Print
Download PDFECLI:NL:TADRARL:2023:37 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 21-994/AL/GLD
| ECLI: | ECLI:NL:TADRARL:2023:37 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 27-02-2023 |
| Datum publicatie: | 07-03-2023 |
| Zaaknummer(s): | 21-994/AL/GLD |
| Onderwerp: |
|
| Beslissingen: | Regulier |
| Inhoudsindicatie: | Advocaat wederpartij. Verweerder heeft in strijd met artikel 46 Aw en gedragsregel 21 lid 1 gehandeld door van zijn brief aan de rechtbank niet gelijktijdig een afschrift aan (de advocaat van) klaagster te sturen. Daarnaast heeft verweerder, gezien de inhoud van die brief en de feitelijke gang van zaken in die procedure, in strijd met lid 3 van gedragsregel 21 gehandeld. In geval van verwarring bij verweerder had het op zijn weg gelegen om contact met de advocaat van klaagster te zoeken. Klachten gegrond. De maatregel wordt verlicht naar een waarschuwing omdat verweerder blijk heeft gegeven van inzicht in het foutieve van zijn handelen, daarvoor zijn excuses heeft aangeboden en een blanco tuchtrechtelijk verleden heeft. |
Beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Arnhem-Leeuwarden van 27 februari
2023
in de zaak 21-994/AL/GLD
naar aanleiding van de klacht van:
klaagster
over
verweerder
1 VERLOOP VAN DE PROCEDURE
1.1 Op 19 oktober 2020 hebben klaagster en haar advocaat bij de deken van de Orde
van Advocaten in het arrondissement Gelderland (hierna: de deken) een klacht ingediend
over verweerder. De advocaat van klaagster heeft op 9 april 2022 zijn klacht ingetrokken.
1.2 Op 10 december 2021 heeft de raad het klachtdossier met kenmerk K 20/145 van de
deken ontvangen.
1.3 De klacht is behandeld op de zitting van de raad van 5 december 2022. Daarbij
waren klaagster en verweerder, ter zitting bijgestaan door mr. M.C. de J, aanwezig.
Van de behandeling is proces-verbaal opgemaakt.
1.4 De raad heeft kennisgenomen van het in 1.2 genoemde klachtdossier en van de op
de inventarislijst genoemde bijlagen 1 tot en met 5.
2 FEITEN
Voor de beoordeling van de klacht gaat de raad, gelet op het klachtdossier en de op
de zitting afgelegde verklaringen, uit van de volgende feiten.
2.1 Verweerder heeft in 2019 namens de rechthebbende een verzoek tot ontslag van klaagster
als testamentair bewindvoerder ingediend bij de Rechtbank Amsterdam.
2.2 Op 3 maart 2020 is in deze kwestie een zitting geweest. Tijdens de zitting hebben
partijen afgesproken om meteen na de zitting in overleg met het mediationbureau van
de rechtbank de mogelijkheden van een mediationtraject te bespreken. De rechtbank
heeft daarop de zaak aangehouden vanwege de mediation en bepaald dat als mediation
niet slaagt binnen vier weken daarna beschikking zal worden gewezen.
2.3 Tussen klaagster en verweerder is daarna discussie ontstaan over de vergoeding
van de kosten rechtsbijstand van de rechthebbende aan verweerder uit het nalatenschapsvermogen.
Bij e-mail van 1 april 2020 aan de advocaat van klaagster heeft verweerder onder andere
daarover geschreven:
Indien uw cliënte [klaagster] niet alsnog binnen een week na heden de kosten rechtsbijstand van de heer [B] voldoet zal ik deze gang van zaken als aanvullende reden voor ontslag bij de rechtbank neerleggen.
2.4 Bij e-mail van klager van 9 april 2020 heeft de advocaat van klaagster daar als volgt op gereageerd:
Ik wijs u er tot slot op dat de behandeling van de ontslagprocedure is gesloten en dat het u derhalve niet vrij staat zich nog met nieuwe inhoudelijke argumenten tot de rechter te wenden.
Diezelfde dag heeft verweerder aan de advocaat van klaagster onder andere het volgende gemaild:
Of en op welke wijze ik de rechtbank mag laten weten dat er nieuwe ontwikkelingen zijn en zo nodig vragen om een nadere zitting bepaal ik graag zelf.
2.5 Per e-mail van 8 juni 2020 heeft de mediator aan verweerder laten weten dat na
een intakegesprek duidelijk is geworden dat mediation tussen partijen op dat moment
niet mogelijk was en heeft geadviseerd om eerst juridische duidelijkheid te krijgen
door een uitspraak. Verder heeft de mediator gemeld dat het mediationbureau aan de
rechtbank en aan partijen zal laten weten dat de mediation is beëindigd en dat partijen
de rechtbank moeten informeren over de gewenste voortzetting van de procedure.
2.6 Bij brief van 9 juni 2020 heeft het mediationbureau van de rechtbank Amsterdam
aan verweerder bericht:
In bovengenoemde zaak heeft de mediator ons bericht dat de mediation is beëindigd.
Hierbij verzoeken wij u, voor zover dit nog niet heeft plaatsgevonden, zo spoedig mogelijk schriftelijk bij de griffie/administratie van de betreffende sector het verdere verloop dan wel de intrekking van de procedure(s) aan te geven.
2.7 Bij brief van 23 juni 2020, verstuurd per Falk-courier, heeft verweerder de rechtbank onder meer het volgende bericht:
In de zaak [B] / [klaagster] (…) is verzocht de stand van zaken door te geven en op basis daarvan kenbaar te maken wat het vervolg van de procedure zou moeten zijn.
Mediaton
Naar aanleiding van de mondelinge behandeling op 3 maart 2020 om 13.30 uur hebben partijen zich aangemeld voor mediation.
Als gevolg van de coronamaatregelen en het feit dat de betreffende mediator geen gebruik maakt van videobellen hebben partijen vervolgens voor een andere mediator gekozen.
Helaas was en bleef het voor [klaagster] onbespreekbaar dat de heer [B] zich zou laten ondersteunen door zijn bewindvoerder of huisgenoot of dat een van hen zelfs maar als toehoorder aanwezig zou zijn. De heer [B] voelt zich verbaal niet opgewassen tegen [klaagster]. Hij klapt in een een-op-een gesprek bij een mediator dicht en voelt zich niet gehoord. Uit het feit dat [klaagster] pertinent tegen de aanwezigheid van enige derde bij mediation gesprekken was en de heer [B] dat juist nodig had moest de mediator constateren dat er geen basis bestond om überhaupt met mediation te starten. De mediator heeft de opdracht vervolgens moeten teruggeven.
Overige omstandigheden
Wat de heer [B] zorgen baart in de opstelling van [klaagster] is dat zij de kosten rechtsbijstand van de heer [B] niet wilde vergoeden vanuit zijn vermogen dat onder testamentair bewind staat.
[Klaagster] is ermee geconfronteerd dat zij zonder enig overleg de kosten van haar eigen advocaat had betaald uit het vermogen van de heer [B] dat onder testamentair bewind staat.
[Klaagster] vond dat de heer [B] de juridische kosten niet had mogen maken en zijn standpunten had hij niet mogen innemen. Dus was er volgens [klaagster] geen reden om zijn kosten te vergoeden. Anderzijds meende [klaagster] dat zij prima het vermogen van de heer [B] waarover zij testamentair bewind voert mocht aanwenden voor haar eigen kosten rechtsbijstand.
Pas toen de heer [B] met bankafschriften had aangetoond dat hij kosten rechtsbijstand niet kon voldoen vanuit zijn maandelijkse inkomen en de bewindvoerder daar een bevestiging over gaf en de advocaat van [klaagster] op dit punt herhaaldelijk werd aangesproken ging [klaagster] dan uiteindelijk overstag. Evenwel bleef zij op het standpunt staan dat zij haar kosten rechtsbijstand zonder overleg mocht voldoen uit het vermogen van de heer [B]. Een en ander heeft partijen vooral niet dichter bij elkaar gebracht.
Slotsom - vervolg procedure
Alles wat van belang is voor de zaak is schriftelijk en tijdens de mondelinge behandeling naar voren gebracht. Op grond van al het vorenstaande meent de heer [B] dat er een eindbeschikking dient te worden afgegeven.
2.8 Bij e-mail van klager van 24 juni 2020 om 14:52 uur heeft de advocaat van klaagster het volgende aan verweerder geschreven:
Ik heb nog geen bericht van u aan de rechtbank voorbij zien komen omtrent de wensen van uw cliënt (als verzoekende partij) omtrent de lopende procedure (beschikking of intrekking verzoek). Graag verzoek ik u om de rechtbank daaromtrent alsnog op korte termijn te informeren, zodat er voor alle betrokkenen spoedig duidelijkheid komt. Bij voorbaat dank daarvoor.
Diezelfde dag heeft de advocaat van klaagster per e-mail om 15:12 uur van de secretaresse
van verweerder een afschrift van diens brief van 23 juni 2020 aan de rechtbank ontvangen.
Meteen daarna heeft de advocaat van klaagster per fax onder meer aan de rechtbank
gevraagd om de brief van 23 juni 2020 van verweerder buiten beschouwing te laten,
voor zover daarin door verweerder meer is gevraagd dan het doen van uitspraak.
Van dit faxbericht heeft de advocaat van klaagster ook een kopie aan verweerder gezonden
met daarin de volgende mededeling:
Hierbij stuur ik u kopie van mijn fax van zojuist aan de Rechtbank.
Overigens maak ik ernstig bezwaar tegen uw handelwijze. U handelt daarmee in mijn ogen op meerdere wijzen klachtwaardig. Ten eerste stond het u niet vrij om nog na te pleiten, zoals u doet in uw brief van 23 juni jl. Daar heb ik u zelfs vooraf nog op gewezen. Tevens heeft u verzuimd mij gelijktijdig kopie van uw brief aan de rechtbank te doen toekomen. Ik ontving die kopie pas nadat ik gistermiddag zelf bij u informeerde naar de gang van zaken. Tot slot stond het u niet vrij om inhoudelijke mededelingen te doen omtrent het mediationtraject.
Ik geef u ter overweging uw brief in te trekken. Of dat voor cliënte voldoende is om geen klacht tegen u in te dienen, kan ik echter niet garanderen.
2.9 Bij e-mail van 25 juni 2020 om 11:46 uur heeft verweerder daarop als volgt gereageerd richting de advocaat van klaagster:
Op 23 juni 2020 eind van de dag heb ik getekend voor de brief naar de rechtbank welke per gewone post aan de rechtbank is verzonden zodat die brief de rechtbank op zijn vroegst heeft bereikt op 24 juni 2020. Als ik het goed zie heeft mijn secretaresse u op 24 juni 2020 het stuk digitaal toegezonden zodat u gelijktijdig met de rechtbank over het bericht hebt beschikt. Uw vraag naar het bericht over de stand van zaken en het vervolg van de procedure heeft dat toevallig gekruist.
In het kader van de mondelinge behandeling is besproken dat er (vooralsnog) geen aanleiding is om een nadere mondelinge behandeling te houden en dat in beginsel bij een niet geslaagde mediation beschikking zou worden gewezen. Uit de berichten van de mediator en het mediationbureau volgt dat de rechtbank duidelijk alsnog wilde geïnformeerd worden wat de stand van zaken is en of er aan de hand daarvan toch nog een zitting moet komen, eventueel nadere proceshandelingen aan de orde zijn, beschikking kan worden gewezen dan wel intrekking aan de orde is.
Door te vermelden dat er helemaal geen mediation kon worden gestart is er niets gemeld over de inhoud van mediation, die is namelijk niet gestart. De overige punten zijn aangereikt voor de rechtbank om te kunnen beoordelen of er alsnog aanleiding is voor een nadere mondelinge behandeling. Het standpunt van cliënt is dat met de gegeven schriftelijke toelichting er geen reden is voor een mondelinge behandeling en dat dus beschikking kan worden gewezen.
Ik ben van mening dat u alle ruimte moet krijgen om te reageren op de toelichting bij het standpunt om geen zitting te houden maar tot een beschikking te komen. Dat zal ik de rechtbank ook berichten. Ik zal de rechtbank ook berichten dat wanneer ik het verkeerd zou hebben opgevat en het niet de bedoeling is te informeren over de stand van zaken en daaraan te verbinden welke vervolg de procedure moet krijgen - wat duidelijk uw standpunt is - de inhoud van mijn brief buiten beschouwing moet blijven en ik slechts vraag om het wijzen van een eindbeschikking. Dat bericht kunt u zo dadelijk tegemoet zien.
Om 11:58 uur heeft verweerder aan de rechtbank, en aan de advocaat van klaagster in cc, het volgende gemaild:
In de opgemelde zaak is per gewone post een brief met de stand van zaken verzonden met daarin het verzoek een eindbeschikking af te geven. Uit hetgeen ter zitting is besproken en de naderhand ontvangen berichtgeving van het mediationbureau is van de zijde van de heer [B] opgemaakt dat de rechtbank een weergave van de stand van zaken wilde ontvangen om te kunnen beoordelen of een nadere mondelinge behandeling aan de orde is eindbeschikking kan worden gewezen of nog andere proceshandelingen te verrichten zijn.
De advocaat van [klaagster] verzet zich tegen het weergeven van de stand van zaken met als conclusie dat een eindbeschikking kan worden afgegeven. Indien en voor zover ten onrechte is aangenomen dat de rechtbank een inhoudelijke toelichting was te geven waarom een bepaald vervolg van de procedure verzocht wordt, verzoek ik u via deze weg de brief van 23 juni 2020 buiten beschouwing te laten en wordt verzocht: eindbeschikking af te geven Mocht het wel goed begrepen zijn dat de rechtbank een inhoudelijke toelichting was te geven waarom een bepaald vervolg van de procedure verzocht wordt, verzoek ik u [de advocaat van klaagster] ten minste twee weken de tijd te geven om te reageren op de brief van 23 juni 2020.
2.10 Bij beschikking van 30 juli 2020 heeft de Rechtbank Amsterdam het verzoek van
verweerder namens de rechthebbende afgewezen.
2.11 Bij e-mail van 17 september 2020 heeft een gerechtsjurist van de rechtbank Amsterdam
op verzoek aan de advocaat van klaagster, tevens aan verweerder, laten weten dat aan
het einde van de zittingsaantekeningen van 3 maart 2020 staat vermeld:
[naam mediationfunctionaris] van Mediationbureau. Zitting sluiten en zij neemt u mee om het mediationtraject te starten. Als traject niet lukt dan 4 weken besch.
3 KLACHT
De klacht houdt, zakelijk weergegeven, in dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar
heeft gehandeld als bedoeld in artikel 46 Advocatenwet door:
a) in strijd met het bepaalde in het eerste lid van gedragsregel 21 zijn brief van
23 juni 2020 aan de rechtbank niet gelijktijdig aan de advocaat van klaagster te sturen;
b) zich zonder toestemming van de advocaat van klaagster met zijn inhoudelijke brief
van 23 juni 2020 tot de rechter te wenden nadat uitspraak was bepaald in de zaak,
waardoor verweerder in strijd heeft gehandeld met het bepaalde in het derde lid van
gedragsregel 21.
4 VERWEER
Verweerder heeft tegen de klachtonderdelen onder meer het volgende verweer gevoerd.
Klachtonderdeel b)
4.1 Aan het einde van de zitting op 3 maart 2020 heeft de rechter de behandeling van
de zaak gesloten voor het beproeven van mediation via het mediationbureau van de rechtbank
en heeft de rechter gemeld dat bij niet slagen van die mediation vier weken later
een beschikking zou worden gegeven. Volgens verweerder blijkt deze gang van zaken
zowel uit zijn eigen zittingsaantekeningen als uit ook uit de e-mail namens de rechtbank
van 17 september 2020.
4.2 Uit de e-mail van 8 juni 2020 van de mediator heeft verweerder begrepen dat het
mediationbureau de rechtbank zou berichten dat de mediation was beëindigd en dat de
advocaten van partijen de rechtbank moesten informeren over de gewenste voortzetting
van de procedure. Dat laatste was volgens verweerder niet zo tijdens de zitting besproken.
4.3 Op de dag van de ontvangst van de brief van 9 juni 2020 van het mediationbureau,
waarin ook de vermelding stond over de nadere uitlating door partijen, heeft zijn
secretaresse de griffie gebeld. Haar werd toen bevestigd dat ook verweerder de rechtbank
schriftelijk moest informeren over de stand van zaken. Dat heeft hij opgevat, en mocht
hij zo ook opvatten, als een gewijzigde omstandigheid dat kennelijk toch nog geen
uitspraak in de zaak was bepaald. Omdat een nieuwe zitting voor cliënt niet wenselijk
was maar zich inmiddels wel in de tussentijd nieuwe feiten hadden voorgedaan, heeft
hij de rechtbank ook daarover ingelicht in zijn brief van 23 juni 2020. Op 25 juni
2020 heeft de advocaat van klaagster zich tegen de inhoud daarvan verzet met als argument
dat het verweerder slechts vrij stond om de rechtbank te melden of een beschikking
gewenst was of niet. Daaruit leidt verweerder af dat op dat moment ook voor de advocaat
van klaagster de zaak dus nog niet voor uitspraak stond.
4.4 Voor zover hij dit toen niet goed had begrepen, heeft hij op 25 juni 2020 aan
de rechtbank laten weten dat zijn bericht van 23 juni 2020 zo nodig buiten beschouwing
kon worden gelaten. In deze omstandigheden is van een tuchtrechtelijk verwijtbaar
handelen in de zin van gedragsregel 21 lid 3 dan ook geen sprake geweest, aldus verweerder.
Klachtonderdeel a)
4.5 Zijn brief van 23 juni 2020 is pas aan het einde van de werkdag per Falk-courier
aan de rechtbank verzonden, zodat de rechtbank daarvan eerst op 24 juni 2020 kennis
kan hebben genomen. Op diezelfde dag heeft zijn secretaresse daarvan een afschrift
aan de advocaat van klaagster gemaild en zodoende voldoende gelijktijdig in de zin
van gedragsregel 21 lid 1. Achteraf bezien was het beter geweest om die brief aan
de rechtbank ook meteen op 23 juni 2020 per Falk-courier of mail aan de advocaat van
klaagster te sturen. In dit specifieke geval is echter in zijn optiek geen sprake
geweest van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen, al zeker niet omdat van opzet geen
sprake was en klaagster door zijn handelen niet in haar belangen is geschaad.
5 BEOORDELING
Toetsingsmaatstaf
5.1 De raad stelt voorop dat de klacht betrekking heeft op het handelen van de advocaat
van de wederpartij van klaagster. Volgens vaste rechtspraak van het Hof van Discipline
komt aan deze advocaat een grote mate van vrijheid toe om de belangen van zijn cliënt
te behartigen op een wijze die hem, in overleg met zijn cliënt, goeddunkt. Deze vrijheid
is niet onbeperkt, maar kan onder meer worden ingeperkt als de advocaat bij de behartiging
van de belangen van zijn cliënt de belangen van de wederpartij onnodig of onevenredig
schaadt zonder dat daarmee een redelijk doel wordt gediend.
5.2 De tuchtrechter dient bij de beoordeling van een tegen een advocaat ingediende
klacht het aan de advocaat verweten handelen of nalaten te toetsen aan de in artikel
46 Advocatenwet omschreven normen, onder andere inhoudende dat advocaten zich dienen
te onthouden van enig handelen of nalaten dat een behoorlijk advocaat niet betaamt. Artikel
10a van de Advocatenwet bevat de kernwaarden die advocaten bij de uitoefening van
hun beroep in acht dienen te nemen.
5.3 De gedragsregels beogen invulling te geven aan de eisen die mogen worden gesteld
aan een goede taakuitoefening door een behoorlijk advocaat. De tuchtrechter toetst
aan de norm van artikel 46 van de Advocatenwet en niet aan de gedragsregels, waarbij
de gedragsregels overigens zo nodig wel van betekenis kunnen zijn bij bedoelde toets.
5.4 In gedragsregel 21 lid 1 is bepaald dat het een advocaat niet is geoorloofd zich
in een aanhangig geding anders dan tezamen met de advocaat van de wederpartij tot
de rechter te wenden aan wiens oordeel een zaak is onderworpen, tenzij schriftelijk
en met gelijktijdige toezending van een afschrift van de mededeling aan de advocaat
van de wederpartij en zo tijdig dat die advocaat voldoende gelegenheid heeft daarop
te reageren. Op grond van het derde lid van gedragsregel 21 is nadat de uitspraak
is bepaald, het de advocaat niet geoorloofd zich zonder toestemming van de wederpartij
tot de rechter te wenden. De ratio hiervan is dat voorkomen moet worden dat een partij
nog een poging doet om de rechter te beïnvloeden als de uitwisseling van de wederzijdse
standpunten is afgerond. Handelen in strijd met deze gedragsregel is in beginsel handelen
dat een behoorlijk advocaat niet betaamt in de zin van artikel 46 Advocatenwet.
5.5 De raad zal de klachtonderdelen aan deze maatstaf toetsen.
Mocht verweerder zijn brief van 23 juni 2020 aan de rechtbank sturen?
5.6 Vaststaat dat de rechtbank op de zitting van 3 maart 2020 heeft bepaald dat de
procedure tussen partijen werd aangehouden in afwachting van het mediationtraject
via de rechtbank. Ook staat vast dat de rechter toen heeft bepaald dat als de mediation
niet zou slagen dat dan binnen vier weken daarna uitspraak zou worden gedaan.
5.7 Uit de brieven van de mediator en van het mediationbureau van respectievelijk
8 en 9 juni 2020 blijkt dat de mediation tussen partijen al gestopt is voordat die
was opgestart, zodat in beginsel binnen vier weken daarna door de rechter in die zaak
een uitspraak zou worden gedaan. Met verweerder is de raad van oordeel dat hij zich,
gelet op de inhoud van de brief van 9 juni 2020 van het mediationbureau, nog wel zonder
toestemming van de advocaat van klaagster mocht uitlaten over het verdere verloop
van de procedure, maar niet op de manier waarop hij heeft gedaan. De inhoud van zijn
- onder de feiten hiervoor geciteerde - brief van 23 juni 2020 aan de rechtbank wordt
door de raad gekwalificeerd als napleiten en beïnvloeding van de rechter, waarin verweerder
bovendien een aanvullend verzoek heeft gedaan in zijn eigen financiële belang. Dat
is tuchtrechtelijk ontoelaatbaar nu de advocaat van klaagster daar geen toestemming
voor heeft gegeven. Verweerder had naar het oordeel van de raad met zijn brief aan
de rechter moeten volstaan met de algemene mededeling namens zijn cliënt dat ofwel
de procedure werd ingetrokken dan wel dat uitspraak kon worden gedaan. Oók had verweerder,
maar alleen dan na overleg met en toestemming van de advocaat van klaagster, de rechtbank
in algemene bewoordingen kunnen vragen om een nieuwe zittingsdatum te bepalen vanwege
bij hem bekend geworden nieuwe feiten.
5.8 Van belang is ook dat de advocaat van klaagster verweerder na de zitting van 3
maart 2020 in zijn schrijven van 9 april 2020 al had gewaarschuwd dat hij namens klaagster
geen toestemming aan verweerder zou verlenen voor nadere correspondentie met de rechter,
zodat verweerder daarmee al bekend was. Wat de secretaresse van verweerder tijdens
het telefoongesprek op 9 juni 2020 met de griffie van de rechtbank heeft besproken,
kan de raad niet vaststellen. Los daarvan hebben partijen tijdens de zitting op 3
maart 2020 duidelijke instructies gekregen zodat verweerder niet uit de gestelde mededelingen
van de griffie van de rechtbank iets anders had mogen afleiden. Het had in geval van
verwarring bij verweerder, zeker door de inhoud van genoemde e-mail van 9 april 2020
van de wederpartij, op de weg van verweerder gelegen om contact met de advocaat van
klaagster te zoeken om daarover duidelijkheid te verkrijgen en afspraken te maken.
Dat verweerder dat heeft gedaan, is de raad niet gebleken.
5.9 Met dit handelen heeft verweerder de belangen van klaagster onnodig en onevenredig
geschaad zonder doel en daarmee tuchtrechtelijk verwijtbaar jegens klaagster gehandeld.
Klachtonderdeel b) wordt gegrond verklaard.
Heeft verweerder zijn brief van 23 juni 2020 gelijktijdig aan de advocaat van klaagster
gestuurd?
5.10 Naar het oordeel van de raad heeft verweerder in strijd met het bepaalde in het
eerste lid van gedragsregel 21, en daarmee met artikel 46 Advocatenwet gehandeld,
door van zijn brief van 23 juni 2020 aan de rechtbank niet gelijktijdig een afschrift
aan de advocaat van klaagster te sturen. Daarbij speelt niet alleen de letterlijke
tekst van gedragsregel 21 een rol maar in dit geval zeker ook de hiervoor al genoemde
specifieke omstandigheden waaronder de brief tot stand gekomen is een rol. Verweerder
heeft dit ter zitting ook erkend en hiervoor zijn verontschuldigingen aan klaagster
aangeboden. Ook klachtonderdeel a) is gegrond.
6 MAATREGEL
De raad heeft beide klachtonderdelen gegrond verklaard. Alhoewel daarvoor de maatregel
van berisping in aanmerking zou komen, ziet de raad aanleiding om aan verweerder een
waarschuwing op te leggen om de navolgende redenen. Verweerder heeft ter zitting blijk
gegeven van inzicht in het foutieve van zijn handelen en daarvoor zijn excuses aan
klaagster, en eerder ook aan haar advocaat, aangeboden. Daarnaast is sprake van een
blanco tuchtrechtelijk verleden en niet is gebleken dat verweerder welbewust en met
het oogmerk om klaagster te schaden heeft gehandeld zoals door hem gedaan.
7 GRIFFIERECHT EN KOSTENVEROORDELING
7.1 Omdat de raad de klacht gegrond verklaart, moet verweerder op grond van artikel
46e lid 5 Advocatenwet het door klaagster betaalde griffierecht van € 50,- aan haar
vergoeden binnen vier weken nadat deze beslissing onherroepelijk is geworden. Klaagster
geeft binnen twee weken na de datum van deze beslissing haar rekeningnummer schriftelijk
aan verweerder door.
7.2 Nu de raad een maatregel oplegt, zal de raad verweerder daarnaast op grond van
artikel 48ac lid 1 Advocatenwet veroordelen in de volgende proceskosten:
a) € 50,- aan forfaitaire reiskosten van klaagster,
b) € 750,- kosten van de Nederlandse Orde van Advocaten en
c) € 500,- kosten van de Staat.
7.3 Verweerder moet het bedrag van € 50,- aan forfaitaire reiskosten binnen vier weken
nadat deze beslissing onherroepelijk is geworden, betalen aan klaagster. Klaagster
geeft binnen twee weken na de datum van deze beslissing haar rekeningnummer schriftelijk
aan verweerster door.
7.4 Verweerder moet het bedrag van € 1.250,- (het totaal van de in 7.2 onder b en
c genoemde kosten) binnen vier weken nadat deze beslissing onherroepelijk is geworden,
overmaken naar rekeningnummer lBAN: NL85 lNGB 0000 0790 00, BIC: INGBNL2A, Nederlandse
Orde van Advocaten, Den Haag, onder vermelding van “kostenveroordeling raad van discipline"
en het zaaknummer.
BESLISSING
De raad van discipline:
- verklaart de klacht in alle onderdelen gegrond;
- legt aan verweerder de maatregel van waarschuwing op;
- veroordeelt verweerder tot betaling van het griffierecht van € 50,- aan klaagster,
op de manier en binnen de termijn als hiervóór bepaald in 7.1;
- veroordeelt verweerder tot betaling van de reiskosten van € 50,- aan klaagster,
op de manier en binnen de termijn als hiervóór bepaald in 7.3;
- veroordeelt verweerder tot betaling van de proceskosten van € 1.250,- aan de Nederlandse
Orde van Advocaten, op de manier en binnen de termijn als hiervóór bepaald in 7.4.
Aldus beslist door mr. J.U.M. van der Werff, voorzitter, mrs. W.W. Korteweg, K.F. Leenhouts, Y.M. Nijhuis, S.J. de Vries, leden, bijgestaan door mr. M.M. Goldhoorn als griffier en uitgesproken in het openbaar op 27 februari 2023.
griffier
voorzitter
Verzonden d.d. 27 februari 2023