Zoekresultaten 1141-1150 van de 1489 resultaten

Accountant van de betrokken accountantspraktijk niet tekortgeschoten bij zijn advisering van een onderneming in zwaar weer. Betrokkene heeft geen beroepsvoorschrift overtreden door als incassant van de accountantspraktijk bij de directeur/grootaandeelhouder in privé zekerheid te vragen voor niet betaalde en toekomstige declaraties van diens onderneming (cliente van de accountantspraktijk). Bijzondere omstandigheden die tot een ander oordeel aanleiding zouden geven, zijn niet gebleken. Geen gedragsregel verzet zich tegen voorzetten van de werkzaamheden door de accountantsprakktijk nadat zij zekerheid van de directeur van haar cliente heeft bedongen.

Betrokkene was controlerend accountant van een onderneming die zich beweegt op het terrein van de tweede lijnsgezondheidszorg. Tot de taak van de controlerend accountant behoort bij een zodanige onderneming (ook zonder uitdrukkelijke opdracht tot een rechtmatigheidsonderzoek) bij uitstek het kennisnemen van de contractsvoorwaarden van de zorgverzekeraars en het verzamelen van voldoende controle-informatie om te kunnen inschatten of (de interne beheersing van de onderneming afdoende waarborgen bevatte om zeker te stellen dat) de ingediende declaraties daaraan voldeden en of en in welke mate er een kans bestond dat uitbetaalde declaraties terugbetaald zouden moeten worden. Dat de indiening van de declaraties werd verzorgd door daarin gespecialiseerde organisaties, vrijwaarde betrokkene niet van deze verplichting. Betrokkene heeft deze verplichting verzaakt terwijl de noodzaak daartoe nog eens werd onderstreept door interne beheersing die "optimalisatie" behoefde. Berisping passend en geboden want het gaat om de controle op de hoofdinkomsten van de onderneming.

Betrokkene is strafrechtelijk veroordeeld voor het opzettelijk onjuiste belastingaangiften doen voor de rechtspersoon van welke hij bestuurder is, voor valsheid in geschrift in 11 facturen en het niet meewerken aan een onderzoek van de belastingdienst met de bedoeling dat te weinig belasting wordt geheven, eveneens in de hoedanigheid van bestuurder van diezelfde rechtspersoon. Klacht is ingediend door voorzitter NIVRA. Verweer dat een en ander geen verband hield met accountantswerkzaamheden betrokkene is verworpen want werkzaamheden als bestuurder van een eigen vennootschap vallen onder het bereik van het tuchtrecht en de zinsnede in artikel 22 Wtra "raakt aan de werkzaamheden die een accountant verricht" beoogt een ruime toepassing van het tuchtrecht. Handelen of nalaten waarover wordt geklaagd is zonder meer schadelijk voor de eer van de stand der registeraccountants als bedoeld in de GBR 1994. Doorhaling voor de maximale termijn, 10 jaar.

Klacht deels n.o. wegens overschrijding 3 en 6-jaarstermijn en voor het overige ongegrond.

Accountant in business, laatstelijk werkzaam als consultant, leent in 2006 in zijn hoedanigheid van bestuurder van Spaanse onderneming in onroerend goed, en ten behoeve van financiering bouw te verkopen villa, van twee familieleden ieder 100.000. Bedragen hadden een jaar nadien terugbetaald moeten worden. Dat is tot op heden niet gebeurd. Slechts over een jaar rente betaald. Verweer dat is gehandeld als privé-persoon bij aangaan leningen verworpen. Handelen als bestuurder (Spaanse) onderneming valt onder bereik tuchtrecht. Klacht dat betrokkene geen open kaart heeft gespeeld bij verkrijgen leningen wegens tijdsverloop vanaf het moment dat betrokkene leningen had moeten terugbetalen/het moment waarop geen rente meer werd betaald niet-ontvankelijk. Klacht dat betrokkene spontaan en eerder (meer) inzicht in financiële situatie had moeten verschaffen, ongegrond want van accountant kon niet worden gevergd dat hij zijn familie, onder wie klagers, voortdurend op de hoogte hield van zijn financiële situatie.

PE, 23,5 punten tekort

Klachten van ex-echtgenote over handelwijze van betrokkene aangaande de jaarstukken die van belang zijn voor de vaststelling van de alimentatieverplichting en voor de verdeling van hun huwelijksgoederengemeenschap. Het merendeel van de gemaakte verwijten inzake 'creative accounting' faalt, maar de verwijten over de verantwoording van de nieuwe woning van betrokkene als effecten onder de vlottende activa en over het opnemen van de kosten van zijn advocaat als kosten van de vennootschap zijn terecht. Die handelwijze is in strijd met de van betrokkene te vergen deskundigheid en zorgvuldigheid. Voorts is gegrond het verwijt dat betrokkene niet heeft verhinderd dat een bevriend accountant een voor hem kenbaar onvolledig en onjuist en dus misleidend stuk aan de rechter heeft voorgelegd. Op die wijze heeft betrokkene het fundamentele beginsel van integriteit geschonden. Gelet op die schendingen, het op die wijze misbruik maken van de achterstand bij klaagster in kennis en deskundigheid en het laten leiden door eigenbelang, acht de Accountantskamer de maatregel van tijdelijke doorhaling voor de duur van 6 weken passend en geboden.

Alleen op de samenstellend accountant (en niet op de kantoorleider) rust de verplichting tot identificeren en verifieren van de identiteit, bedoeld in de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. Op beiden rustte de plicht tot melding op grond van artikel 16 van die wet van onjuiste btw-aangiften door een klant aan het Bureau Financieel Toezicht. Samenstellend accountant niet gehouden om opvolgend administratiekantoor op de voet van artikel B1-210.12 informatie te verstrekken omdat die plicht alleen bestaat ten opzichte van een opvolgend openbaar accountant.

Klaagster was ten tijde van belang moedervennootschap van dochter die gevolmachtigd agent was in de zin van artikel 1 Wet op het financieel toezicht (Wft). Er bestond geen (wettelijke of jurisprudentiele) verplichting tot het opnemen van de zogenaamde volmachtbalans in de geconsolideerde jaarrekeningen van de moeder want uit handelen op grond van de volmachtovereenkomsten met verzekeraars ontstonden geen rechten waarover dochter zelfstandig mocht beschikken en evenmin verplichtingen die buiten de verzekeraars om zelfstandig afgewikkeld mochten worden. Het niet opnemen leidde daarom niet tot een afwijking van materieel belang in de jaarrekeningen en controlerend accountant had daarin geen reden hoeven te vinden om geen goedkeurende verklaringen af te geven. Er is geen (NVCOS-)regel die inhoudt dat bij bankkredieten van enige omvang door de accountant als onderdeel van zijn controlewerkzaamheden altijd een zogenaamde standaard bankverklaring moet worden opgevraagd.

Geen verpeterplan, geen adequate waarnemin, niet beschikken over beroepsaansprakelijkheidsverzekering.