Print
Download PDFECLI:NL:TGZCTG:2023:35 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2022/1283
| ECLI: | ECLI:NL:TGZCTG:2023:35 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 13-02-2023 |
| Datum publicatie: | 13-02-2023 |
| Zaaknummer(s): | C2022/1283 |
| Onderwerp: | Onjuiste behandeling/verkeerde diagnose |
| Beslissingen: | Ongegrond/afwijzing |
| Inhoudsindicatie: | Klacht tegen huisarts. Klaagster is bekend met hart- en vaatziekten en is bij de huisarts op consult geweest voor een wond aan haar onderbeen. De huisarts heeft klaagster daarop verwezen naar de poli dermatologie en de poli chirurgie. Twee weken daarna komt klaagster nogmaals op consult vanwege een verergering van de klachten aan haar been. De wond van klaagster is toen door de huisarts en verschillende doktersassistenten ambulant behandeld. Twee weken daarna ziet de huisarts klaagster opnieuw, waarna hij haar met spoed doorverwijst naar de dermatoloog in het ziekenhuis. Klaagster is diezelfde dag door de dermatoloog gezien en is daarna diverse keren bij de dermatoloog op consult geweest. Klaagster is uiteindelijk een periode in het ziekenhuis opgenomen en heeft een huidtransplantatie aan de het onderbeen ondergaan. Klaagster verwijt de huisarts het niet met spoed raadplegen van een specialist na het tweede consult, het onvoldoende supervisie houden op zijn medewerkers en het onvoldoende monitoren van de aandoening van klaagster en onzorgvuldige communicatie. Het Regionaal Tuchtcollege verklaart de klacht kennelijk ongegrond. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep. |
C E N T R A A L T U C H T C O L L E G E
voor de Gezondheidszorg
Beslissing in de zaak onder nummer C2022/1283 van:
A., wonende in B., appellante, klaagster in eerste aanleg,
gemachtigde: mr. T.M. Vollbehr, advocaat in Groningen,
tegen
C., huisarts, werkzaam in D., verweerder in beide instanties,
gemachtigde: mr. M.H.M. Mook verbonden aan ARAG Rechtsbijstand in Leusden,
1. Verloop van de procedure
A. - hierna klaagster - heeft op 8 februari 2021 bij het Regionaal Tuchtcollege Groningen
tegen C. - hierna de huisarts - een klacht ingediend. Bij beslissing van
22 februari 2022, onder nummer G2021/10, heeft dat College de klacht kennelijk ongegrond
verklaard.
Klaagster is van die beslissing tijdig in beroep gekomen.
De huisarts heeft een verweerschrift in beroep ingediend.
De zaak is in beroep behandeld op de openbare zitting van het Centraal Tuchtcollege
van 9 januari 2023. Klaagster is verschenen, bijgestaan door haar gemachtigde
mr. Vollbehr en door haar dochter, mevrouw D.
Mr. Vollbehr heeft op de zitting meegedeeld dat mevrouw D., die tevens als getuige
was aangekondigd, niet als getuige gehoord hoeft te worden.
Ook de huisarts was aanwezig, bijgestaan door zijn gemachtigde mr. Mook.
Partijen hebben spreekaantekeningen overgelegd.
2. Beslissing in eerste aanleg
Het Regionaal Tuchtcollege heeft aan zijn beslissing het volgende ten grondslag gelegd.
“2. DE FEITEN
Op grond van de stukken (waaronder het medisch dossier) dient, voor zover van belang
voor de beoordeling van de klacht, van het volgende te worden uitgegaan.
Klaagster, geboren in 1937, is bekend met hart- en vaatziekten. Op
9 april 2019 is zij bij de huisarts op consult geweest in verband met een wond aan
haar linker onderbeen.
Van dit consult heeft de huisarts het volgende genoteerd in het huisartsenjournaal:
“claudicatio intermittens C 09-04-2019
S Linker onderbeen rood en al maanden een korst met een stekende wond. Droog, veel
pijn in de nacht aan linker been, het gevoel bij aanraken is verder verminderd.
O geen oedeem. Koude voeten. CPrefill: 5 sec. arterien. ADP en ATP: np bdz.
crusta achter malleolus lateralis links. erytheem onderbeen en varices,
sens zowel gnostisch als vitaal gestoord in linker voet.
E exantheem been
P Afspraak ‘regulier’ gemaakt bij Dermatologie – Ziekenhuis E., locatie F. onder
verwijsnummer: 53647156 Reden: Overige zorgvragen
C Uitgaand [verwijsbrief via ZorgDomein], ZIEKENHUIS E.
C Uitgaand [verwijsbrief via ZorgDomein], ZIEKENHUIS E.
V dermatologie
V onbekend”
De door de huisarts genoemde verwijsbrieven betreffen een verwijzing naar de poli
dermatologie en een verwijzing naar de poli chirurgie.
Op 24 april 2019 is klaagster wederom bij de huisarts op het spreekuur geweest vanwege
een verergering van de wonden en zwarte plekken op haar been. Hiervan heeft de huisarts
de volgende notitie gemaakt:
“S twee plekjes op de kuit, gestoten, nu zwart erom heen. Twee weken geleden ontstaan.
Geen pijn. Al bekend met slechte arteriele doorbloeding waarvoor mevr. nog bij vaatchirurg
moet komen.
O geen oedeem onderbenen. Tweetal wat zwart verkleurde oppervlakkige ulcera’s,
droog. Wat gelig onderlaag.
E exantheem been
P verbinden met siltec en licht zwachtelen vanaf de voet.
O twee rode bloederige plekken. de bloedvaten lijken te zijn geknapt. geen pus
of vocht. weinig vocht in het been.
E exantheem been
R TENSOGRIP D HUIDKLEUR 1M 25-35CM
E exantheem been
R CUTIMED HYDRO B 10x10CM”
In de daarop volgende periode (op achtereenvolgens 26, 29 en 30 april 2019 en op
1 mei 2019) zijn de wonden telkens door een doktersassistente behandeld.
Ook heeft er op 1 mei 2019 een vaatonderzoek plaatsgevonden in het ziekenhuis.
Vervolgens is klaagster op 6 mei 2019 weer door de huisarts gezien. In het huisartsenjournaal
valt hierover het volgende te lezen:
“S benen, wond beoordelen want deze wordt groter en roder gebied erom heen. Pijn
valt mee. Geen koorts. Vaatonderzoek is achter de rug maar uitslag pas volgende week
bekend. Verbonden met cuticell en tubigrip
O erytheem onderbeen richting voet (nieuw) en uitbreidend ulcus met wit beslag
op bodem.
E exantheem been
P Afspraak ‘spoed’ gemaakt bij Dermatologie – Ziekenhuis E., locatie F. onder verwijsnummer:
54565903 Reden: Eczemateuze aandoeningen
C Uitgaand [Verwijsbrief via ZorgDomein], ZIEKENHUIS E.
V dermatologie”
Nog diezelfde dag is klaagster gezien door de dermatoloog in het ziekenhuis. Hierna
is zij een aantal keren op consult geweest bij de afdeling chirurgie. Van 18 juni
2019 tot 26 juni 2019 is klaagster opgenomen geweest in het ziekenhuis. In de ontslagbrief
van 26 juni 2019 is als volgt geconcludeerd:
“Fontaine IV ischemie linkerbeen waarvoor technisch geslaagde PTA AFS links. Tijdens
opname gestart met negatieve druktherapie als wondverzorging.”
3. HET STANDPUNT VAN KLAAGSTER EN DE KLACHT
Klaagster verwijt de huisarts -zakelijk weergegeven-:
a) dat hij niet met spoed een specialist heeft geraadpleegd na het consult op 24
april 2019;
b) onvoldoende supervisie op zijn medewerkers in de periode van 24 april 2019 tot
6 mei 2019 en het onvoldoende monitoren van de aandoening van klaagster;
c) onzorgvuldige communicatie na 6 mei 2019.
4. HET STANDPUNT VAN DE HUISARTS
De huisarts heeft de hem gemaakte verwijten weersproken. Voor zover van belang wordt
hieronder, bij de bespreking van de verschillende klachtonderdelen, nader op het standpunt
van de huisarts ingegaan.
5. DE OVERWEGINGEN VAN HET COLLEGE
5.1
Het college wijst er allereerst op, dat het er bij de tuchtrechtelijke toetsing van
professioneel handelen niet om gaat of dat handelen beter had gekund, maar om het
geven van een antwoord op de vraag of de beroepsbeoefenaar bij het beroepsmatig handelen
is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening
houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het klachtwaardig geachte handelen
en met hetgeen toen in de beroepsgroep ter zake als norm of standaard was aanvaard.
Ten aanzien van klachtonderdeel a
5.2
Klaagster verwijt de huisarts dat hij na het consult van 24 april 2019 niet met spoed
een specialist heeft geraadpleegd. Het college volgt klaagster hierin niet.
Vaststaat dat de huisarts klaagster al vóór het consult van 24 april 2019 had verwezen
en dat er tijdens het consult van 24 april 2019 een afspraak bij de poli vaatchirurgie
gepland stond op 1 mei 2019. Het college volgt klaagster niet in haar standpunt dat
de huisarts in het consult van 24 april 2019 aanleiding had moeten zien voor een spoedverwijzing.
Een spoedverwijzing houdt in dat de patiënt nog diezelfde dag moet worden behandeld.
Weliswaar was de situatie van klaagsters been verslechterd, echter niet blijkt dat
de situatie zodanig was dat een behandeling diezelfde dag noodzakelijk was. Volgens
de toepasselijke NHG Standaard ‘Perifeer Arterieel Vaatlijden” is een spoedverwijzing
geïndiceerd bij klachten van acute ischemie van het been (plotselinge heftige pijn,
een bleek been en krachtsvermindering), om afsterven te voorkomen. Voor zover uit
de stukken kan worden afgeleid, was hiervan bij klaagster geen sprake. Wel was er
sprake van mogelijk kritische ischemie waarvoor verwijzing noodzakelijk was. Deze
verwijzing had, zoals gezegd, al plaatsgevonden.
Dat betekent dat dit klachtonderdeel niet slaagt.
Ten aanzien van klachtonderdeel b
5.3
Klaagster verwijt de huisarts onvoldoende supervisie op zijn medewerkers en het onvoldoende
monitoren van de aandoening in de periode van 24 april 2019 tot
6 mei 2019. Ook hierin volgt het college klaagster niet.
In afwachting van een beoordeling in het ziekenhuis heeft de huisarts besloten tot
een ambulante therapie, bestaande uit lokale applicatie van Cuticell met zinkzalf
ter bescherming van de kwetsbare huid en lichte compressie. Klaagster is in genoemde
periode van 24 april 2019 tot 6 mei 2019 meerdere keren teruggekomen naar de praktijk,
waar zij is behandeld door een assistente met ruime ervaring in ambulante wondbehandeling.
De assistente heeft van deze behandelingen aantekening gemaakt in het huisartsenjournaal,
waarin zij kort heeft beschreven wat de situatie was en welke behandeling ze heeft
toegepast. Zo heeft zij van de behandeling op 29 april 2019 genoteerd “volgens mevr
verbeterd met vrijdag” en van de behandeling op
1 mei 2019 “status quo”. De huisarts heeft verklaard dagelijks een aantal keren de
journaalregels van de assistentes te autoriseren. Daarnaast ontkent klaagster niet
dat de huisarts wel eens is komen kijken bij de behandelingen.
Al het voorgaande in aanmerking nemend blijkt naar het oordeel van het college niet
van onvoldoende supervisie of monitoring. Dat betekent dat ook dit klachtonderdeel
niet slaagt.
Ten aanzien van klachtonderdeel c
5.4
Tot slot verwijt klaagster de huisarts onzorgvuldige communicatie na het consult van
6 mei 2019.
In dit verband heeft zij aangevoerd dat de huisarts na het consult van 6 mei 2019
niets meer van zich liet horen. Klaagster heeft hierover in augustus 2020 een klachtbrief
ingediend. Het klachtonderdeel heeft ook betrekking op de communicatie van de huisarts
richting klaagster naar aanleiding van deze klachtbrief.
Dat de huisarts na het consult op 6 mei 2019 eigener beweging geen contact meer met
klaagster heeft opgenomen - wat op zich vaststaat – levert niet per definitie tuchtrechtelijk
verwijtbare nalatigheid op. De huisarts heeft hierover zelf opgemerkt dat hij over
het verloop na 6 mei 2019 is geïnformeerd door de correspondentie van de dermatoloog
en de vaatchirurg. Deze correspondentie, die in het medisch dossier is opgenomen,
bevatte naar het oordeel van het college voor de huisarts geen aanwijzingen voor een
dramatisch verloop. De huisarts was zich er niet van bewust dat klaagster gefrustreerd
was omdat hij niets van zich liet horen. De huisarts heeft erop gewezen dat klaagster
in november 2019, zoals blijkt uit het huisartsenjournaal, nog contact heeft opgenomen
met de praktijk met het verzoek om een deel van haar medische gegevens mee te nemen
naar haar dochters in H. Ook hier heeft zij haar onvrede niet geuit. Het college acht
het betoog van de huisarts navolgbaar. Wellicht had de huisarts een proactievere rol
kunnen spelen in de nazorg van klaagster. Zoals echter blijkt uit het hiervoor onder
5.1 weergegeven kader, gaat het niet om de vraag of het handelen van de huisarts beter
had gekund, maar of hij met zijn handelen is gebleven binnen de grenzen van een redelijk
bekwame beroepsuitoefening. Dat laatste is hier naar het oordeel van het college het
geval.
Daarnaast stelt het college vast dat klaagster en de huisarts op 26 augustus 2020
een gesprek hebben gehad naar aanleiding van de klachtbrief van klaagster. Hoewel
uit de stukken blijkt dat dit gesprek door hen beiden als onprettig is ervaren, biedt
het dossier geen uitsluitsel over de rol van de huisarts daarin. Dat betekent dat
dit klachtonderdeel ook in zoverre niet slaagt.
5.5
Gelet op het voorgaande dient als volgt te worden beslist”.
3. Vaststaande feiten en omstandigheden
Het Centraal Tuchtcollege gaat bij de beoordeling van het beroep uit van de feiten
weergegeven in overweging 2. “De feiten” van de beslissing van het Regionaal Tuchtcollege.
Deze weergave is in beroep niet of in elk geval onvoldoende, bestreden.
4. Beoordeling van de ontvankelijkheid van het beroep
Klaagster heeft in beroep aangegeven dat zij haar oorspronkelijke klacht wil aanvullen
door klachtonderdeel 1 uit te breiden met een tweetal aanvullende verwijten en door
twee klachtonderdelen toe te voegen. Het Centraal Tuchtcollege gaat aan deze uitbreiding
van de klacht voorbij. Klaagster kan in beroep namelijk alleen die klachtonderdelen
voorleggen die in eerste aanleg als zodanig aan het Regionaal Tuchtcollege ter beoordeling
zijn voorgelegd. Nieuwe klachten aandragen of klachten uitbreiden in beroep kan niet.
Dat is in strijd met een eerlijke procesgang in beroep en daarom niet toegestaan.
Op de zitting in beroep heeft de gemachtigde van klaagster ook aangegeven de aanvulling
van de klacht niet langer te handhaven.
5. Beoordeling van het beroep
Standpunt klaagster
5.1 Klaagster wil met haar beroep bereiken dat het Centraal Tuchtcollege haar klacht,
die uiteenvalt in drie klachtonderdelen, in volle omvang (her)beoordeelt en in beroep
alsnog gegrond verklaart.
Standpunt huisarts
5.2 De huisarts heeft verweer gevoerd en verzoekt het Centraal Tuchtcollege om
het beroep te verwerpen.
Oordeel Centraal Tuchtcollege
5.3 Het Centraal Tuchtcollege is net als het Regionaal Tuchtcollege van oordeel
dat de klachten van klaagster ongegrond zijn. Het Centraal Tuchtcollege licht dat
hierna toe.
5.4 Het Centraal Tuchtcollege heeft kennisgenomen van de inhoud van de aan het
Regionaal Tuchtcollege voorgelegde klacht en het debat dat partijen daarover bij dat
tuchtcollege hebben gevoerd. Het door het Regionaal Tuchtcollege opgebouwde zaaksdossier
is aan het Centraal Tuchtcollege gestuurd.
5.5 In beroep hebben partijen schriftelijk debat gevoerd. Daarbij heeft ieder van
hen standpunten ingenomen over de door het Regionaal Tuchtcollege vastgestelde feiten
en de door dat college gegeven beschouwingen en beslissingen. Tijdens de mondelinge
behandeling op 9 januari 2023 is dat debat voortgezet.
5.6 De bespreking van de zaak in raadkamer na de mondelinge behandeling in beroep
heeft het Centraal Tuchtcollege niet geleid tot andere beschouwingen en beslissingen
dan die van het Regionaal Tuchtcollege. Het Centraal Tuchtcollege sluit zich aan bij
dat wat het Regionaal Tuchtcollege onder ‘5. DE OVERWEGINGEN VAN HET COLLEGE’ heeft
overwogen en neemt dat hier over.
5.7 Dit betekent dat de huisarts geen verwijt kan worden gemaakt als bedoeld in
artikel 47 lid 1 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg.
5.8 Het Centraal Tuchtcollege zal het beroep verwerpen.
6. Beslissing
Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg:
verwerpt het beroep.
Deze beslissing is gegeven door: R.C.A.M. Philippart, voorzitter;
H. de Hek en A.R.O. Mooy, leden juristen en T.C. Nieboer en O.T.M. Schouten, leden
beroepsgenoten en D. Brommer, secretaris.
Uitgesproken ter openbare zitting van 13 februari 2023.
Voorzitter w.g. Secretaris w.g.