Zoekresultaten 19351-19400 van de 21520 resultaten

De beleidsvrijheid van de deken is in deze zaak in het geding. Dit brengt met zich dat de tuchtrechter de klacht van klager slechts marginaal toetst, terwijl klager uitgaat van inhoudelijke toetsing van hetgeen verweerder wel en niet heeft gedaan. Klager miskent hierbij de taak en de rol van de Deken. Daarbij komt dat het onderzoek door de Deken naar de betreffende klachten al aan de orde is geweest in de onderliggende klachtzaken. De Raad van Discipline te Amsterdam (15 december 2009, YA0206) heeft in de onderliggende klachtzaken reeds geoordeel over het dekenonderzoek en geconcludeerd dat dat voldeed aan de daaraan te stellen eisen. Geconcludeerd kan dan ook worden dat de klachtdossiers voldoende informatie bevatten om de klachten te beoordelen. Voor nader onderzoek over het dekenonderzoek is in deze klachtzaak derhalve geen plaats.

Wrakingsverzoek. Voor zover het verzoek tot wraking is ingegeven door de vrees dat het verweerder – in subjectieve zin – aan onpartijdigheid ontbreekt, merkt de wrakingskamer op dat haar evenmin is gebleken van feiten en omstandigheden die een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het oordeel dat verweerder jegens verzoekster enige vooringenomenheid zou koesteren. Het enkele gegeven dat verweerder partner is op het kantoor van een lid van de Raad van Toezicht c.q. partner is geweest van de echtgenoot van een staffunctionaris van de Raad van Toezicht Rotterdam, belast met klachtenbehandeling, is onvoldoende om te concluderen dat sprake zou (kunnen) zijn van subjectieve bevooroordeeldheid jegens verzoekster. Het feit dat verweerder ruim 8 jaar geleden een bespreking heeft gehad met verzoekster en de toenmalig deken kan evenmin tot gegrondheid van het wrakingsverzoek leiden, nu deze bespreking zag op een geheel andere kwestie dan de aan het wrakingsverzoek ten grondslag liggende onderhavige klacht .

Verweerder heeft in de hoedanigheid van advocaat opgetreden als testamentair bewindvoerder. Verweerder heeft in de jaren dat hij het bewindvoerderschap heeft uitgeoefend geen rekening en verantwoording afgelegd over het onder bewind staande vermogen, welk vermogen mede is aangewend ter voldoening van declaraties van verweerder en van kantoorgenoten. Verweerder heeft ondanks herhaald verzoek en toezegging niet zorggedragen voor indiening van een verzoek tot opheffing van het bewindvoerderschap. Verweerder is ernstig nalatig geweest in de uitoefening van zijn taken als bewindvoerder. De klacht is derhalve gegrond. Maatregel: een deels voorwaardelijke schorsing in de praktijkuitoefening, met als bijzondere voorwaarde, naast een proefperiode van twee jaar, dat verweerder binnen drie maanden rekening en verantwoording zal hebben afgelegd over de gehele periode van het bewindvoerderschap, waarbij klaagster op kosten van verweerder zal worden bijgestaan door een door haar, in overleg met de deken, aangezochte deskundige advocaat.

Verzoek tot herziening niet ontvankelijk. Het hof acht alleen een verweerder ontvankelijk jegens wie de beslissing is genomen wanneer er sprake is van schending van fundamentele rechtbeginselen.

Wrakingsverzoek tegen lid Hof van Discipline afgewezen.

De advocaat heeft een beroepsfout gemaakt. Hoewel de gemaakte fout door de advocaat aan klaagster is gemeld, heeft hij de gevolgen van de gemaakte fout op zijn beloop gelaten en toen klager hierom verzocht geen melding gemaakt bij zijn beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar. Door zulks niet te doen is de Raad van oordeel dat verweerder tekort is geschoten in de zorg die van verweerder jegens klaagster verwacht mocht worden. De klacht is gegrond.

Verwijt aan advocaat wederpartij dat een onjuist standpunt is ingenomen en dat te zware conservatoire maatregelen zijn gebruikt. Ongegrond.

Optreden van verweerder als arbiter. Klacht dat niet alle vragen van klager in arbitraat vonnis zijn beantwoord. Ongegrond.

Klacht tegen de advocaat van de wederpartij, inhoudende dat onduidelijke producties zijn overgelegd, misbruik gemaakt wordt van het gerechtelijk systeem, waardoor klager op kosten wordt gejaagd, wordt ongegrond verklaard.

Voor zaken die zich hebben voorgedaan voordat de advocaat in de kwestie werd betrokken kan hij niet verantwoordelijk worden gehouden. Het verwijt van klagers dat de advocaat de zoon van zijn cliënt, werkzaam op het kantoor van de advocaat, als gesprekspartner bij de zaak heeft betrokken, treft geen doel.

Verweerder was werkzaam als advocaat-medewerker op het kantoor van klaagster. Voorafgaande aan beoogd vertrek om voor zichzelf te beginnen heeft verweerder met cliënten in de door hem behandelde dossiers en met andere cliënten van kantoor contact opgenomen om hen te informeren over zijn aanstaande vertrek. Ook zijn dossiers meegenomen dan wel kopieën gemaakt. Verweerder heeft gehandeld buiten klaagster om. Na confrontatie is verweerder op staande voet ontslagen. Vertrouwen van klaagster ernstig geschonden. Voor tuchtrechtelijke beoordeling voldoende aanknopingspunten met de praktijkuitoefening. Klacht, gebaseerd op gedragsregel 17 juncto art. 46 Aw, op één onderdeel na gegrond. Berisping

Verzetzaak. De klacht betreft een beweerdelijke uitlating van verweerder tijdens een zitting bij de Raad van Discipline in een andere klachtzaak van klagers tegen verweerder. De klacht is door de voorzitter kennelijk ongegrond verklaard. Bij de behandeling van het verzet verzoeken klagers om als getuigen te horen de leden van de Raad die de betreffende zitting hebben bijgewoond. Daar een van die leden deel uitmaakt van de kamer die het verzet beoordeelt, wordt beslist tot verwijzing naar een nader te bepalen zitting, waarbij het verzet opnieuw behandeld zal worden in een gewijzigde samenstelling van de Raad.

Klacht over de kwaliteit van dienstverlening en vereiste communicatie met client is ongegrond. Een en ander laat onverlet dat de Raad van oordeel is dat verweerder zich in dat kader wel actiever had kunnen en mogen opstellen nu in die fase van de procedure kennelijk ontslag op staande voet van klaagster dreigde, maar dit betekent niet dat verweerder daarmee tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld.

Verzet Geklaagd is over het feit dat de advocaat een zaak niet in behandeling had mogen nemen in verband met zijn gebrek aan expertise op een bepaald rechtsgebied. Voorts wordt de advocaat verweten dat deze buitensporig gedeclareerd heeft. Het verzet wordt ongegrond verklaard. Er is niet gebleken van relevante feiten of omstandigheden die onbekend waren ten tijde van het afgeven van de voorzittersbeslissing.

Geen hoger beroep mogelijk tegen beslissing van de raad waarin verzet tegen de beslissing van de voorzitter van de raad ongegrond wordt verklaard.

Klacht tegen advocaat wederpartij over wijze van procederen kennelijk ongegrond verklaard. Verzet ongegrond.

Bij overname van strafzaak in piketfase onzorgvuldig gehandeld jegens piketadvocaat gegrond. Berisping.

Verwijt dat verweerder in een gecompliceerde internationale echtscheiding onvoldoende voortvarend heeft opgetreden. Tussenbeslissing teneinde aan verweerder, die bij behandeling niet was verschenen, nadere vragen te kunnen stellen.

Klacht tegen eigen advocaat over kwaliteit van dienstverlening ongegrond.

Verweerder trad op voor ex partner van klaagster nadat zij daar toestemming voor had gegeven. Ongegrond.

Geen gronden voor verzet aangevoerd: verzet ongegrond.

Verwijt dat 1. van cliënt ontvangen geld te lang niet is doorbetaald en 2. dat geen bericht is verstuurd dat behandelend advocaat het kantoor had verlaten. 1. gegrond. 2. ongegrond. Maatregel waarschuwing.

Het niet schriftelijk vastleggen van volgens de advocaat besproken consequenties van het voeren van een kort geding, daaronder begrepen een proceskostenveroordeling, is tuchtrechtelijk verwijtbaar. De klacht wordt voor het overige ongegrond verklaard. Volgt deels gegrondverklaring van de klacht, onder oplegging van de maatregel van enkele waarschuwing.

Wrakingsverzoek. Het enkele gegeven dat de (plaatsvervangende) leden reeds eerder deel hebben uitgemaakt van een kamer die een verzoek ex artikel 60ab van de deken tegen de advocaat heeft behandeld, vormt op zichzelf geen argument dat sprake zou (kunnen) zijn van subjectieve bevooroordeeldheid jegens de advocaat. Het vorenstaande wordt niet anders indien het Hof van Discipline in hoger beroep een andere beslissing geeft dan wel heeft gegeven.

De tuchtrechter heeft niet de bevoegdheid te oordelen over de wederzijdse standpunten en stellingen in het civiele geschil. Dit is aan de civiele rechter. Indien klager meent dat verweerder ten onrechte beslag heeft doen leggen op vermogensbestanddelen van klager staat voor hem het rechtsmiddel van een kort geding tot opheffing van deze beslagen open. Voor een tuchtrechtelijke beoordeling van deze handelingen van de advocaat is geen plaats. Op basis van de stukken kan overigens niet worden vastgesteld dat de advocaat in strijd heeft gehandeld met hetgeen een behoorlijk advocaat betaamt. Op basis van de overgelegde correspondentie tussen de advocaat en de makelaar kan niet worden vastgesteld dat de advocaat de makelaar onder onbehoorlijke druk zou hebben gezet.

Het ontstaan van onduidelijkheid of een advocaat al dan niet een zaak in behandeling heeft genomen komt voor risico van de advocaat die heeft nagelaten dit schriftelijk aan klager te bevestigen.

Klager verwijt verweerder dat hij hem niet heeft bijgestaan bij een zitting bij het gerechtshof, en voorts dat deze zijn toezeggingen en beloftes niet is nagekomen en de zaak behandeld heeft op een wijze die klager omschrijft als onaanvaardbaar, onprofessioneel en respectloos. De klacht met betrekking tot het niet bijwonen van de mondelinge behandeling wordt gegrond verklaard, aangezien verweerder zijn stelling dat hij klager op de hoogte heeft gesteld van het feit dat hij niet zelf ter zitting zou kunnen verschijnen, niet schriftelijk heeft bevestigd aan klager. Maatregel: enkele waarschuwing

Citaat uit confraternele correspondentie in casu niet in strijd met betamelijkheidsnorm. Substantiëringsplicht ex art. 111 Rv van belang. klacht ongegrond. Oordeel dat inhoud brief een standpuntweergave en geen schikkingsonderhandeling betrof.

Verwijt onvoldoende stukken in het geding gebracht te hebben en onjuist te hebben voorgelicht. Ongegrond.

Verweerder had namens zijn cliënt een procedure aanhangig gemaakt tijdens faillisement van de cliënte. Klacht ongegrond, nu wetenschap van faillissement niet vast stond.

Raad van Discipline had klacht gegrond verklaard, een (deels voorwaardelijke) schorsing opgelegd en openbaarmaking gelast. het hof bekrachtigt.

Niet is komen vast te staan dat klager aan de advocaten stukken (ter aanvulling van het strafdossier) heeft gezonden. Indien dit al wel zou komen vast te staan, valt – zonder nadere toelichting en onderbouwing – niet in te zien hoe het enkel niet versturen van een ontvangstbevestiging klachtwaardig zou kunnen zijn. Dat de advocaat ten onrechte geen stukken aan klager retour heeft gezonden is gelet op het voorgaande evenmin gebleken.

Klacht dat de advocaat in een administratiefrechtelijke procedure weliswaar beroep heeft ingesteld, maar de gronden niet tijdig heeft ingediend, waardoor het beroep kennelijk ongegrond is verklaard. Klacht gegrond. Enkele waarschuwing. Tevens ambtshalve uitspraak ex artikel 48, lid 7 Advocatenwet. Klacht is ongegrond voor zover betreffende het verwijt dat de advocaat geen contact met klager heeft gehad naar aanleiding van het verzuim, daar de advocaat een ziekenhuisopname heeft ondergaan.

De advocaat is in het processtuk en de correspondentie binnen de grenzen gebleven die hem als advocaat van de wederpartij toekomen. Niet kan worden vastgesteld dat sprake is van onnodig grievende uitlatingen. Het had de advocaat echter gesierd indien hij zich in de processtukken en correspondentie wat diplomatieker over klager had uitgedrukt. Voor zover klager de advocaat van de wederpartij verwijt dat hij in zijn correspondentie zou hebben nagelaten de emoties van zijn cliënten te vertalen naar een juridisch standpunt, wordt overwogen dat ook dat iets is dat tot de beleidsvrijheid van de advocaat (van de wederpartij) hoort.

De Advocatenwet heeft het klachtrecht niet in het leven geroepen voor iedereen, maar alleen voor degene die door een handelen of nalaten van de advocaat in zijn of haar belang is of kan worden getroffen. Het gaat hierbij om een rechtstreeks belang. Het verwijt van klager dat in het arrest van het gerechtshof en dientengevolge in het exploit van de deurwaarder een onjuiste opgave is gedaan van het te vorderen bedrag is niet aan de advocaat te wijten. Het oordeel of de advocaat ten onrechte beslag heeft gelegd, is niet aan de tuchtrechter, maar is voorbehouden aan de civiele rechter. De advocaat is niet verplicht het rekeningnummer van de Stichting Beheer Derdengelden te vermelden op haar briefpapier (Vafi) De vraag of een niet ondertekend kort geding vonnis geen rechtskracht heeft en dat daardoor het exploit nietig is, is niet aan de tuchtrechter ter beoordeling, maar aan de civiele rechter. Het feit dat het vonnis niet is ondertekend kan niet aan de advocaat worden verweten.

Geen sprake van overtredeing van gedragsregel 16 lid 1. Het enkel in een processtuk vermelden van de namen van mogelijke getuigen kan niet gelijk worden gesteld met het criterium van gedragsregel 16 lid 1, die situatie ontstaat pas als een procespartij concreet getuigen heeft aangeboden en de rechter een bewijsopdracht heeft gelast middels een getuigenverhoor, maar de betreffende procespartij zijn eerder aangeboden getuige nog niet heeft opgeroepen. In die fase kan worden gesproken van een situatie waarin de betreffende procespartij de getuigen kennelijk zal aanzeggen. De Raad is van oordeel dat van een dergelijke situatie in het onderhavige geval geen sprake is.

Een advocaat mag de belangen van zijn client behartigen aan de hand van het feitenmateriaal dat zijn client hem verschaft. In casu volgt uit de stukken dat de advocaat op basis van voor hem vast te stellen objectieve feiten de juistheid van het standpunt van zijn client heeft geverifieerd.

Verwijt te zware conservatoire maatregelen genomen te hebben, ongegrond. Verwijt producties te laat verstuurd te hebben en een vonnis niet na te leven. Gegrond. Maatregel waarschuwing.

De deken was niet gehouden klager een advocaat aan te wijzen. Reeds uitgebracht negatief cassatieadvies.

Verwijt aan advocaat van de wederpartij dat hij weigerde klaagster een volmacht te laten zien. Klacht ongegrond.

Klacht tegen advocaat wederpartij over bejegening kennelijk ongegrond verklaard. Verzet ongegrond.

Wrakingsverzoek gedaan na afloop van de zitting. Voorzitter van het hof zou er vanuit zijn gegaan dat de raad in eerste aanleg terecht bepaalde klachtonderdelen niet ontvankelijk had verklaard. afgewezen.

Klager stelde ervan uit te mogen gaan dat voorschotdeclaraties alleen betrekking hadden op nog te verrichten werkzaamheden en niet een voorschot op de einddeclaratie voor reeds verrichte of nog te verrichten werzaamheden. Ongegrond.

Verwijt aan advocaat van de wederpartij de belangen van klaagster onvoldoende te respecteren. Ongegrond.

Diverse klachten tegen advocaat wederpartij ongegrond.

Hoger beroep tegen beslissing ex artikel 60d lid 3 (vaststelling salaris rapporteur) niet- ontvankelijk. Beroep uitgesloten.

De tuchtrechter is niet bevoegd te oordelen over een vordering dat een advocaat een door zijn gedraging veroorzaakte schade geheel of gedeeltelijk dient te vergoeden. Een vordering tot vergoeding van schade in dat kader kan alleen aanhangig worden gemaakt bij de civiele rechter. De door klager aan de advocaat verweten gedragingen dateren van vier jaar geleden. Gelet op dit tijdsverloop en het feit dat klager hiervoor geen verschoonbare reden heeft aangevoerd is de klacht kennelijk niet-ontvankelijk.

Geen hoger beroep mogelijk tegen beslissing van de raad waarin verzet tegen de beslissing van de voorzitter van de raad ongegrond wordt verklaard.

De advocaat heeft verzuimd om in een huurkwestie voor klager het verstek te zuiveren en verweer te voeren. Verweerder heeft onvoldoende gedaan om de ontruiming van klager tegen te gaan. Bovendien heeft verweerder klager onvoldoende op de hoogte gehouden van de door hem ondernomen en te nemen vervolgstappen, dit geldt ook in de bestuursrechtelijke zaken die voor klager behandeld zijn door verweerder. Ook bij de overdracht van zaken heeft verweerder er niet voor gezorgd dat klager en/of zijn gemachtigde op de hoogte was van een reeds geplande hoorzitting en de inhoud van het dossier. De klacht wordt gegrond verklaard onder oplegging van de maatregel van een schorsing in de praktijkuitoefening voor de duur van twee weken (voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. Tevens spreekt de Raad uit dat verweerder jegens klager niet de zorgvuldigheid heeft betracht die een behoorlijk advocaat betaamt

Klacht dat de advocaat geïncasseerde derdengelden niet heeft doorbetaald aan de cliënten (klagers). De derdengelden zijn ontvangen in een periode waarin verweerder het dossier in behandeling had. Klacht in zoverre gegrond. Geschil over vergoeding van wettelijke rente is niet ter beoordeling aan de tuchtrechter. Klacht gedeeltelijk gegrond. Geen maatregel.