Direct naar content

U bent hier:

  1. Home
  2. Zoeken
  3. Zoekresultaten
Sorteer op:
Aantal:

Zoekresultaten 20201-20210 van de 45138 resultaten

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:199 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 170202

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 30-10-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:199

    Nu verweerder zijn hoger beroep tegen de beslissing van de raad heeft ingetrokken is de beslissing van de raad onherroepelijk geworden en dient het hof op grond van artikel 56 lid 5 Advocatenwet de ingangsdatum van het onvoorwaardelijk deel van de opgelegde schorsing te bepalen. Daarbij is van belang dat verweerder van 26 juni 2017 tot en met 9 september 2017 geschorst is geweest ingevolge de beslissingen van de raad van 12 juni 2017 met nummers 17-133/DB/ZBW en 17-272/DB/ZWB en dat hij aansluitend op grond van de beslissing van de raad van 4 september 2017 (zaaknr. 17-590/DB/L/d) ex artikel 60ab lid 1 Advocatenwet voor onbepaalde tijd in de uitoefening van de praktijk is geschorst sedert 10 september 2017. Ook deze laatste beslissing is inmiddels onherroepelijk geworden. Het hof bepaalt tevens de volgorde van de door de raad bij de onderhavige beslissing en de beslissingen met nummers 17-060/DB/ZWB en 17-132/DB/ZWB/D van gelijke datum opgelegde onvoorwaardelijke schorsingen.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:205 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 170071

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 30-10-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:205

    De raad heeft ten aanzien van klachtonderdeel c geoordeeld dat het feit dat verweerder heeft verzuimd een opdrachtbevestiging te sturen en de financiële consequenties van de aan hem verstrekte opdracht te bespreken, niet automatisch betekent dat verweerder daarmee de kosten van zijn werkzaamheden niet in rekening mag brengen. Volgens de raad staat vast dat klager verweerder opdracht heeft gegeven om werkzaamheden te verrichten. Dat brengt mee dat verweerder zijn werkzaamheden in rekening mag brengen, terwijl niet gesteld noch gebleken is dat een onredelijk tarief in rekening is gebracht. Bovendien heeft verweerder aangevoerd dat hij, vanwege zijn verzuim, bereid was een soepele regeling te treffen over de hoogte van zijn declaratie. Dit klachtonderdeel is volgens de raad derhalve ongegrond. Het onderzoek in hoger beroep heeft niet geleid tot andere beschouwingen en gevolgtrekkingen dan die zijn vervat in de beslissing van de raad, waarmee het hof zich verenigt. Volgt bekrachtiging van de beslissing van de raad.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:206 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 170068

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 30-10-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:206

    Van een advocaat mag worden verwacht dat hij zich inspant om de contactgegevens van zijn cliënt te verkrijgen. Dit klemt te meer nu verweerder geen vervolgafspraak met klager heeft gemaakt en verweerder nog niet in de gelegenheid was geweest de fysieke dossiers met zijn cliënt te bespreken. Wanneer de cliënt deze gegevens niet wil verstrekken en geen vervolgafspraak is gemaakt, zal de advocaat zich moeten beraden of hij de opdracht onder deze omstandigheden wel kan aanvaarden. Die inspanningsverplichting geldt niet alleen ten tijde van het eerste gesprek, maar ook daarna wanneer daartoe aanleiding bestaat, zoals het moment waarop vonnis wordt gewezen. In de nakoming van die verplichting is verweerder tekortgeschoten.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:170 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 279/2016

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 03-11-2017
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:170

    Klager is boos over zijn behandeling gedurende een opname in het ziekenhuis aan het einde waarvan hij is gevraagd het ziekenhuis te verlaten. Hij is daarna nog jaren onder behandeling van verweerder gebleven op de polikliniek. Onvoldoende gesteld of gebleken dat verweerder een verwijt kan worden gemaakt van een gebrek aan medische of lichamelijke zorg waaronder gebrek aan medicatiebewaking, gebrek aan informatieverstrekking, onvolledigheid of afwezigheid van dossiers, onjuiste declaraties dan wel onterecht contact met de huisarts. Ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZCTG:2017:300 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2017.082

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 03-10-2017
    • ECLI:NL:TGZCTG:2017:300

    Klager is gediagnosticeerd met een chronische schizofrene stoornis, waarvoor hij onder meer medicamenteus (soms gedwongen) wordt behandeld. Klager verwijt de psychiater dat zij een onjuiste diagnose heeft overgenomen van haar voorganger en zelf geen diagnose heeft gesteld. Het Regionaal Tuchtcollege is van oordeel dat de klacht kennelijk ongegrond is. Zij heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege onderschrijft het oordeel van het Regionaal Tuchtcollege. Het beroep wordt verworpen.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:200 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 170206

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 30-10-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:200

    Art. 13 Advocatenwet-beklag Het hof is van oordeel dat de deken op goede gronden het verzoek van klager heeft afgewezen. Er is immers sprake van een verzoek om aanwijzing van een advocaat voor een procedure waarover inmiddels door twee advocaten uitvoerig gemotiveerd negatief is geadviseerd vanwege het gebrek aan slagingskansen. Beide advocaten waren niet bereid de procedure voor klager te voeren. Klager heeft niet duidelijk kunnen maken dat deze adviezen onjuist zijn. De onvoldoende kans van slagen levert een gegronde reden op als bedoeld in art. 13 lid 2 Advocatenwet. Volgt ongegrondverklaring van het beklag.

  • ECLI:NL:TADRSGR:2017:206 Raad van Discipline 's-Gravenhage 17-639/DH/DH

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 25-10-2017
    • ECLI:NL:TADRSGR:2017:206

    voorzittersbeslissing; klacht tegen advocaat wederpartij in familiezaak over onder meer gebruik van vertrouwelijke gegevens

  • ECLI:NL:TGZREIN:2017:116 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 1712

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 03-11-2017
    • ECLI:NL:TGZREIN:2017:116

    Arts. Klacht: meerdere onjuiste en tegenstrijdige adviezen gegeven, geweigerd adviezen te herzien en geen contact opgenomen met behandelende orthopeden (1), geen antwoord gegeven op vragen over adviezen (2). College: 1 ongegrond; verweerder mocht tot advies komen. 2 gegrond; verweerder had vragen over advies moeten beantwoorden. Waarschuwing.

  • ECLI:NL:TAHVD:2017:207 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 170089

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 30-10-2017
    • ECLI:NL:TAHVD:2017:207

    Verweerder legt zich in hoger beroep neer bij de feitelijke vaststelling van de raad dat hij Gedragsregel 36 lid 1 heeft overtreden door klaagster niet mee te delen dat zijn collega deelnam aan een telefoongesprek van hem met klaagster en onderkent dat hij tekortgeschoten is in het niet-doen van deze mededeling. Zijn grief richt zich uitsluitend tegen de door de raad opgelegde maatregel. Deze grief slaagt. Het hof is er voldoende van overtuigd dat de schending van de hiervoor genoemde gedragsregel berust op een onbedoeld gemaakte fout. Verweerder heeft (ook nog eens ter zitting) hiervoor aan klaagster excuus aangeboden. Niet is gesteld of gebleken dat als gevolg van deze fout klaagster enige schade heeft geleden en verweerder heeft aangegeven inmiddels zijn handelwijze met betrekking tot het opnemen van de telefoon zodanig te hebben gewijzigd dat dergelijke fouten niet meer kunnen worden gemaakt. Tegen deze achtergrond moet de verweten gedraging bestempeld worden als een slordigheid die geen zakelijke terechtwijzing in de vorm van een maatregel rechtvaardigt. Volgt gegrondverklaring zonder oplegging van een maatregel.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:171 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 280/2016

    • Datum publicatie: 03-11-2017
    • Datum uitspraak: 03-11-2017
    • ECLI:NL:TGZRZWO:2017:171

    Klager is boos over zijn behandeling gedurende een opname in het ziekenhuis aan het einde waarvan verweerder, als hoofd van de afdeling, klager heeft verzocht het ziekenhuis te verlaten. Klager is daarna nog jaren lang als patiënt op de polikliniek onder behandeling gebleven. Klacht tegen verweerder ontvankelijk op grond van de zogenoemde tweede tuchtnorm nu hij zich rechtstreeks in de discussie over klagers behandeling heeft gemengd en de hem verweten handeling op zijn deskundigengebied lag. Zijn handelen had derhalve voldoende weerslag op de individuele gezondheidszorg. Klacht als ongegrond afgewezen nu onvoldoende is gesteld dan wel is gebleken dat verweerder een verwijt valt te maken op het punt van de aan klager verstrekte zorg, informatieverstrekking en dossiervoering en niet gebleken is dat klager onterecht of op onheuse wijze is gevraagd te vertrekken.