Zoekresultaten 851-860 van de 2796 resultaten

  Klager verwijt de notaris dat hij door onvoldoende te rechercheren, het nalaten van gebruik van gelegaliseerde handtekeningen, partijen onvoldoende te informeren over de (rechts-)gevolgen van hun handelen en zijn geheimhoudingsplicht te schenden, bij de boedelafwikkeling en het passeren van de (levens) testamenten niet gehandeld met de ‘grootst mogelijke zorgvuldigheid’, zoals artikel 17 Wna voorschrijft. Daarnaast verwijt klager de notaris dat hij door onvoldoende te rechercheren en onderzoek te doen naar de transacties, het niet opschorten van zijn dienstverlening en het niet melden van ongebruikelijke transacties (dan wel de redenen om niet tot melding over te gaan vast te leggen), bij het verzorgen van de aandelentransacties en de oprichting van een BV niet gehandeld met de ‘grootst mogelijke zorgvuldigheid’, zoals artikel 17 Wna voorschrijft. De naleving van deze verplichtingen zijn relevant voor de rechtszekerheid en moeten juist voorkomen dat een notaris optreedt als facilitator bij mogelijk witwassen en het financieren van terrorisme, mede gezien zijn rol als poortwachter.   De notaris heeft de klachten grotendeels erkend. De klachten worden door de kamer grotendeels gegrond verklaard. Ten aanzien van de op te leggen maatregel overweegt de kamer dat door de notaris structurele en ernstige normschendingen zijn begaan. Ten onrechte heeft de notaris zich volkomen lijdelijk opgesteld. Dit terwijl de rol van de notaris al geruime tijd veranderd is. De notaris heeft echter blijk gegeven de klachtwaardigheid van zijn handelen in te zien en heeft meerdere maatregelen genomen om fouten in de toekomst te voorkomen. Voorts heeft de kamer rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de notaris die speelden in de periode waarop de klacht betrekking heeft.   Gezien de feiten en omstandigheden acht de kamer de maatregel van berisping passend en geboden.

De klacht bestaat uit de volgende onderdelen: 1. aan klagers is elk het volledig tarief voor kadastraal recht van inschrijving royementsakte in rekening gebracht, terwijl in de betreffende royementsakte royementen van meerdere cliënten worden opgenomen en de notaris feitelijk slechts éénmaal het kadastraal recht aan het Kadaster betaalt. Hierdoor zijn er structureel onjuiste facturen opgemaakt c.q. ten onrechte niet gecorrigeerd ;  2. het hogere (niet KIK-tarief) in rekening brengen bij cliënten als onbelast kadastraal recht, terwijl de akte feitelijk voor het lagere KIK-tarief wordt ingeschreven bij het Kadaster en weigeren om desgevraagd (voorafgaand aan het passeren) het KIK-tarief toe te passen en vervolgens bij passeren verstrekken van feitelijk onjuiste informatie (“Wij werken niet met KIK”) ;  3. kopers aantrekken met een laag tarief voor honorarium voor levering/hypotheek, terwijl aan de verkoper een hoog tarief wordt opgelegd nadat de notariskeuze is gemaakt door de koper ;  4. het weigeren om in te gaan op een verzoek voorafgaand aan het passeren om een meer passend honorarium voor royement te hanteren; 5. het rekenen van een te hoog bedrag aan kadastrale recherchekosten (meer dan alle andere notariskantoren); 6. het weigeren – na daartoe te zijn verzocht – om zelf actie te ondernemen om alle cliënten die op basis van bovenstaande teveel hebben betaald actief restitutie te verlenen.

Het notariële tuchtrecht ziet op handelingen die worden verricht in het kader van het notarisambt. De door klagers verweten gedragingen hebben betrekking op het handelen van de notaris als bindend adviseur, niet op het handelen in zijn hoedanigheid van notaris. Handelingen van een notaris die niet in de uitoefening van het notarisambt zijn verricht zijn alleen aan het tuchtrecht onderworpen, voor zover deze een behoorlijk notaris niet betamen en het aanzien van het notariaat daardoor zou kunnen worden geschaad. Dit betekent dat de kamer slechts summierlijk zal beoordelen hoe de notaris de opdracht om een bindend advies op te stellen heeft uitgevoerd. De kamer zal ook terughoudend zijn in haar oordeel over de inhoud van het advies; zij kan alleen tot gegrondverklaring van een klacht hierover concluderen als het advies van dusdanig slechte kwaliteit is of de motivering van het advies dusdanig onzorgvuldig is, dat de reputatie van het notariaat als gevolg ervan in het geding is.  

  Klager heeft verklaard dat hij de akte heeft getekend onder druk van [Z] en dat hij zich destijds van deze druk bewust is geweest, maar geen andere mogelijkheid zag, dan [Z] tegemoet te komen in haar wensen voor wat betreft het creëren van de huwelijksgoederengemeenschap. De driejaarstermijn van artikel 99 lid 21 Wna is gaan lopen op moment ondertekenen akte en is afgelopen voor indiening van de klacht. Zelfs indien uitgegaan wordt van he tijdstip van de indiening van het echtscheidingsverzoekschrift als het tijdstip waarop klager kennis heeft genomen van het handelen waartegen de klacht zich richt, dan nog is het klaagschrift ingediend buiten de in dat geval geldende uitzonderingstermijn van een jaar.

  Klaagster verwijt de notaris het volgende: 1. schending van de geheimhoudingsplicht. 2. schending van de beroeps-en gedragsregels ter zake voorlichting over financiële gevolgen.

De klacht bestaat uit de volgende onderdelen: 1. meewerken aan een vertragingstraject van de kopers om toe te werken naar het “niet kunnen leveren”, waarbij de belangen van de verkopers ondergeschikt worden gemaakt. 2. de onverkwikkelijke gang van zaken tijdens het passeren op het notariskantoor.    3. de getoonde ondeskundigheid, onoorbare handelingen en fouten die men op de dag van passeren op het notariskantoor tentoonspreidde, waarbij de grondslag “de notaris is onafhankelijk en onpartijdig en kijkt daarom naar uw belangen én die van de koper met voeten getreden is.    

  Samengevat verwijt klager de notaris dat zijn chef de bureau hem onheus bejegend heeft in de e-mailberichten van 6 en 12 december 2016 alsmede dat klager onheus bejegend is tijdens de bijeenkomst ten kantore van de notaris op 4 januari 2017 en dat de notaris zich tijdens die bijeenkomst niet onafhankelijk heeft opgesteld.   De kamer acht met name de formuleringen die de chef de bureau in zijn e-mailbericht van 12 december 2016 heeft gebezigd, te weten ”Dat is uw eigen keuze heer [naam klager]” en “Het is nu heel eenvoudig.”, niet gepast in zakelijke communicatie. De kamer is echter van oordeel dat deze formuleringen in het kader van de lange voorgeschiedenis, de vele e-mails van klager in deze zaak die de notaris steeds zorgvuldig beantwoord heeft, alsmede gezien de opstelling van klager op de antwoorden en uitnodigingen voor een afspraak in dit geval niet tuchtrechtelijk verwijtbaar genoemd moeten worden, zodat dit klachtonderdeel ongegrond is.   De kamer is van oordeel dat klager zijn stelling dat de notaris zich niet onafhankelijk heeft opgesteld onvoldoende aannemelijk heeft weten te maken. De enkele indruk die klager had ten tijde van het voorlezen en tekenen van de akte is daartoe onvoldoende.

Klager is van mening dat de wijze waarop de kandidaat-notaris de afhandeling van de erfenis behandelt teveel slordigheden en fouten bevat. 1) het verstrekken van twee versies van het testament. Van een notaris mag duidelijkheid verwacht worden terwijl hier verwarring is gegeven. Dit onderdeel is gegrond. Notaris in de gegeven omstandigheden niet zorgvuldigheid betracht die van hem verwacht had mogen worden. 2) de onduidelijkheid inzake de vererving. Dit onderdeel is ongegrond, gelet op het vonnis van de civiele rechter over die kwestie. 3) het actief benaderen van de kopers van de woning van de vader van klager en zijn vrouw om de verkoopakte bij het kantoor van de kandidaat-notaris te laten passeren. Geen beroepsregel die zich verzet tegen zo’n actief benaderen. Daarnaast heeft klager zelf ook de koopovereenkomst medeondertekend en een volmacht afgegeven voor de levering van de woning. Dit onderdeel is ongegrond. 4) tenslotte is klager van mening dat de kandidaat-notaris ten onrechte geen medewerking wenst te verlenen aan het aan klager overmaken van de begrafeniskosten van de vader van klager. Dit onderdeel is gegrond. Niet valt in te zien waarom de notaris, nadat hij eenzelfde voorschot aan de erven van de echtgenote van de vader van klager had verstrekt, dit ook niet aan klager zou verstrekken.

Klacht niet-ontvankelijk. Klager heeft niet binnen de termijn als bedoeld in artikel 99, lid 21 van de Wna zijn klacht ingediend.

De kamer betwijfelt of de notaris zich er voldoende van bewust is wat hij in onderhavige zaak fout heeft gedaan. Immers, in zijn antwoord, zoals ook op de zitting herhaald, is de notaris van mening dat hij het te veel ontvangen geld ook heeft teruggestort naar de koper. Dat is echter niet juist. De notaris heeft het van een derde ontvangen geld immers doorgestort naar de rekening van o.a. koper. Naar het oordeel van de kamer heeft de notaris er blijk van gegeven te weinig inzicht in het foute van zijn handelen te hebben. De kamer acht de klacht op beide klachtonderdelen gegrond. De kamer rekent de notaris beide klachtonderdelen zwaar aan. Nu meer dan één van de pijlers van het notariaat in geding is acht de kamer het verwijt dat de notaris te maken valt dermate ernstig dat er aanleiding bestaat om hem de maatregel van berisping op te leggen.