    • Datum publicatie: 10-02-2017
    • Datum uitspraak: 10-02-2017
    • ECLI:NL:TGZREIN:2017:26

      Klaagster verwijt psychiater dat zij ten onrechte een melding bij het AMK heeft gedaan;  zich op het verleden in plaats van de actuele situatie van klaagster heeft gericht en klaagster ten onrechte op de afdeling PMU heeft laten opnemen. Op het moment van de melding was verweerster niet als behandelend psychiater bij klaagster betrokken. Verschillende lezingen over de feiten. Klaagster heeft vrijwillig gekozen voor de opname. Ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:34 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 246/2015

    • Datum publicatie: 10-02-2017
    • Datum uitspraak: 10-02-2017
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:34

      Klacht tegen huisarts. Patiënt bij wie recent de ziekte van Parkinson was gediagnosticeerd, meldde zich met (opnieuw optredende) benauwdheidsklachten bij de huisarts. Na onderzoek werden antibiotica voorgeschreven, met een spirometrie (longfunctieonderzoek) over 2-3 weken. Een maand later vond het longfunctieonderzoek bij de praktijkondersteuner plaats. De huisarts accordeerde het beleid te starten met luchtwegverwijders en controle over een maand, zo nodig eerder, met dan eventuele verwijzing naar de longarts. Korte tijd later werd patiënt, na spoedconsult bij de huisartsenpost (tijdens vakantie van de huisarts), opgenomen op de CCU. Patiënt overleed enkele dagen later. Bij obductie bleek sprake te zijn van cryptogene longfibrose, met sterk afwijkende longen. Klacht over diagnostiek en behandeling is ongegrond ten aanzien van het eerste consult maar gegrond ten aanzien het beleid naar aanleiding van het longfunctieonderzoek. Hoewel bij de spirometrie niet het in de standaard voorgeschreven aantal geslaagde blaaspogingen was gehaald, leverde het onderzoek (waaronder het resultaat van de correct uitgevoerde poging) wel sterke aanwijzingen op voor een zeer ernstige restrictie van de vitale longcapaciteit van patiënt. De huisarts had patiënt onder deze omstandigheden zelf op (zeer) korte termijn moeten zien. Vervolgens had overleg moeten plaatsvinden met de longarts met de vraag op welke termijn deze patiënt zou moeten zien (conform de NHG-Standaard COPD). In zoverre is sprake van een beoordelingsfout. Daarnaast zijn er bejegeningsklachten, die gegrond zijn voor zover het de op diverse punten tekortschietende communicatie met de echtgenote van patiënt betreft. De huisarts heeft daarbij onvoldoende zelfinzicht ten aanzien van zijn medisch inhoudelijk handelen getoond. Berisping.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:18 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 160111

    • Datum publicatie: 10-02-2017
    • Datum uitspraak: 06-02-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:18

    Verweerder reageerde niet of niet voldoende inhoudelijk op vragen die klaagster en haar echtgenoot stelden. Uit het dossier is af te leiden dat verweerder het inwinnen van medische informatie ten behoeve van de zaak aan de echtgenoot van klaagster heeft overgelaten. Verweerder heeft deze informatie vervolgens (zoals blijkt uit de door verweerder ingediende processtukken) niet ingebracht in de procedure, en evenmin schriftelijk vastgelegd dat en waarom hij deze informatie niet zou gebruiken. Verweerder heeft drie maal bevestigd dat hij om een herbeoordeling van klaagster zou verzoeken, maar een dergelijk verzoek is door verweerder niet gedaan. Door de handelwijze van verweerder is er bij de zitting niet getolkt voor klaagster. Klaagster is daardoor de kans ontnomen om het hare over de zaak tijdens de zitting aan de rechtbank kenbaar te maken. Al met al komt het hof tot de conclusie dat verweerder de zaak van klaagster niet met de vereiste zorgvuldigheid heeft behandeld. Het hof acht, gelet op de ernst van de verweten gedragingen en het tuchtrechtelijk verleden van verweerder, de maatregel van berisping passend en geboden.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:19 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 160196

    • Datum publicatie: 10-02-2017
    • Datum uitspraak: 06-02-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:19

    De stellingen van verweerder zijn niet onnodig grievend, nu die functioneel waren in het desbetreffende geschil, noch heeft verweerder een tuchtrechtelijk verwijtbaar onjuiste mededeling gedaan. De beslissing van de raad wordt - voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen - bekrachtigd.