Zoekresultaten 40401-40450 van de 44655 resultaten

Klachten tegen advocaat wederpartij, waarvan een klachtonderdeel gegrond. Verweerster heeft wetende van de inhoud van de brief, waarin klaagster zich verweert, niettemin in de dagvaarding volstaan met de vermelding dat haar cliënten niet op de hoogte zijn van enig inhoudelijk verweer van klaagster. Enkele waarschuwing.

Verweten wordt het niet schoonhouden van de stallen 1 en 2 op het bedrijf van betrokkene. Het schoonhouden van de bedrijfsruimten is een basisvoorwaarde voor een goede hygiëne op het pluimveebedrijf. De staat waarin de controleur van het CPE de twee bedrijfsruimten op het bedrijf van betrokkene aantrof, is zonder meer ernstig te noemen. De bij het berechtingsrapport gevoegde foto’s laten duidelijk zien dat sprake was van een onaanvaardbare toestand. Het Tuchtgerecht heeft ter zitting niet de indruk gekregen dat betrokkene zich werkelijk bewust is van de ernst van de situatie. Hij bagatelliseert de omstandigheden die door de controleur zijn gerapporteerd. De overtreding is zeer ernstig naar oordeel van het Tuchtgerecht. Niet alleen vormen deze omstandigheden een verhoging van het mogelijke risico met betrekking tot de volksgezondheid, ook zijn de beelden schadelijk voor het imago van de pluimveesector. De geldboete is deels voorwaardelijk omdat niet eerder een tuchtrechtelijke maatregel is opgelegd.

De klacht is gericht tegen twee specialisten ouderengeneeskunde en een verpleegkundige en betreft de behandeling van de moeder van klaagster, verder patiënte te noemen, tijdens haar opname in het verzorgingshuis. Klaagster verwijt de beide specialisten ouderengeneeskunde en de verpleegkundige dat zij –kort samengevat- onzorgvuldig jegens patiënte hebben gehandeld door haar tijdens haar opname niet die zorg te verlenen die zij van hen mocht verwachten. Patiënte is overleden. De klachten werden gezamenlijk ter terechtzitting behandeld. In de zaken 10/061 en 10/063Vp heeft het college de klacht afgewezen. In de zaak 10/062 is de klacht gegrond verklaard en is de maatregel van een waarschuwing opgelegd.

Voor de pluimveesector is een Actieplan Salmonella en Campylobacter opgesteld om besmettingen van pluimvee terug te dringen. Dit om de consument een betere bescherming te bieden tegen mogelijke gezondheidsproblemen. Om het met dit plan beoogde doel te bereiken, is het van het grootste belang dat iedereen zich houdt aan het totale pakket van de geldende maatregelen. Zaak betreft het nalaten van salmonellaonderzoek door een HOSOWO-instantie na constatering van een salmonellabesmetting, na reiniging en ontsmetting van de stal, voor de opzet van een nieuw koppel pluimvee. Het Tuchtgerecht heeft begrip voor de situatie, gezien de omstandigheden waaronder de overtreding is begaan: een salmonellabesmetting bij het eerste koppel op een nieuw bedrijf. Voorts heeft het Tuchtgerecht ter zitting de indruk gekregen dat betrokkene een consciëntieus ondernemer is met een serieuze en zorgvuldige bedrijfsvoering. Gelet daarop en de omstandigheden waaronder de overtreding is begaan, legt het Tuchtgerecht de geldboete deels voorwaardelijk op.

Klacht over onvoldoende voorbereiding en bijstand ter zitting in een procedure met betrekking tot de verblijfplaats van en omgangsregeling met kinderen van klager. Verweerster heeft de werkzaamheden in het dossier van klager echter grotendeels laten uitvoeren door haar juridisch medewerker. Verweerster heeft als advocaat echter de verantwoordelijkheid om helderheid te verschaffen met betrekking tot de procedure en de gevolgen daarvan. Verweerster heeft dat ten onrechte grotendeels aan de juridische medewerker overgelaten..

Diverse klachten van advocaat tegen advocaat wederpartij ongegrond. Een goede beroepsuitoefening binnen de advocatuur is gediend met een onderlinge verhouding tussen advocaten die berust op vertrouwen en welwillendheid. Verzoek om toezending van verstekvonnis door verweerder is gemeten naar deze maatstaf niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Dreigen met tuchtklacht door verweerder in casu evenmin. Opmerkingen van verweerder over klager in processtuk functioneel, tuchtrechtelijke grens niet overschreden. Weigering van verweerder om het woonadres van zijn cliënte aan klager te verstrekken valt binnen de vrijheid die hem toekomt bij de behartiging van de belangen van zijn cliënte.

Klager verwijt de sociaal psychiatrisch verpleegkundige dat hij zijn lichamelijke klachten en tandheelkundige problemen onvoldoende serieus heeft genomen. De klacht heeft voorts betrekking op de diagnostiek, het behandelplan en de dossierplicht. Klacht deels gegrond. Waarschuwing.

Voor de pluimveesector is een Actieplan Salmonella en Campylobacter opgesteld om besmettingen van pluimvee terug te dringen. Dit om de consument een betere bescherming te bieden tegen mogelijke gezondheidsproblemen. Om het met dit plan beoogde doel te bereiken, is het van het grootste belang dat iedereen zich houdt aan het totale pakket van de geldende maatregelen. In deze zaak worden drie (deels voorwaardelijke) boetes opgelegd. Op het pluimveebedrijf is sprake geweest van het nalaten van een hygiënogram in 2009 en van het twee keer nalaten van campylobacteronderzoek in 2009. Beide feiten zijn ter zitting onbetwist gebleven. Wel heeft betrokkene in 2010 in zowel het tweede als derde kwartaal een campylobacteronderzoek laten uitvoeren. Daarom hanteert het Tuchtgerecht bij het opleggen van de geldboete voor dit feit de maatstaf van een enkele geldboete. Voorts stelt Tuchtgerecht vast dat de geldigheidstermijn van de Salmonella-uitslag voor de afvoer van vleeskuikens naar de slachterij in 2010 twee keer is overschreden. Namens betrokkene is aangevoerd dat het afvoermoment wat fluctueert in verband met het gewenste gewicht van de kuikens. De geldigheidsduur van drie weken is naar het oordeel van het Tuchtgerecht echter voldoende om een goede planning op te baseren. Ter zitting is niet duidelijk geworden of de geldigheidstermijn na de wijziging van de regelgeving ingaat op het moment van monstername of op het moment van de uitslag.

Klacht over kwaliteit dienstverlening in diverse procedures met betrekking tot een omgangsregeling. Onvoldoende uitleg over consequenties vonnis en onjuiste formulering van vordering in kort geding. De klacht is gegrond. De raad legt de maatregel schorsing gedurende een maand op en spreekt uit dat verweerster niet de zorgvuldigheid heeft betracht die bij een behoorlijke rechtshulpverlening betaamt.

Klachten tegen advocaat wederpartij ongegrond. Verweerder heeft niet in strijd gehandeld met gedragsregels 12 (overleggen van confraternele correspondentie) en 30. Verweerder mocht ter weerlegging van het standpunt dat klager met een beroep op verweerders brief inneemt verwijzen naar de reeds bij de deken gevoerde discussie over de betekenis van die brief voor het geschil dat partijen verdeeld houdt.

Verweten worden: het nalaten van een campylobacteronderzoek in 2009 en het niet tijdig doorgeven van de uitslag van campylobacteronderzoek aan de slachterij. Dat het onderzoek wel is uitgevoerd, maar dat de uitslag daarvan niet aan betrokkene is toegestuurd, neemt de verwijtbaarheid niet weg. Betrokkene blijft verantwoordelijk voor het uitvoeren van het halfjaarlijkse campylobacteronderzoek en hij had bij het laboratorium kunnen informeren naar de uitslag. Er wordt een boete opgelegd, deels voorwaardelijk. De uitslag van het campylobacteronderzoek is ingevolge artikel 5, vierde lid, van het Hygiënebesluit vleeskuikenbedrijven (PPE) 2007 veertien dagen geldig. Het Tuchtgerecht stelt vast dat betrokkene in oktober 2009 heeft verzuimd tijdig de uitslag van het campylobacteronderzoek aan de slachterij door te geven, maar legt daarvoor geen maatregel op, nu ter zitting niet is gebleken dat daardoor een verhoogd risico met betrekking tot dier- of volksgezondheid is gecreëerd.

Verzet deels gegrond, klacht tegen advocaat wederpartij ongegrond. De stelling van verweerder behelst louter een standpunt van zijn cliënt in het civiele geschil dat klager en zijn wederpartij verdeeld houdt. Het is niet aan de tuchtrechter hierover te oordelen.

Niet kon worden aangetoond dat in het jaar 2009 een maal een hygiënogram was uitgevoerd voorafgaand aan het plaatsen van een nieuw koppel, nadat de stal gereinigd en ontsmet was. Het hygiënogram is nagelaten in een periode dat betrokkene een bestrijdingsplan tegen Salmonella Java uitvoerde. Dat is een intensief programma, hetgeen de overtreding enigszins begrijpelijk maakt. Het neemt echter de verwijtbaarheid niet weg. Betrokkene heeft ter zitting blijk gegeven van een zorgvuldige bedrijfsvoering. Aan betrokkene is niet eerder een tuchtrechtelijke maatregel opgelegd. Geldboete, deels voorwaardelijk.

Twee keer nalaten van bloedonderzoek Newcastle Disease na vaccinatie. De overtreding wordt aangemerkt als een ernstige overtreding. Newcastle Disease (NCD), ook wel pseudo-vogelpest, is een voor pluimvee zeer besmettelijke ziekte. Het preventief vaccineren voorkomt dat de exportpositie van de Nederlandse pluimveesector gevaar loopt vanwege uitbraak van deze ziekte. Dierenarts verklaart dat het verzuim mede het gevolg is van nalatig handelen door hem. Het feit dat de overtreding is begaan buiten de directe invloedsfeer van betrokkene, vrijwaart hem echter niet. Het voorschrift richt zich tot de pluimveehouder. Het Tuchtgerecht heeft wel begrip voor de omstandigheid dat door de overstap naar een ander bloedtapschema een voorgedrukt formulier niet meer klopte. Ook geeft betrokkene ter zitting blijk van een in de regel zorgvuldige bedrijfsvoering. Geldboete daarom deels voorwaardelijk.

Klachten tegen eigen advocaat. Kwaliteit dienstverlening. Tuchtrechtelijk verwijtbaar dat verweerder geen draagkrachtberekening heeft overgelegd. Niet is gebleken dat verweerder klager schriftelijk of anderszins heeft geïnformeerd over zijn overwegingen, die ertoe hebben geleid geen draagkrachtberekening over te leggen. Gegrond zonder oplegging van maatregel gezien bijzondere omstandigheden van dit geval.

De klacht is gericht tegen twee specialisten ouderengeneeskunde en een verpleegkundige en betreft de behandeling van de moeder van klaagster, verder patiënte te noemen, tijdens haar opname in het verzorgingshuis. Klaagster verwijt de beide specialisten ouderengeneeskunde en de verpleegkundige dat zij –kort samengevat- onzorgvuldig jegens patiënte hebben gehandeld door haar tijdens haar opname niet die zorg te verlenen die zij van hen mocht verwachten. Patiënte is overleden. De klachten werden gezamenlijk ter terechtzitting behandeld. In de zaken 10/061 en 10/063Vp heeft het college de klacht afgewezen. In de zaak 10/062 is de klacht gegrond verklaard en is de maatregel van een waarschuwing opgelegd.

In 2009 is niet op kosten van betrokkene op zijn pluimveebedrijf een jaarlijkse controle door een erkende controle-instantie uitgevoerd op de naleving van de hygiënevoorschriften. Voor de pluimveesector is een Actieplan Salmonella en Campylobacter opgesteld om besmettingen van pluimvee terug te dringen. Dit om de consument een betere bescherming te bieden tegen mogelijke gezondheidsproblemen. Om het met dit plan beoogde doel te bereiken, is het van het grootste belang dat iedereen zich houdt aan het totale pakket van de geldende maatregelen. Hoewel betrokkene aangeeft in verwarring te zijn geweest door de vele brieven die hij jaarlijks door of namens het PPE ontvangt, waardoor hij niet alle brieven heeft gelezen en per abuis de brief over de Actieplancontrole heeft gemist, is het de verantwoordelijkheid van betrokkene zelf om van de inhoud van aan hem gestuurde brieven kennis te nemen. Dat de overtreding, het nalaten van de actieplancontrole, is begaan, is ter zitting onbetwist gebleven. Bij de beoordeling van de zaak weegt het Tuchtgerecht mee dat betrokkene eind 2008 tuchtrechtelijk is veroordeeld wegens een overtreding van de NCD-verordening.

verzet in verband met indienen van de klacht binnen redelijke termijn. Verzet ter zake van niet ontvankelijk van klacht over resultaatsafhankelijk declareren gegrond: maatschappelijk belang. Klacht tegen optredend raadsman wegens resultaatsafhankelijk declareren gegrond verklaard (gedragsregel 25).

Betrokkene is jarenlang de accountant en adviseur van twee zakelijke partners en hun vennootschappen. Na de breuk tussen de partners heeft betrokkene onvoldoende de bedreigingen gezien voor zijn objectief handelen, waartegen hij passende waarborgen had dienen te treffen. Betrokkene heeft in dat kader de partners onvoldoende duidelijk gemaakt op welke wijze hij zijn werkzaamheden voor de vennootschappen zou vervolgen en op welke wijze hij de contacten met en de informatievoorziening aan de bank zou voortzetten. Ongegronde klacht over het niet willen aanpassen op verzoek van de ene partner van de jaarrekeningen die al door beide partners waren goedgekeurd. Klacht over het zelfstandig contact opnemen met een door de rechtbank in het geschil van de partners benoemde deskundige eveneens ongegrond. Voldoende aannemelijk is dat betrokkene de intentie had om een neutrale positie in te nemen. Niet gebleken is dat dat niet het geval is geweest. Geen maatregel.

Betreft het nalaten van een hygiënogram in het kalenderjaar 2009. Betrokkene is behoorlijk en tijdig bij aangetekende brief opgeroepen, maar is niet op de terechtzitting verschenen. Blijkens het berechtingsrapport heeft betrokkene verklaard het hygiënogram in 2009 gewoon te zijn vergeten. De verplichting daartoe was hem bekend. Het Tuchtgerecht legt een geldboete op, rekening houdend met het feit dat betrokkene een bedrijf heeft van grote omvang. Boete deels voorwaardelijk omdat aan betrokkene niet eerder een tuchtrechtelijke maatregel is opgelegd.

De klacht is gericht tegen twee specialisten ouderengeneeskunde en een verpleegkundige en betreft de behandeling van de moeder van klaagster, verder patiënte te noemen, tijdens haar opname in het verzorgingshuis. Klaagster verwijt de beide specialisten ouderengeneeskunde en de verpleegkundige dat zij –kort samengevat- onzorgvuldig jegens patiënte hebben gehandeld door haar tijdens haar opname niet die zorg te verlenen die zij van hen mocht verwachten. Patiënte is overleden. De klachten werden gezamenlijk ter terechtzitting behandeld. In de zaken 10/061 en 10/063Vp heeft het college de klacht afgewezen. In de zaak 10/062 is de klacht gegrond verklaard en is de maatregel van een waarschuwing opgelegd.

Deze zaak betreft drie overtredingen van de Verordening hygiënevoorschriften pluimveehouderij (PPE) 2007: 1. Het niet tijdig doorgeven van de analyseuitslag van het salmonellaonderzoek voor aflevering van vleeskuikens aan de slachterij; 2. Het twee keer nalaten van campylobacteronderzoek; 3. Onvoldoende administratie kunnen overleggen aan inspecteur bij controle. Voor de eerste twee overtredingen wordt voor elke een geldboete (deels voorwaardelijk) opgelegd. In het geval van de twee niet-uitgevoerde campylobacteronderzoeken in 2009 legt het Tuchtgerecht maar één boete op, gezien de omstandigheid dat deze onderzoeken ondanks de afspraken met de dierenartsenpraktijk niet waren uitgevoerd. Betrokkene beoogde met het abonnement een en ander geregeld te hebben. Schuldigverklaring zonder strafoplegging voor het onvoldoende kunnen overleggen van administratie aan de controleur.

In 2009 is niet op kosten van betrokkene op zijn pluimveebedrijf een jaarlijkse controle door een erkende controle-instantie uitgevoerd op de naleving van de hygiënevoorschriften. Voor de pluimveesector is een Actieplan Salmonella en Campylobacter opgesteld om besmettingen van pluimvee terug te dringen. Dit om de consument een betere bescherming te bieden tegen mogelijke gezondheidsproblemen. Om het met dit plan beoogde doel te bereiken, is het van het grootste belang dat iedereen zich houdt aan het totale pakket van de geldende maatregelen. Betrokkene was IKB-deelnemer, maar werd na onenigheid met een controleur niet meer door IKB gecontroleerd. De IKB-controle en de Actieplancontrole worden doorgaans gelijktijdig uitgevoerd en overlappen elkaar goeddeels. Nadat betrokkene geen IKB-controle meer op zijn bedrijf had, heeft hij nagelaten een Actieplancontrole op zijn bedrijf te laten uitvoeren. Dat betrokkene de waarschuwingsbrieven van het PPE niet heeft gezien, neemt de verwijtbaarheid niet weg. Betrokkene heeft na de mededeling van zijn slachterij met betrekking tot de brieven van het PPE in de zomer van 2010 wel adequaat gehandeld door in augustus 2010 alsnog een Actieplancontrole te laten uitvoeren. De boete wordt deels voorwaardelijk opgelegd.

klacht tegen de optredend raadsman wegens het niet behandelen van de zaak ogv aan de voorgaande advocaat verleende toevoeging- klager heeft de klacht niet ingediend binnen een redelijke termijn en is niet ontvankelijk

Klager verwijt de bedrijfsarts dat deze medische informatie heeft opgevraagd bij de behandelend arts, zonder daarvoor schriftelijk toestemming te hebben verkregen. Voorts verwijt klager de bedrijfsarts een onjuiste diagnose van de behandelend arts te hebben bevestigd en overgenomen. Het Regionaal Tuchtcollege heeft alleen het eerste klachtonderdeel behandeld en ter zake de maatregel van waarschuwing opgelegd. Klager komt, ondanks het opleggen van een maatregel in eerste aanleg, in hoger beroep omdat het Regionaal Tuchtcollege zijn tweede klacht niet in het oordeel heeft betrokken. Het Centraal College stelt vast dat het Regionaal Tuchtcollege heeft verzuimd op het tweede klachtonderdeel te beslissen. Niettegenstaande het bepaalde in artikel 73 lid 1 sub a Wet BIG, is klager daarom ontvankelijk in hoger beroep. Het Centraal College verwerpt het beroep, nu is gebleken dat de bedrijfsarts op gebruikelijke, zorgvuldige en adequate wijze tot een diagnose is gekomen. Dit is afgezien van het feit, dat de vereiste schriftelijke machtiging voor het opvragen van informatie heeft ontbroken, waarover in eerste aanleg terecht is geklaagd.

De aangeklaagde psychiater is verbonden aan het UMCU. Klager is een maatregel van TBS opgelegd met bevel tot verpleging van overheidswege. Klagers behandelaar wenste dwangmedicatie op te starten en heeft de arts in dat kader verzocht om intercollegiaal advies uit te brengen. De arts heeft advies uitgebracht en klager is dwangmedicatie toegediend. De klacht houdt o.m. in dat de arts over klager een vergaande diagnose heeft gesteld en aan klager vergaande dwangmedicatie heeft voorgeschreven terwijl hij hem maar korte tijd heeft gezien. Het RTG wijst de klacht als kennelijk ongegrond af. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep.

Klacht tegen tandarts, afgewezen door het Regionaal Tuchtcollege. Het Centraal Tuchtcollege vernietigt de beslissing en verklaart vier klachtonderdelen alsnog gegrond. Bij het plaatsen van een implantaat is de tandarts zowel in het vooronderzoek als in de verslaglegging onvoldoende zorgvuldig geweest. De tandarts heeft klager voorafgaand aan en tijdens het plaatsen van een brug onvoldoende voorgelicht over de verschillende mogelijkheden qua materiaal en de daaraan verbonden voor- en nadelen en risico’s. De tandarts had erop moeten toezien dat de afgesproken verrekening van de kosten van het plaatsen van het implantaat daadwerkelijk plaatsvond. Berisping.

Verweerster heeft zich niet gedragen zoals een goed advocaat betaamt door vergoedingen die zij van de Raad voor Rechtsbijstand heeft ontvangen niet met klager te verrekenen zodra dat mogelijk was.

Klager is in 2007 onderzocht in het kader van een herbeoordeling. De betreffende verzekeringsarts concludeerde tot een urenbeperking van 20 uur per week met als toevoeging dat klager enigszins flexibele aanvangstijden nodig heeft. Op 30 september 2008 is klager door verweerder, verzekeringsarts, onderzocht. Verweerder heeft naar aanleiding van het onderzoek de urenbeperking onderschreven, maar niet de gestelde noodzaak van flexibele werktijden. De klacht houdt in dat verweerder aansluitend op het onderzoek zijn bevinding voor wat betreft het ontbreken van de noodzaak van flexibele werktijden direct met klager had moeten bespreken. Voorts verwijt klager e verzekeringsarts dat hij klager niet heeft laten uitspreken, dat hij onzorgvuldig is omgegaan met de gegevens van klager en dat hij geen rekening heeft gehouden met een neuropsychologisch rapport uit 1994. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen als zijnde kennelijk ongegrond. Het Centraal Tuchtcollege overweegt dat een verzekeringsarts in het algemeen direct na afloop van het onderzoek zijn bevindingen op hoofdlijnen met de betrokkene dient te bespreken. In casu kan de verzekeringsarts geen tuchtrechtelijk verwijt worden gemaakt van het feit dat hij zijn oordeel met betrekking tot de flexibele werktijden niet direct na afloop van het onderzoek met klager heeft besproken. De behandeling in hoger beroep heeft het Centraal Tuchtcollege voor het overige niet geleid tot de vaststelling van andere feiten en tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van het College in eerste aanleg. Het beroep wordt verworpen.

De klacht houdt in dat de chirurg de bij klaagster uitgevoerde neuscorrectie niet lege artis heeft verricht. De klacht heeft voorts betrekking op de nazorg en de informatieplicht. Klacht deels gegrond. Waarschuwing.

De klacht betreft de behandeling van klaagsters broer, verder te noemen: de patient. Klaagster verweet de neurochirurg onder meer dat hij de bij patiënt uitgevoerde operatie niet lege artis heeft verricht. De klacht heeft voorts betrekking op de informatieplicht en de bejegening. Klacht in al haar onderdelen ongegrond. Afwijzing en publicatie.

De klacht houdt onder andere in dat de chirurg niet bekwaam was de bij klaagster uitgevoerde laparoscopische galblaasoperatie te verrichten en bovendien dat hij deze operatie niet lege artis heeft uitgevoerd. De klacht heeft voorts betrekking op de informatieplicht en de bejegening. Klacht deels gegrond. Waarschuwing en publicatie.

Klaagsters hebben ten behoeve van hun destijds minderjarige dochter een klacht ingediend tegen de eigen huisarts. De huisarts heeft de klachten van patiente, ondermeer bestaande uit pijn aan haar been en het niet goed kunnen lopen, geweten aan spanningen. Nadien bleek sprake van een kiemceltumor met metastasen in het hele skelet. Klagers verwijten de huisarts dat hij artikel 47 sub a en b wet BIG heeft overtreden. De klacht behelst dat verweerder onvoldoende diagnostiek heeft uitgevoerd, dat hij de diagnose te laat heeft gesteld en dat hij te laat heeft doorverwezen. Daarnaast wordt verweerder verweten dat hij niet heeft gereageerd op de aansprakelijkstelling voor de schade. Klacht in beide onderdelen gegrond. Berisping.

Raadkamerbeslissing. Klacht tegen oogarts betreffende staaroperatie. Klacht betreft informed consent en complicatie. Klacht kennelijk ongegrond.

Indien een advocaat werkzaamheden verricht voor een cliënt in een zaak waarin de advocaat zich niet thuis voelt en hij is daarover duidelijk tegenover zijn cliënt, dan committeert hij zich niet en verliest hij niet de vrijheid om zich terug te trekken of de zaak door te zetten.

Klacht tegen oogarts over IOL exchange inzake bekwaamheid, informed consent en nazorg. Ongegrond.

Klager heeft klachten over de wijze waarop in de procedure namens de wederpartij stellingen zijn betrokken en standpunten verdedigd die onjuist waren. Niet is komen vast te staan dat de beweringen tegen beter weten in en welbewust zijn gedaan, noch dat dit relevant is geweest voor de uitkomst van de procedure. Het stond de advocaat vrij om nieuwe argumenten in te brengen in de procedure mede gelet op de belangen waarvoor hij stond en de ruimte die hem bij de behartiging daarvan toekomt. Dit is niet tuchtrechtelijk laakbaar.

Geklaagd wordt dat verweerder, dermatoloog niet gewaarschuwd heeft voort en/of afwijzend heeft geadviseerd met betrekking tot een IVF-behandeling/zwangerschap nadat patiënte in het verleden, overigens voor een eerdere zwangerschap, een melanoom had gehad. Klacht ongegrond. Verweerder heeft de controles naar aanleiding van het eerdere melanoom voergenomen van een andere behandelaar in een ander ziekenhuis. In het verleden werd wel eens verondersteld dat er een relatie ebstond tussen hormonale wijzigingen, onder meer als gevolg van een zwangerschap en het ontstaan/de groei van een melanoom. In wetenschappelijke studies is een dergelijk verband nimmer komen vast te staan. Verweerder heeft daarvoor dan ook niet hoeven waarschuwen. Het lag op de weg van de IVF-arts om patiënte te wijzen op haar, gelet op de ernst van het eerdere melanoom beperkte levenskansen.

Klacht tegen neuroloog betreft beoordeling/behandeling rugklachten. Klager verwijt verweerder onder meer verkeerde beoordeling MRI, het verrichten van onnodige onderzoeken en het niet doorverwijzen naar een andere arts. Klacht kennelijk ongegrond.

In tenminste 6 van de 15 steekproefsgewijs door de door de raad aangewezen rapporteur onderzochte dossiers van verweerster blijkt van ernstig tekortschieten in de aanpak van zaken en informatieverstrekking aan de cliënt daaromtrent. Deze verhouiding doet vrezen dat ook de overige nog bij verweerster in behandeling zijnde zaken te leiden hebben onder een gebrekkige bijstand. De raad betrekt daarbij dat verweerster als gevolg van een ongeval nog te lijden heeft onder ernstige vermoeidheidsverschijnselen. Conclusie dat sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 60b. Verzoek tot schorsing voor onbelaade tijd toegewezen. Bij wijze van voorziening aan de deken de bevoegdheid verleend om in te grijpen in praktijkvoering etc..

Geklaagd wordt dat verweerder, chirurg patiënte , met een melanoom (na een eerder melanoom zes jaren daarvoor), toen zij rugklachten kreeg niet heeft doorverwezen naar een gespecialiseerd ziekenhuis zoals een academisch of het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis (ALV). Klacht ongegrond. Er was geen reden patiënte door te verwijzen. Verweerder heeft, nadat de uitslag van het door hem verwijderde melanoom bekend was adequaat gehandeld door met specialisten van het ALV de casus van patiënte en het te voeren beleid te bespreken. Er was medisch gezien dan ook geen enkele aanleiding patiënte te verwijzen. Verweerder had er beter aan gedaan om, ondanks de daartoe door patiënte gegeven toestemming, niet nogmaals een inwendig onderzoek te doen, hoezeer verweerder daardoor wilde vaststellen of en wat hij bij een eerder onderzoek mogelijk had ‘gemist’.

Op verzoeken van nieuwe apotheek (klaagster is de gevestigd apotheker) aan apotheek ter plaatse (verweerder) om afgifte van de medicatiehistorie van een aantal van naar haar overgestapte patiënten had verweerder wel moeten reageren (klacht deels gegrond). Een apotheker (c.q.verweerder) moet voor afgifte patiëntgegevens aan een collega wel verifiëren om welke patiënt het gaat en hij mag de informatie rechtstreeks aan de patiënt geven. Nu van weigering tot afgifte van de verlangde informatie aan patiënten en van concreet gevaar voor de farmaceutische zorg, niet is gebleken, geen maatregel.

Vaststelling vergoeding ex artikel 60 d lid 4 Advocatenwet voor eerder door de raad op grond van 60 c Advocatenwet aangewezen rapporteur met bepaling dat deze vergoeding geheel voor rekening van verweerster komt.

Na terugverwijzing Centraal Tuchtcollege. Eigenaar van nieuwe apotheek, meewerkend maar niet gevestigd apotheker ontvankelijk in klacht tegen apotheek ter plaatse, die aanvankelijk niet reageert op verzoeken van nieuwe apotheek om afgifte van de medicatiehistorie van een aantal patiënten die naar haar willen overstappen. Verweerder had moeten reageren (klacht in zoverre gegrond) maar dient wel identiteit patiënten te verifiëren en mag informatie rechtstreeks aan patiënten geven. Nu niet van weigering aan patiënten of concreet gevaar voor farmaceutische zorg niet is gebleken, geen maatregel.

Raadkamerbeslissing. Klacht tegen huisarts. Klaagster verwijt haar huisarts dat zij haar niet serieus heeft genomen tijdens een bepaald consult. Klacht kennelijk ongegrond.

Klacht tegen een psychiater. Klager verwijt verweerder dat hij een tweetal rapportages heeft opgesteld zonder voldoende kennis te nemen van zijn situatie en zonder informatie in te winnen bij zijn huisarts. Verweerder heeft hierbij uitspraken gedaan op een gebied dat niet zijn expertise betreft. Klacht ongegrond.

Klacht over nodeloos adviseren tot en aandringen op starten procedure door verweerder ongegrond. Verweerder heeft voorts niet klachtwaardig gehandeld door zich niet aan voor hem nadelige uitspraak geschillencommissie advocatuur te conformeren, nu verweerder tijdig in rechte vernietiging van deze uitspraak heeft gevorderd.

Klacht advocaat wederpartij. Niet is gebleken dat verweerster feiten heeft geponeerd waarvan zij wist of redelijkerwijs kon weten dat zij in strijd met de waarheid waren en/of dat zij (anderszins) bij de behartiging van de belangen van haar cliënte de belangen van klager onnodig of onevenredig heeft geschonden zonder dat daarmee een redelijk doel werd gediend. Verzet ongegrond.

In strijd met schriftelijke toezegging aan klager geld op derdenrekening niet gehouden voor klagers cliënt maar uitbetaald aan eigen cliënt. Na zitting van de raad is de klacht ingetrokken. Raad beslist op grond van art. 47a Adv.wet toch in deze zaak. Klacht gegrond, geen maatregel.