Print
Download PDFECLI:NL:TGZRAMS:2023:126 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam A2022/4313
| ECLI: | ECLI:NL:TGZRAMS:2023:126 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 16-05-2023 |
| Datum publicatie: | 16-05-2023 |
| Zaaknummer(s): | A2022/4313 |
| Onderwerp: | Overige klachten |
| Beslissingen: | Ongegrond/afwijzing |
| Inhoudsindicatie: | Ongegronde klacht tegen een arts. Klager is van opvatting dat de arts geen goede diagnose heeft gesteld en fouten heeft gemaakt, met grote negatieve gevolgen voor klagers gezondheid en zijn persoonlijke omstandigheden. Meer in het bijzonder verwijt hij de arts dat hij ten onrechte heeft geweigerd de Benutbare Mogelijkheden Lijst (hierna: BML) aan te passen, en de afgegeven second opinion heeft genegeerd. Het college is van oordeel dat het aanvullend onderzoek - in aanvulling op het onderzoek twee dagen eerder - voldoende basis vormt voor het besluit om geen nadere of aangepaste BML op te stellen, en voor de conclusie dat er benutbare mogelijkheden zijn. Dat de arts daarna en daarnaast nog verder (medische) informatie had moeten opvragen, is door klager wel gesteld maar onvoldoende onderbouwd en ook overigens niet aannemelijk geworden. Alsdan is er geen sprake van een ondeugdelijke analyse en conclusie. Het college overweegt verder dat de bevindingen in de second opinion niet heeft genegeerd maar serieus heeft genomen, kan zich er deels in vinden, en heeft de conclusies grotendeels gevolgd. Dit klachtonderdeel is ongegrond. De overige klachtonderdelen zijn ook ongegrond. |
REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG
AMSTERDAM
Beslissing van 16 mei 2023 naar aanleiding van de klacht van:
A,
wonende te B,
klager,
tegen
C,
arts,
werkzaam te D,
verweerder, hierna: de arts,
gemachtigde: mr. M. Kremer, werkzaam te Groningen.
1. De procedure
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- het klaagschrift met de bijlagen, ontvangen op 30 mei 2022;
- het aanvullende klaagschrift met de bijlagen;
- het verweerschrift met de bijlagen;
- het medisch dossier overgelegd door de gemachtigde van de arts, ontvangen op 21
oktober 2022;
- de mail van klager van 16 maart 2023 met bijlagen.
De partijen hebben de gelegenheid gekregen om onder leiding van een secretaris van
het college met elkaar in gesprek te gaan (mondeling vooronderzoek). Daarvan is geen
gebruik gemaakt.
De zaak is behandeld op de openbare zitting van 4 april 2023. Partijen zijn verschenen,
de arts werd bijgestaan door zijn gemachtigde (die een pleitnota heeft voorgelezen
en aan het college en de andere partij overgelegd).
Vanwege de onderlinge samenhang is de klacht gelijktijdig (maar niet gevoegd) behandeld
met een klacht tegen een collega bedrijfsarts (hierna: de supervisor) (zaaknummer
A2022/4314). Er wordt in beide zaken afzonderlijk uitspraak gedaan.
2. Waar gaat de zaak over en wat is de beslissing?
2.1 Klager is van opvatting dat de arts geen goede diagnose heeft gesteld en fouten
heeft gemaakt, met grote negatieve gevolgen voor klagers gezondheid en zijn persoonlijke
omstandigheden. Meer in het bijzonder verwijt hij de arts dat hij ten onrechte heeft
geweigerd de Benutbare Mogelijkheden Lijst (hierna: BML) aan te passen, en de afgegeven
second opinion heeft genegeerd.
2.2 Het college komt tot de conclusie dat de arts niet tuchtrechtelijk verwijtbaar
hebben gehandeld. Het college licht dat hierna toe.
3. Wat is er precies gebeurd?
3.1 Klager is werkzaam als vrachtwagenchauffeur en is daarbij verantwoordelijk voor
het
laden en lossen en vervoer van goederen tussen werkgever en klant. Klager meldt zich
op 18 mei 2021 ziek met aanhoudende klachten over pijn in zijn rechterbeen. E, basisarts
(een collega van de arts), constateert op 2 juni 2021 forse beperkingen in (langdurig)
staan en lopen en adviseert een kortdurende time-out van 2-3 weken om tot rust te
komen.
3.2 Er treedt geen verbetering op, en op 20 september 2021 vraagt E (ten behoeve
van de diagnose en mogelijke re-integratie) informatie op bij de behandelend neuroloog.
Bij dit verzoek om informatie wordt achter de naam van E het BIG-registratienummer
van de supervisor vermeld.
3.3 Mede op basis van de informatie van de neuroloog maakt E op 4 oktober 2021
een BML op (in de stukken ook wel omschreven als een FML: Functionele Mogelijkheden
Lijst). E constateert beperkingen en concludeert tevens dat er duurzaam benutbare
mogelijkheden zijn. Wat betreft werktijden is in de BML onder VI opgenomen: ‘enigszins
beperkt, kan ongeveer 40 uur per week werken in passende arbeid’. Onder de handtekening
staat ‘in verband met supervisie mede ondertekend door [de supervisor], bedrijfsarts’
onder vermelding van hetzelfde BIG-registratienummer.
3.4 In het medisch dossier zit een aantekening van de supervisor van 1 maart 2022
met
verwijzing naar een oordeel van het UWV (inhoudende dat er benutbare mogelijkheden
zijn), dat zowel klager als zijn werkgever een jurist hebben ingeschakeld (klager
wordt gekort op zijn salaris), dat een tweede spoor nog niet is gestart, klager toename
van klachten meldt, en dat een vervolgspreekuur is gepland op 9 maart 2022.
3.5 Op 9 maart 2022 ziet de arts (als opvolger van E) klager op zijn spreekuur in
B en rapporteert dat klager beschikt over benutbare mogelijkheden: niet in zijn huidige
functie maar wel in ander passend werk (re-integratie). Vanwege de verstoorde arbeidsrelatie
adviseert de arts tot het volgen van het zogeheten tweede spoor traject. Volgens de
arts zijn de beperkingen ongewijzigd, hij ziet geen aanleiding om de eerder door E
opgestelde BML aan te passen.
3.6 De rapportage van de arts van 9 maart 2022 is mede ondertekend door de
supervisor, met de toevoeging: ‘In verband met de supervisie mede ondertekend door
[de supervisor], bedrijfsarts’ en zijn BIG-registratienummer.
3.7 In zijn aantekeningen noteert de arts op 9 maart 2022 dat bij partijen sprake
is van
een patstelling en een juridisering van het arbeidsgeschil, en dat gestreefd moet
worden naar de-escalatie. Op 11 maart 2022 heeft de arts telefonisch contact met klager.
Uit zijn aantekeningen blijkt dat hij daarbij een reeks van vragen heeft gesteld en
besproken, zoals de resultaten van een MRI, nader onderzoek in het ziekenhuis, zijn
(huishoudelijke) werkzaamheden thuis (dagverhaal), het gebruik van krukken en de aanvraag
van een scootmobiel, medicijngebruik, behandeling door een psycholoog, verdere onderzoeken
(burn-out en ADD), verdere klachten en herstelgedrag. In de gegeven antwoorden vindt
de arts bevestiging van zijn eerdere conclusie dat er benutbare mogelijkheden zijn,
en hij adviseert om het tweede spoor te continueren.
3.8 Klager is van opvatting dat hij ongeschikt is voor werk. Hij verzoekt om een second
opinion die door de arts op 30 maart 2022 wordt aangevraagd bij G. In zijn verzoek
schrijft de arts aan G dat hij (na verkregen toestemming van klager) de voor de second
opnion benodigde medische informatie bijsluit en hij sluit af: ‘Mocht u nog nadere
informatie of gegevens nodig hebben dan verneem ik dat graag van u’.
3.9 In het medisch dossier zit een aantekening van de supervisor van 11 mei 2022
waarbij is vermeld dat de werkgever akkoord is gegaan met (het betalen van) een second
opinion, en de supervisor (naar het college begrijpt) de administratie verzoekt om
het traject voor een second opinion te vervolgen (met de arts in de c.c.).
3.10 Het onderzoek voor de second opinion wordt op 20 mei 2022 door G
uitgevoerd. In zijn verslag is onder andere het dagverhaal opgenomen. G ziet aanwijzingen
voor somatisch onvoldoende verklaarbare klachten (SOLK) en mogelijk enige stoornis
in het autistisch spectrum, en adviseert een multidisciplinair traject, mediation
en overdracht aan een senior bedrijfsarts. G vermoedt een gebrek aan evidence based
gegevens voor de door E opgestelde BML, hij adviseert om de BML aan te passen, geeft
zelf geen BML af, maar ziet (evenmin) grond voor ‘Geen Duurzaam Benutbare Mogelijkheden’.
G heeft geen gebruik gemaakt van overdracht van het medische dossier van verweerders
(de arts en de supervisor).
3.11 Deze second opinion wordt door de arts met klager besproken op het spreekuur
op
25 mei 2022. De arts rapporteert hierover dat ook in de second opinion geen sprake
is van ‘niet benutbare mogelijkheden’ en dat wordt geadviseerd tot nader onderzoek
en behandeling. Hij vertelt klager verder dat hij het advies volgt, inhoudende mediation
en overdracht van de verzuimbegeleiding aan een andere, senior bedrijfsarts.
3.12 Op 4 augustus 2022 rapporteert deze senior bedrijfsarts, H om de
benutbare mogelijkheden opnieuw in kaart te brengen en door een onafhankelijke instantie
een actuele BML te laten opstellen. Hij adviseert verder tot een arbeidskundig onderzoek,
de inzet van een re-integratiecoach en een multidisciplinair revalidatietraject. In
zijn aantekeningen noteert H dat de BML mogelijk niet correct is, en dat hij I een
actuele BML wil laten opstellen. Hij concludeert voorts dat klager in beginsel geschikt
is voor passend werk.
3.13 In het I rapport van 6 oktober 2022, opgesteld door J wordt
geconcludeerd tot duurzaam benutbare mogelijkheden. In de Verzekeringsgeneeskundige
rapportage van K van 25 januari 2023 wordt geconcludeerd tot belastbaarheid, met uitzondering
van duurbelasting.
opmerking vooraf en volgorde behandeling klachten
3.14 Klager ondervindt ingrijpende gevolgen van een ongeval dat al in zijn jeugd heeft
plaatsgevonden, en over een reeks van jaren al klachten oplevert. Dit heeft gevolgen
voor zijn functioneren en daarmee ook voor zijn baan als vrachtwagenchauffeur waarna
hij in een (arbeids)conflict is geraakt met zijn werkgever en het tot een echtscheiding
is gekomen. Het college heeft begrip voor zijn teleurstelling en ongenoegen over deze
situatie, maar beperkt zich tot de vraag of klager (over zijn situatie) terecht verwijten
maakt over het handelen van de arts en/of de supervisor.
3.15 Het college zal de klacht tegen de arts apart behandelen, maar wijst er op dat deze klacht in samenhang moet worden gezien met de klacht tegen de supervisor – het college verwijst dan ook nadrukkelijk naar de gelijktijdig gedane uitspraak in laatstgenoemde klacht.
4. Wat houdt de klacht tegen de arts in?
Volgens klager heeft de arts verkeerd gehandeld omdat hij (in de kern genomen) een
verkeerde diagnose heeft gesteld en ten onrechte geweigerd heeft om de BML aan te
passen, met grote gevolgen voor de gezondheid van klager, en zijn financiële (loonstop)
en persoonlijke omstandigheden (echtscheiding). Meer in het bijzonder verwijt hij
(naar het college het klachtschrift begrijpt) de arts dat hij:
1) zonder medische informatie op te vragen concludeert tot benutbare mogelijkheden,
en weigert om de eerder opgemaakte BML aan te passen;
2) zijn rapportage zonder overleg en/of toelichting aanpast;
3) weigert om de BML van zijn voorganger aan te passen, ook niet na het uitbrengen
van de second opinion
4) de offerte voor de second opinion heeft laten ondertekenen door de supervisor;
5) geen medische informatie naar G heeft gestuurd voor de second opinion;
6) weigert om de BML aan te passen, terwijl uit de second opinion blijkt dat er een
verkeerde diagnose is gesteld;
7) – vervallen –
8) zijn conclusie niet aanpast naar aanleiding van de uitgebrachte second opinion;
9) onvoldoende duidelijkheid heeft gegeven over de op te zetten mediation waardoor
een een ontbindingsprocedure is gestart;
10) de overdracht aan de senior bedrijfsarts heeft vertraagd;
11) zodanig heeft gehandeld dat dit heeft geleid tot de echtscheiding van klager.
5. Wat is het verweer?
De arts heeft de klacht bestreden. Het verweer wordt voor zover nodig hierna verder
besproken.
6. Wat zijn de overwegingen van het college?
Welke criteria gelden bij de beoordeling?
6.1 De vraag is of de arts de zorg heeft verleend die van hem verwacht mocht worden.
Dat is een zakelijke beoordeling. De norm daarvoor is een redelijk bekwame en redelijk
handelende arts. Bij de beoordeling wordt rekening gehouden met de voor de zorgverlener
geldende beroepsnormen en de stand van de wetenschap ten tijde van het handelen. Verder
geldt het uitgangspunt dat zorgverleners alleen tuchtrechtelijk verantwoordelijk zijn
voor hun eigen handelen.
6.2 Het college zal eerst de klachtonderdelen 1, 2, 3, 6 en 8 (vanwege de onderlinge
samenhang) gelijktijdig behandelen.
geen aanpassing BML
6.3 De arts heeft (als opvolger van zijn collega E) klager gezien op het spreekuur
van 9 maart 2022. Hij is daarbij uitgegaan van de bevindingen van zijn voorganger,
waaronder de door E op 4 oktober 2021 opgemaakte BML. Deze BML was opgemaakt, mede
op basis van de van de behandelend neuroloog verkregen inlichtingen.
6.4 Ondanks het verzoek van klager, heeft de arts afgezien van het aanpassen (actualiseren) van de BML. Ter zitting heeft hij daarover opgemerkt dat hij daar geen noodzaak voor zag, omdat er geen (nieuwe) medische informatie was en de toestand nog hetzelfde was als in oktober 2021. Dit verweer overtuigt het college niet, uit de stukken valt niet of onvoldoende op te maken dat de medische toestand gelijk was gebleven – veeleer zijn er aanwijzingen dat de pijnklachten in de loop der tijd toenamen en verergerden en er dus reden was voor actualisering van de BML. De bedrijfsarts had er (alternatief) ook voor kunnen kiezen om een dagverhaal op te stellen om daarmee het benodigde inzicht te verkrijgen.
6.5 Echter, twee dagen na het eerste consult heeft de bedrijfsarts (uitgebreid) telefonisch contact gehad met klager en daarbij een reeks van vragen gesteld en besproken, zoals het onderzoek in het ziekenhuis (waaronder een MRI), klagers dagbesteding en medicatie, het gebruik van krukken en de aanvraag van een scootmobiel, de behandeling door de psycholoog (waaronder burn-out en ADD) en overige klachten en herstelgedrag. Het college is van oordeel dat dit aanvullend onderzoek - in aanvulling op het onderzoek twee dagen eerder - voldoende basis vormt voor het besluit om geen nadere of aangepaste BML op te stellen, en voor de conclusie dat er benutbare mogelijkheden zijn. Dat de arts daarna en daarnaast nog verder (medische) informatie had moeten opvragen, is door klager wel gesteld maar onvoldoende onderbouwd en ook overigens niet aannemelijk geworden. Alsdan is er geen sprake van een ondeugdelijke analyse en conclusie. 6.6 Het verwijt dat de arts de rapportage van 9 maart 2022 naderhand zou hebben aangepast (meer in het bijzonder: heeft aangevuld met de zin ‘Hij zou passende werkzaamheden kunnen verrichten’ hetgeen vervolgens door de werkgever is gebruikt in een ontslagprocedure) treft geen doel. De door klager bedoelde toevoeging is niet strijdig met de (overige) bevindingen van de arts, maar ligt daarmee juist in lijn. Voorafgaand aan de toevoeging staat onder het kopje Arbeidsgeschiktheid: ‘Cliënt beschikt over benutbare mogelijkheden, maar is momenteel niet geschikt voor zijn eigen werk en kan in passende werkzaamheden re-integreren’. Alsdan is er geen sprake van een (wezenlijke) aanpassing waarvoor overleg met klager noodzakelijk was, maar slechts van een herhaling en nadere precisering, waarvan de arts geen verwijt kan worden gemaakt.
6.7 Het verwijt dat de arts ook na het uitbrengen van de second opinion weigert zijn
advies en/of conclusie aan te passen, treft evenmin doel. De second opinion is een
serieus te nemen opvatting van een collega, en het is het college niet gebleken dat
de arts dat niet gedaan heeft. Echter, de arts is niet verplicht om (alle) bevindingen
zonder meer over te nemen, hij kan daar gemotiveerd van af zien. G is in zijn opinie
weliswaar kritisch over de door E opgemaakte (en door de arts overgenomen) BML, maar
het staat de arts vrij om daar anders over te denken en een andersluidende conclusie
te trekken – mits goed onderbouwd en daarvan is (zie de overweging hiervóór) naar
het oordeel van het college sprake. Daar komt bij dat in de second opinion alleen
een dagverhaal is opgenomen (en geen eigen BML) en ook overigens – naar het oordeel
van het college- onvoldoende steun biedt voor de stellig door G geformuleerde conclusie
dat een geactualiseerde BML aan de orde is.
6.8 Het college is het ook niet met klager eens dat in de second opinion wordt geconcludeerd
dat er een verkeerde diagnose is gesteld, er wordt (alleen) gekozen voor een andere,
bredere aanpak van de problemen. Maar ook G concludeert dat er geen sprake is van
‘niet benutbare mogelijkheden’. De arts heeft dat ook met klager besproken op het
daaropvolgend spreekuur. Dat klager het met deze conclusie niet eens is (en er in
een juridische procedure mee wordt geconfronteerd) leidt niet tot verwijtbaar handelen
van de arts. Zeker niet, nu de arts (ondanks dat hij het deels oneens is met de aanpak
van en de conclusie uit de second opinion) het belangrijkste advies volgt, zijnde
dat de behandeling moet worden overgedragen aan een andere, senior bedrijfsarts die
naar eigen inzicht kan handelen waaronder het opzetten van een eigen BML (hetgeen
ook gebeurd is). Samenvattend: de arts heeft de bevindingen in de second opinion niet
genegeerd maar serieus genomen, kan zich er deels in vinden, en heeft de conclusies
grotendeels gevolgd.
6.9 De enkele omstandigheid dat na de second opinion van G nog meerdere onderzoeken
zijn geweest met deels afwijkende conclusies en aanbevelingen, maakt niet dat de beslissing
van de arts in maart 2022 daarmee onjuist was. In ieder geval moet worden gewaakt
voor ‘hindsight’. Zo is niet (meer) na te gaan welke invloed het (ziekte)verloop en
de gevolgen daarvan voor de gesteldheid, invloed heeft gehad op de bevindingen bij
de latere onderzoeken – terecht wijst de gemachtigde van verweerders de aandacht op
de lange voorgeschiedenis van de klachten, en de in de loop der jaren afnemende spieromvang
in de rechterkuit en de daarmee samenhangende toename van te gebruiken hulpmiddelen
(eerst krukken en vervolgens een scootmobiel).
de arts heeft G niet de benodigde informatie gestuurd
6.10 De arts heeft, op verzoek van klager, een second opinion geregeld. Hij heeft
in het aanvraagformulier aan G gemeld dat hij de relevante medische gegevens meestuurde
en dat hij, indien gewenst, nadere informatie kon en zou verstrekken. Gesteld noch
gebleken is dat G hierom heeft gevraagd. Uit zijn second opinion blijkt dat G over
een ‘veelheid van documenten’ beschikte waaronder de door E opgestelde BML. Het is
het college onduidelijk of G de (c.q. alle) bij het aanvraagformulier gevoegde stukken
ook daadwerkelijk heeft ontvangen, dan wel, dat die door een administratieve vergissing
per abuis niet (allemaal) waren bijgesloten. Echter, indien en voor zover G nog nadere
informatie nodig had, lag het op zijn weg om de arts daarom te vragen. Nu dat verzoek
is uitgebleven, gaat het college er van uit dat de arts G in voldoende mate heeft
geïnformeerd en als dat anders is, dit niet de arts kan worden verweten.
de offerte voor de second opinion is ondertekend door de supervisor
6.11 De offerte voor de second opinion maakt geen deel uit van het dossier, maar het
college gaat er van uit (deze stelling wordt door de arts niet weersproken) dat de
offerte is ondertekend door de supervisor. De second opinion is geregeld door de arts.
Daarvoor is een offerte opgemaakt, gericht aan de werkgever die het moet betalen.
Het gaat om een financieel/administratieve handeling. Dat de offerte is opgemaakt
en ondertekend door de supervisor van de bedrijfsarts (en eigenaar van het bedrijf)
acht het college irrelevant voor enig tegen de arts tuchtrechtelijk te maken verwijt.
onvoldoende duidelijkheid over de op te zetten mediation
6.12 In zijn rapportage van 25 mei 2022 neemt de arts op dat hij het advies (uit de
second opinion) volgt dat mediation moet plaats vinden tussen klager en zijn werkgever.
Uit de klacht begrijpt het college dat deze mediation (uiteindelijk) niet (naar genoegen)
heeft plaatsgevonden, dat de werkgever dat klager verwijt en dit in de ontslagprocedure
aanvoert, en dat klager op zijn beurt de arts verwijt dat hij hem beter en vooraf
had moeten informeren over de voorwaarden van en voor mediation.
Het college verwerpt dit klachtonderdeel. Het advies van de arts (in navolging van
G) om over te gaan tot mediation is deugdelijk en onderbouwd. Vervolgens is het aan
partijen om hierover nadere afspraken te maken, en invulling aan te geven. Dat de
mediation uiteindelijk (door de opstelling van één der partijen, dan wel beide partijen)
niet heeft plaats gevonden, kan de arts niet worden verweten. Als klager hierover
van de arts nadere informatie had willen hebben, had hij dat moeten vragen maar hij
heeft dat (zo begrijpt het college) nagelaten. De opmerking van G in zijn second opinion:
‘Een goede verklaring vooraf van [de arts] aan partijen lijkt op zijn plaats’ is te
vrijblijvend en niet onderbouwd, en maakt daarom het oordeel van het college niet
anders.
de overdracht aan de senior bedrijfsarts heeft te lang geduurd
6.13 Klager verwijt de arts dat zijn afspraak met senior bedrijfsarts H te lang op
zich heeft laten wachten omdat een eerder geplande afspraak op 14 juli 2022 is verplaatst
naar 4 augustus 2022. Het college acht (zonder nadere toelichting, die ontbreekt)
het verzetten van een afspraak in de zomer(vakantie)tijd van drie weken niet zodanig
dat iemand (de arts dan wel een ander) daarvan een verwijt kan worden gemaakt. Als
een dergelijk uitstel onaanvaardbaar was (klager zegt dat hij ‘aan de goden [is] overgeleverd’)
had het op zijn weg gelegen om aan de bel te trekken.
de tekortkomingen hebben geleid tot een echtscheiding
6.14 Zonder nadere toelichting, welke ontbreekt, valt niet in te zien dat het beweerdelijk
nalaten door de arts heeft geleid (of verwijtbaar heeft bijgedragen) aan de echtscheiding
tussen klager en zijn echtgenote. Zeker niet nu zijn (ex)vrouw (al) op 18 november
2021 heeft gezegd de relatie te willen beëindigen terwijl de arts pas op 9 maart 2022
het eerste contact met klager heeft.
conclusie ten aanzien van de klacht tegen de arts
6.15 Dat klager, zoals hiervóór al overwogen, negatieve gevolgen heeft ondervonden
van zijn lichamelijke klachten (zoals de verstoorde werkrelatie en de echtscheiding)
kan de arts niet worden aangerekend. De conclusie is dat de klacht tegen de arts in
al haar onderdelen ongegrond is.
7. De beslissing
Het college:
- verklaart de klacht ongegrond.
Deze beslissing is gegeven op 16 mei 2023 door A.M.J.G. van Amsterdam, voorzitter,
J.C.J. Dute, lid-jurist, R.P. van Straaten, C.M.F. van Roessel en E.G. Ackema, leden-beroepsgenoten,
bijgestaan door B.J. Dekker, secretaris.