ECLI:NL:TGZRSHE:2025:14 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg 's-Hertogenbosch H2023/5928
ECLI: | ECLI:NL:TGZRSHE:2025:14 |
---|---|
Datum uitspraak: | 29-01-2025 |
Datum publicatie: | 29-01-2025 |
Zaaknummer(s): | H2023/5928 |
Onderwerp: | Geen of onvoldoende zorg |
Beslissingen: | Ongegrond/afwijzing |
Inhoudsindicatie: | Klager verwijt de huisarts onder meer dat hij zijn klachten heeft geïgnoreerd en dat hij en zijn collega-huisartsen onderling niet over patiënten communiceren, geen recente informatie uitwisselen en deze informatie niet van elkaar lezen. Het college: het handelen van de huisarts tijdens het huisbezoek was zeer zorgvuldig. Om tot het oordeel te komen dat een arts een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt van de onjuiste diagnose, voor zover daarvan sprake was, moet komen vast te staan dat de wijze waarop de arts tot de onjuiste diagnose is gekomen in strijd is met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelende beroepsgenoot mag worden verwacht. Dit is niet het geval. Het college heeft niet kunnen vaststellen dat er niet gecommuniceerd is of geen informatie is uitgewisseld. De contacten met klager zijn zorgvuldig vastgelegd in het dossier, dat de basis vormt van de communicatie over een patiënt en de continuïteit van zorg. Klacht ongegrond. |
REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG TE ’S-HERTOGENBOSCH
Beslissing van 29 januari 2025 op de klacht van:
[A],
wonende in [B],
klager,
gemachtigde: [C], wonende in [B],
tegen
[D],
huisarts,
werkzaam in [B],
verweerder, hierna: de huisarts,
gemachtigde: mr. S.M.R. Stevens-Beenen, werkzaam in Utrecht.
1. Waar gaat de zaak over?
1.1 Klager staat ingeschreven in de praktijk waarin onder meer de huisarts werkzaam
is. Na een bezoek aan de huisartsenpost (hierna: HAP) vanwege lage rugpijnklachten
ter hoogte van zijn stuitje heeft hij een aantal telefonische consulten bij de huisartsenpraktijk
gehad en heeft de huisarts één keer een huisbezoek bij klager afgelegd. Bij deze contacten
heeft klager toenemende klachten genoemd. Vanaf het begin van die contacten heeft
klager het cauda equina syndroom (een zeer zeldzame neurologische aandoening waarbij
sprake is van beknelling van de zenuwwortels in de onderrug) als mogelijke oorzaak
genoemd en gevraagd om een MRI.
1.2 Iets meer dan een maand na het huisbezoek is klager na overleg met een neuroloog
door een collega-huisarts naar de spoedeisende hulp doorgestuurd en diezelfde avond
geopereerd aan een hernia met partieel cauda equina syndroom.
1.3 Klager verwijt de huisarts onder meer dat hij hem en zijn klachten niet serieus
heeft genomen, zijn klachten heeft geïgnoreerd en klager respectloos en bot heeft
behandeld. Ook verwijt hij de huisarts dat hij en de andere huisartsen onderling niet
over de patiënten communiceren, geen recente informatie uitwisselen en deze informatie
niet van elkaar lezen en de uitslag van de MRI heeft genegeerd. Het college komt tot
het oordeel dat de klacht ongegrond is. Hierna licht het college dat toe.
2. De procedure
2.1 De procedure blijkt uit:
- het klaagschrift met bijlagen, ontvangen op 9 augustus 2023;
- de brief van 19 september 2023 van de secretaris aan de gemachtigde van klager;
- het aanvullend klaagschrift, ontvangen op 26 september 2023;
- het verweerschrift met bijlagen, ontvangen op 20 november 2023;
- de brief van 18 januari 2024 met bijlagen, ontvangen van de gemachtigde van klager
op 19 januari 2024;
- het proces-verbaal van het op 8 februari 2024 gehouden mondelinge vooronderzoek;
- de brief van 6 november 2024, ontvangen van de gemachtigde van klager op 8 november
2024;
- de usb-stick, ontvangen van de gemachtigde van klager op 8 november 2024.
2.2 De zaak is behandeld op de openbare zitting van 6 december 2024. De gemachtigde
van klager heeft voorafgaand aan de zitting een verzoek gedaan om de zaak achter gesloten
deuren te behandelen. De reden van dit verzoek is dat de aanwezigheid van publiek
haar zal afleiden en storen. Dit verzoek is aan het begin van de zitting besproken.
De gemachtigde van de huisarts heeft aangegeven dat de huisarts en zij belang hechten
aan een openbare zitting, maar dat zij zich refereren aan het oordeel van het college.
Het college heeft, na een korte schorsing, besloten dat in de door de gemachtigde
van klager aangegeven reden geen grond is gelegen die een zitting achter gesloten
deuren kan rechtvaardigen.
2.3 Op de zitting heeft het college ook de zaken tegen de twee andere huisartsen
behandeld. Deze zaken hebben de dossiernummers H2023/5925 en H2023/5929. Klager is
met bericht afwezig. Zijn gemachtigde is wel verschenen. Ook de huisarts is verschenen.
Hij werd bijgestaan door zijn gemachtigde. De gemachtigde van klager en de huisarts
en zijn gemachtigde hebben hun standpunten mondeling toegelicht. De gemachtigden hebben
pleitnotities voorgelezen en aan het college en de andere partij overhandigd.
3. Wat is er gebeurd?
3.1 Klager is op woensdag 10 mei 2023 naar de HAP gegaan. Over het contact op de
HAP is genoteerd (alle citaten voor zover van belang en letterlijk weergegeven):
“(S) Klacht/beloop: MINDD; Spoedlijn Erge pijnklachten thv stuitje en trekt in bovenbeen.
Kan niet meer lopen. Triage; aantal dgn gld, voorover gezeten en zwaar getild. Pijn
neemt toe. Heeft para genomen. Heeft vandaag de eigen ha gebeld. wordt morgen teruggebeld.
Pijn re onderin de rug. Branderig/tintelingen gevoel bij de anus, heeft het idee dat
het bij het bekken zit.
Hulpvraag: wil een scan
Voorgeschiedenis: hernia, autisme,
(…)
(S Arts) Paar dagen geleden zittend op stoel een zwaar cpu onderdeel getild en in
de loop vd dagen erna lkage rugpijn; geen uitstraling in benen; pijn is volgens patient
heel heftig;
mictie+, defaecatie+, kan benen/voeten bewegen; lopen gaat ook. in verlden hernia
head, conservatief behandeld. Gebruikt geen medicatie, geen maagklachten. (…)
(O) theatrale presentatie (echter lijkt meer in kader van zijn autisme/persoonlijkheid);
later rustig, normaal sprekend, niet pijnlijdend; kan liggen/zitten/staan/lopen. (…)
(P) lage rugpijn/pijn stuitje; geen aanw voor erntige pathologie, mn geen hnp. Geen
aanw voor een ontsteking. iom patient starten met 3dd2 pcm en diclofenac zonodig (wil
niet zoveel pillen) ; bij aanhouden klachten retour eigen ha.’’.
3.2 Op donderdag 11 mei 2023 heeft klager telefonisch contact gehad met een collega
van de huisarts (hierna: collega-huisarts 1). Naar aanleiding van dit contact heeft
collega-huisarts 1 het volgende in het dossier genoteerd:
“S 10 dagen geleden met zitten iets zwaars getild, sindsdien heel veel pijnklachten.
Kan niet meer rechtstaan geeft hij aan. Heeft echter al 10 dagen klachten, nog geen
pijnstillinge genomen. Wenst overleg om verder beleid te bespreken. Advies gegeven
in ieder geval de PCM op te starten. echter dhr is bang dat dit negatieve gevolgen
voor hem heeft. geen doofheid rijbroekgebied, geen urineretentie of problemen met
ontlasting, geen krachtsverlies benen
P Advies nu effect pijnmedicatie zoals op de HAP opgestart afwachten, langdurig
tijdspad besproken, bewegingsadvies, alarmsymptomen besproken’’.
3.3 Ook op vrijdag 12 mei 2023 heeft klager telefonisch contact gehad met collega-huisarts
1. Klager had vragen over het cauda equina syndroom. Tijdens het telefonisch contact
heeft collega-huisarts 1 de algemene alarmsymptomen met klager besproken. In het dossier
heeft hij genoteerd dat geen sprake was van urineretentie, problemen met de ontlasting,
doofheid in het rijbroekgebied of krachtsverlies in de benen.
3.4 Diezelfde dag, om 17.00 uur, heeft klager ook telefonisch contact gehad met
een andere collega van de huisarts (hierna: collega-huisarts 2). Tijdens dit telefonisch
contact heeft klager aangegeven dat hij pijn in de bilnaad had en dat hij ook slechter
kon plassen en poepen. Collega-huisarts 2 heeft in het dossier genoteerd dat klager
het verhaal steeds weer anders maakte en dat klager desgevraagd had aangegeven dat
hij met spoed op maandag een MRI wilde. Collega-huisarts 2 heeft als beleid bepaald
dat klager na het weekend, op maandag 15 mei 2023, kon bellen voor een afspraak op
diezelfde dag als het plassen en poepen niet verbeterde. Klager heeft die maandag
niet naar de huisartsenpraktijk gebeld.
3.5 Op donderdag 25 mei 2023 heeft klager voor het eerst weer telefonisch contact
opgenomen met de huisartsenpraktijk. De huisarts heeft naar aanleiding van het telefonisch
contact op dezelfde dag een huisbezoek bij klager afgelegd en klager lichamelijk onderzocht.
In het dossier heeft de huisarts genoteerd:
“S (…) 24 kilo druk gehad op zijn stuitje in zijn gaming stoel, daarna in bed een
vouw in de dekens gehad. 3dagen op gelegen. Idee dat de zenuwen rond het suitje zijn
gekwetseerd. Kan daardoor niet meer poepen, heeft zelf moeten verwijderen met hand,
tevens urineverlies, geen retensie. Zus had gezegd dat er schade ontstaat aan de blaas
bij niet voldoende plassen, extra hard gaan drukken .
ligt al 2 weken op bed, gisteren wel ontlasting gehad, na zichzelf te hebben getoucheerd,
daarna ook diarree. Met plassen geen aandrang, of ja beetje aandrang, moet dan persen
om er wat uit te krijgen, plast wel iedere dag.
Hulpvraag uitsluiten dat er een HNP zich die zou kunnen barsten
O Geen psychotische kenmerken, wel zeer gefixeert binnen het verhaal.
A:vrij
Neu: anal wink gda, testis reflex gda, sens in cauda gebeid intact, aambei anus,
kracht en sens benen ongestoord, geen urine of def verlies. Iets gevoelige onderbuik
links onder. T – def musc -, WT, NP.
Georienteerd in triplo
Geen sinus pil of ontsteking
Geen drukpijn rond stuitje
Snel in mobiliteit en kracht.
E Veranderde sensatie stuit
P - Uitgebreid gesprek over bevindingen, geen tekenen cauda syndroom. Mn nu focussen
op het beter laten doorlopen van de ontlasting. Gesproken over zenuwen en waarschijnlijkheden
icv cauda syndroom
P LAXEERDR HTP 667MG/ML STRO / 300,00 ML / ; 2X 30ML PER DAG’’.
3.6 Op vrijdag 26 mei 2023 heeft klager telefonisch contact gehad met een assistente
van de huisartsenpraktijk. De assistente heeft in het dossier genoteerd:
“S Dhr belt; wilt doorverbonden wordne met arts. Sinds 11 mei ernstige pijn en ligt
in bed. heeft iets in het stuitje. Is iets mee en moet naar gekeken worden. Ernst
lijkt niet door te dringen bij doktoren. [initialen huisarts] had laxeermiddel voorgeschreven
en zou evalueren na 7 juni. meneer wilt dit niet afwachten en wilt verwijzing naar
neuroloog. Kan alleen op rechterzijde liggen, Pijn laait op en stuitje zou los liggen,.
Kan maar 2 min staan, kan erg weinig. Lang urine verlies gehad en ontlasting verliest
meneer nu ook. Gaat door het op te ruimen, steeds door rug heen. Voelt zich nu wel
in orde, maar 7 dagen is te lang. Meneer verliest controle over ontlasting en is nieuw.
Gisteren is [initialen huisarts] wel nog op visite geweest. Ontlasting is op gang
gekomen. Meneer voelt dat er iets mis is en moet serieus naar gekeken worden. Voelt
zich niet helemaal serieus genomen. Voelt zwelling bij billen. Tevens tintelend gevoel.
Denkt dat er mogelijk bij bukken een spier een stuk bot heeft meegetrokken.’’.
3.7 De assistente heeft naar aanleiding van dit telefonisch contact een telefonisch
consult bij collega-huisarts 2 ingepland. Dit consult heeft dezelfde dag plaatsgevonden.
Collega-huisarts 2 heeft tijdens het consult besloten om ter geruststelling van klager
een MRI aan te vragen. In de aanvraag van de MRI heeft collega-huisarts 2 opgenomen:
“(…) aandrang gehad, dacht een wind te moeten laten, maar verloor diarree, in de
slaapkamer, is dat nu aan het opruimen en krijgt meer last van de rug.
autisme spectrum stoornis
Indicatie / Vraagstelling: geruststelling’’.
3.8 Op vrijdag 9 juni 2023 heeft klager wederom telefonisch contact gehad met een
assistente van de huisartsenpraktijk. De assistente heeft in het dossier genoteerd
dat klager een huisarts wilde spreken, omdat hij direct een MRI wilde en problemen
had met de ontlasting. Ook heeft zij genoteerd dat de ontlasting steeds moeizamer
verliep, wat klachten gaf. Klager heeft tijdens het telefonisch contact aan de assistente
aangegeven dat hij sinds twee dagen eenmaal per dag 30 ml lactulosestroop nam. Omdat
de huisarts op 25 mei 2023 het advies had gegeven om tweemaal per dag 30 ml lactulosestroop
te nemen, heeft de assistente klager geadviseerd het advies van de huisarts op te
volgen en opnieuw contact op te nemen als er geen verbetering zou optreden.
3.9 Ook op maandag 12 juni 2023 heeft klager telefonisch contact gehad met een
assistente van de huisartsenpraktijk. Klager heeft tijdens dit telefonisch contact
aangegeven dat het voor hem te belastend was om naar het medisch centrum te gaan waar
de MRI op 14 juni 2023 werd gemaakt. Hij heeft gevraagd om een spoedverwijzing voor
een MRI in een ziekenhuis in de omgeving. De assistente heeft met collega-huisarts
1 overlegd. Die heeft aangegeven dat de assistente goed de alarmsymptomen bij klager
moest uitvragen. De assistente heeft klager vervolgens teruggebeld.
3.10 Op woensdag 14 juni 2023 heeft de MRI plaatsgevonden. Diezelfde dag heeft
de huisartsenpraktijk de uitslag daarvan ontvangen. De conclusie luidde:
“Discopathie laaglumbaal.
Op L4/L5 discopathie en dorsale discusbulging met wortelbeinvloeding L5 beiderzijds.
Op L5/S1 discopathie en forse mediane HNP waardoor absolute kanaalstenose en wortelcompressie
S1 beiderzijds, rechts meer dan links.’’.
3.11 Op donderdag 15 juni 2023 heeft collega-huisarts 1 de uitslag van de MRI gezien.
De volgende dag, op vrijdag 16 juni 2023, heeft hij klager gesproken. In het dossier
heeft collega-huisarts 1 genoteerd:
“S Vele vragen na MRI besproken, lange wachttijd neurologie besproken
P Nu advies fysiotherapie opstarten, verwijzing neurologie wordt gemaakt’’.
3.12 Op vrijdag 30 juni 2023 heeft klager telefonisch contact gehad met collega-huisarts
2. Klager heeft toen aangegeven dat hij dacht dat sprake was van een partieel cauda
equina syndroom en dat de klachten van plassen en poepen waren verergerd. Hij heeft
toen ook aangegeven de aandrang om te poepen en te plassen niet meer te voelen. Omdat
collega-huisarts 2 meende dat sprake was van een verergering van de klachten heeft
hij telefonisch contact opgenomen met een neuroloog. Die heeft aangegeven dat klager
naar de spoedeisende hulp kon komen. Dezelfde dag is klager nog geopereerd aan een
hernia met een partieel cauda equina syndroom.
4. De klacht en de reactie van de huisarts
4.1 Klager verwijt de huisarts dat:
a) hij de klachten van klager niet serieus heeft genomen, heeft gebagatelliseerd
dan wel geïgnoreerd terwijl bekend was dat klager in 2012 al klachten had van dezelfde
hernia;
b) hij klager als persoon niet serieus heeft genomen en respectloos en bot heeft
behandeld;
c) hij incapabel en incompetent is om een juiste en adequate diagnose te stellen
waardoor het doorverwijzen naar een neuroloog extra veel tijd heeft gekost;
d) hij en de andere huisartsen onderling niet over de patiënten communiceren, geen
recente informatie uitwisselen en deze informatie niet van elkaar lezen. Patiënten
worden dan door de ene huisarts en dan weer door de andere huisarts gezien en gehoord;
e) hij heel moeilijk heeft gedaan om een verwijzing te geven voor het maken van
een MRI. Dit heeft veel tijd gekost. Bij de verwijzing heeft de huisarts respectloos
over klager geschreven en als indicatie ‘geruststelling’ geschreven;
f) hij de uitslag van de MRI heeft genegeerd, niet heeft gelezen en er niets mee
heeft gedaan;
g) hij op alle fronten in gebreke is gebleven en nalatig is geweest;
h) hij klager heeft onthouden van de juiste medische zorg door de boel te traineren;
i) er door onzorgvuldig handelen fout op fout is gemaakt;
j) er blijvende schade kan zijn ontstaan door foutief en te laat de juiste medische
zorg toe te passen door het negeren van de klachten van klager en het negeren van
de uitslag van de MRI;
k) hij heeft gefaald om adequate zorg toe te passen;
l) hij incapabel en incompetent is om een juiste diagnose te stellen en daar naar
te handelen;
m) er pas na veel klagen werd gekeken naar de uitslag van de MRI. Klager is op
30 juni 2023 met spoed geopereerd door een neurochirurg, hetgeen al eerder had kunnen
plaatsvinden aangezien de uitslag van de MRI al op 16 juni 2023 binnen was.
4.2 De huisarts heeft het college verzocht de klacht ongegrond te verklaren.
4.3 Het college gaat hieronder verder in op de standpunten van partijen.
5. De overwegingen van het college
Welke criteria gelden bij de beoordeling?
5.1 De vraag is of de huisarts de zorg heeft verleend die van hem verwacht mocht
worden. De norm daarvoor is een redelijk bekwame en redelijk handelende huisarts.
Bij de beoordeling wordt rekening gehouden met de voor de huisarts geldende beroepsnormen
en andere professionele standaarden. Dat een zorgverlener beter anders had kunnen
handelen is niet altijd genoeg voor een tuchtrechtelijk verwijt.
5.2 Daarnaast geldt het uitgangspunt dat zorgverleners alleen tuchtrechtelijk verantwoordelijk
zijn voor hun eigen handelen. Klager heeft zijn klacht tegen drie huisartsen gericht
en heeft in de formulering van zijn klacht geen onderscheid gemaakt naar het handelen
van de verschillende huisartsen of daarbij het precieze moment geduid waarop het klachtonderdeel
ziet. Gelet op het hiervoor geformuleerde uitgangspunt van persoonlijke verwijtbaarheid
zal het college dat wel moeten doen. De huisarts heeft – voor zover het de klacht
betreft – eenmalig contact met klager gehad tijdens een huisbezoek op 25 mei 2023.
Het college zal de klachtonderdelen betrekking hebbende op dit eenmalige contact gezamenlijk
bespreken.
De beoordeling van de klacht
5.3 Volgens de gemachtigde van klager heeft klager vanaf het begin bij ieder telefonisch
contact alarmsymptomen doorgegeven. Daar is volgens haar vervolgens niks mee gedaan.
De gemachtigde van klager heeft aangevoerd dat klager tijdens het huisbezoek op 25
mei 2023 aan de huisarts heeft gevraagd wat hij moest doen om met spoed te worden
doorverwezen naar de neuroloog. Volgens de gemachtigde van klager heeft de huisarts
daarop het cauda equina syndroom genoemd, waarop klager heeft gezegd dat hij dit best
eens zou kunnen hebben gezien zijn klachten. De huisarts wimpelde dit echter meteen
af en vertrok met de boodschap “we zullen dit nog even aanzien’’. Volgens de gemachtigde
van klager kwam er pas een verwijzing voor een MRI nadat klager veel moeite heeft
moeten doen en zijn klachten aanvankelijk werden gebagatelliseerd.
5.4 De huisarts betreurt het dat in de beleving van klager zijn klachten niet serieus
werden genomen. De huisarts is echter van mening dat hij de klachten van klager wel
degelijk serieus heeft genomen. De huisarts heeft aangevoerd dat hij voorafgaand aan
het huisbezoek op 25 mei 2023, dat dertig tot veertig minuten duurde, de brief van
de huisartsenpost van 10 mei 2023 en het dossier van klager heeft bestudeerd, omdat
hij klager nog niet kende en op de hoogte wilde zijn van de voorgeschiedenis van klager
en het medicatiegebruik. Hij stelt zich op het standpunt dat hij tijdens het huisbezoek
uitgebreid heeft stilgestaan bij het beloop van de klachten tot dan toe, klager uitgebreid
lichamelijk heeft onderzocht met daarbij specifiek oog voor neurologische problematiek
en klager heeft meegenomen in zijn bevindingen. Ter zitting heeft de huisarts aangegeven
dat het lichamelijk onderzoek zo uitgebreid was, omdat klager bij de anamnese wisselende
informatie gaf. De huisarts heeft ook ter zitting aangegeven dat hij bij klager de
Lasègue-test heeft gedaan. Volgens de huisarts heeft hij ruim de tijd genomen om met
klager stil te staan bij het cauda equina syndroom, omdat klager daarover informatie
had verzameld en vragen had. Omdat klager vroeg of er sprake zou kunnen zijn van het
cauda equina syndroom, heeft hij tijdens het lichamelijk onderzoek gezocht naar aanwijzingen
daarvoor. Volgens de huisarts zijn tijdens het huisbezoek ook de volgens klager mogelijke
oorzaken van zijn klachten besproken. Aan het einde van het huisbezoek heeft de huisarts
nog voor een vangnet gezorgd door aan te geven bij welke klachten er meteen contact
moest worden opgenomen.
5.5 Het college beoordeelt het handelen van de huisarts tijdens het huisbezoek
als zeer zorgvuldig. De huisarts heeft aandacht gehad voor het karakter van de klachten
en daarbij gebruik gemaakt van zijn meer dan gebruikelijke kennis op neurologisch
vlak. Ter zitting heeft de huisarts aangegeven dat hij gedurende zijn opleiding een
jaar lang gewerkt heeft op een neurologische afdeling van een revalidatiekliniek.
De huisarts heeft voor het stellen van de diagnose de NHG-Standaard Lumbosacraal radiculair
syndroom gevolgd. Op basis van het lichamelijk onderzoek en de anamnese heeft hij
geoordeeld dat het zeer onwaarschijnlijk was dat op dat moment sprake was van het
cauda equina syndroom. Ook was er volgens hem geen sprake van een ander acuut neurologisch
probleem. De diagnose die de huisarts stelde, was obstipatie bij pijn uitgaande van
de onderrugklachten bij veronderstelde Hernia Nuclei Pulposi (HNP) zonder acute alarmsymptomen
met secundair daaraan wisselende urinewegproblematiek. Dat er op een later ogenblik
wel sprake was van het cauda equina syndroom maakt niet dat de huisarts bij zijn huisbezoek
tuchtrechtelijk verwijtbaar een onjuiste diagnose heeft gesteld. Om tot het oordeel
te komen dat de aangesproken arts een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt van
de onjuiste diagnose, voor zover daarvan in dit geval op 25 mei 2023 sprake was, moet
komen vast te staan dat de wijze waarop de aangesproken arts tot de onjuiste diagnose
is gekomen in strijd is met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk
handelende beroepsgenoot mag worden verwacht. Uit het vorenstaande volgt dat dit naar
het oordeel van het college niet het geval is.
5.6 De huisarts heeft geen bemoeienis gehad met de aanvraag van de MRI of de verdere
afwikkeling daarvan. Daaromtrent kan hem dan ook geen verwijt worden gemaakt. De klachtonderdelen
die hierop zien, zijn daarom ongegrond.
5.7 Klager klaagt tenslotte ook over de onderlinge communicatie en informatie-uitwisseling
binnen de huisartsenpraktijk. Het college heeft niet kunnen vaststellen dat er – met
betrekking tot klager – niet gecommuniceerd is of geen informatie is uitgewisseld.
De verschillende contacten met klager zijn zorgvuldig vastgelegd in het medisch dossier,
dat de basis vormt van de communicatie over een patiënt en de continuïteit van zorg.
Dat daarin gebreken zitten, is niet onderbouwd, gesteld of gebleken. Evenmin is gebleken
dat de huisartsen niet naar de contacten met de andere huisartsen hebben gekeken.
Dit klachtonderdeel is daarmee ongegrond.
5.8 Het college heeft wel uit de mededelingen ter zitting begrepen dat de eigen
huisarts van klager door ziekte was uitgevallen, waarna er geen vast aanspreekpunt
was voor de patiënten van deze huisarts. Wat daarvan ook moge zijn, dit leidt gelet
op het vorenstaande niet tot de conclusie dat er niet werd gecommuniceerd. Het college
kan zich wel voorstellen dat de onbekendheid met klager niet heeft bijgedragen aan
een optimale duiding van klagers verhaal. Dit is echter geen afzonderlijk tuchtrechtelijk
verwijt.
5.9 Uit het voorgaande volgt dat de klacht in al zijn onderdelen ongegrond is.
Publicatie
5.10 In het algemeen belang zal deze beslissing worden gepubliceerd. Dit algemeen
belang is erin gelegen dat andere huisartsen mogelijk iets kunnen leren van wat hiervoor
is overwogen. De publicatie zal plaatsvinden zonder vermelding van namen of andere
tot personen of instanties herleidbare gegevens.
6. De beslissing
Het college:
- verklaart de klacht ongegrond;
- bepaalt dat deze beslissing, nadat die onherroepelijk is geworden, zonder vermelding
van namen of andere herleidbare gegevens in de Nederlandse Staatscourant zal worden
bekendgemaakt en ter publicatie zal worden aangeboden aan het tijdschrift Medisch
Contact en De Dokter.
Deze beslissing is gegeven door A.H.M.J.F. Piëtte, voorzitter, H.J.C. Smink, lid-jurist,
E. Jansen, N.B. van der Maas en B.C.A.M. van Casteren-van Gils, leden-beroepsgenoten,
bijgestaan door D. van Grootveld, secretaris, en in het openbaar uitgesproken door
K.A.J.C.M. van den Berg Jeths-van Meerwijk op 29 januari 2025.