Print
Download PDFECLI:NL:TNORAMS:2019:19 Kamer voor het notariaat Amsterdam 663514/NT 19-12
| ECLI: | ECLI:NL:TNORAMS:2019:19 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 05-12-2019 |
| Datum publicatie: | 19-12-2019 |
| Zaaknummer(s): | 663514/NT 19-12 |
| Onderwerp: | Personen- en Familierecht |
| Beslissingen: | Klacht ongegrond |
| Inhoudsindicatie: | Klacht over levenstestamenten. De kamer is van oordeel dat de notaris niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. De notaris heeft vastgesteld dat klager en zijn echtgenote [Y] als buitenstaander een volmacht wilden geven en heeft aan de hand daarvan de akten opgesteld. Uit de stukken is niet gebleken dat die volmacht onder druk tot stand is gekomen. Ook is niet gebleken van een indicatie dat klager en/of zijn echtgenote wilsonbekwaam waren ten tijde van het passeren van de volmacht. Voor zover klager het tegendeel van het voorgaande betoogt, ontbreekt daarvoor iedere onderbouwing. Daarbij komt dat de volmacht aan [Y] kon worden herroepen, hetgeen ook is gebeurd. Klacht ongegrond. |
KAMER VOOR HET NOTARIAAT IN HET RESSORT AMSTERDAM
Beslissing van 5 december 2019 in de klacht met nummer 663514/NT 19-12 van:
[naam klager]
wonende te [plaats],
hierna: klager,
tegen:
[naam notaris],
notaris, gevestigd te [plaats],
hierna: de notaris.
1. Verloop van de procedure
De kamer is uitgegaan van de volgende stukken:
- klaagschrift van 18 maart 2019;
- verweerschrift van 6 mei 2019.
De klacht is op 18 maart 2019 mede ingediend door mevrouw [naam], de echtgenote van klager (hierna te noemen: de echtgenote van klager).
Per e-mail van 13 augustus 2019 heeft de kamer het bericht ontvangen van haar overlijden, op 1 augustus 2019. De klacht is vervolgens voortgezet door klager.
De kamer heeft de klacht mondeling behandeld op 24 oktober 2019. Alleen de notaris was daarbij aanwezig. Klager was om gezondheidsredenen niet in staat te verschijnen, zo heeft de kamer begrepen uit het e-mailbericht dat zijn zoon, [naam], de kamer op 23 oktober 2019 heeft gestuurd. Uitspraak is bepaald op heden.
2. De feiten
2.1 Klager en zijn echtgenote waren vaste cliënten van het notariskantoor waar de notaris werkzaam is. In maart 2017 heeft de heer [X] (hierna: [X]), werkzaam bij [Y] Financieel Beheer en Bewindvoering B.V. (hierna: [Y]), de notaris benaderd voor het opstellen van levenstestamenten voor klager en zijn echtgenote (toen respectievelijk 75 en 73 jaar oud). Na telefonisch overleg met [X] op 15 maart 2017, heeft de notaris van hem de daartoe benodigde informatie ontvangen.
2.2 Op 17 maart 2017 heeft de notaris telefonisch overleg gevoerd met de echtgenote van klager. Op haar verzoek is het concept-levenstestament aan [Y] gezonden.
2.3 Op 24 maart 2017 is de notaris naar Verpleeghuis [naam] te [plaats] gegaan ter bespreking en ondertekening van de akten door klager en zijn echtgenote. De echtgenote van klager verbleef daar tijdelijk om van een hersenoperatie en een hersenbloeding te herstellen.
2.4 Op 13 juli 2017 heeft de echtgenote van klager de notaris bericht dat zij de volmacht aan [Y] wilde intrekken, hetgeen vervolgens ook is gebeurd.
3. De klacht
3.1 Klager en zijn echtgenote zouden niet zelf het initiatief hebben genomen om levenstestamenten te maken. Zij zouden onder (onbehoorlijke) druk en bangmakerij in het verpleeghuis waar de echtgenote van klager was opgenomen, hebben getekend. De notaris zou hen geen tijd hebben gegund om zich in te lezen of advies te vragen. Bovendien zou klager de inhoud en de gevolgen van de akten niet hebben begrepen, hetgeen de notaris onvoldoende heeft getoetst. De notaris zou namelijk slechts enkele minuten aanwezig zijn geweest en weinig uitleg hebben gegeven.
3.2 Daarbij komt dat de levenstestamenten ook niet in het belang van klager en zijn echtgenote waren, aangezien deze nodig zouden zijn om een achterstand in de administratie weg te werken en om schulden en boetes te voorkomen. Maar van dat alles was geen sprake.
3.3 De levenstestamenten gaven aan [Y] een nagenoeg onbeperkte volmacht. [Y] heeft daarvan volgens klager onmiddellijk en onmatig gebruik gemaakt en hoge declaraties ingediend (meer dan € 10.000).
4. Het verweer
4.1 De notaris heeft zich als volgt verweerd. Klager en zijn echtgenote hebben twee kinderen, een zoon en een dochter (die in het buitenland woont). De dochter van klager heeft, toen zij voor een bezoek van haar ouders in Nederland was, in maart 2017 samen met haar ouders [Y] benaderd. De notaris begreep dat klager en zijn echtgenote een onafhankelijke derde wilden inschakelen om hun financiën te beheren. In het telefoongesprek dat de notaris op 17 maart 2017 met de echtgenote van klager voerde, heeft zij hem volgens de notaris het volgende meegedeeld:
- dat zolang klager en zij zelf nog voldoende scherp van geest waren [Y] rekening en verantwoording aan hen diende af te leggen en pas daarna aan de kinderen;
- dat de kinderen gevolmachtigd dienden te worden voor medische aangelegenheden;
- dat de (nagenoeg onbeperkte) volmacht aan [Y] zo snel mogelijk moest ingaan;
- dat het concept van de levenstestamenten niet aan het huisadres moest worden gezonden, omdat zij zelf weinig thuis was en haar zoon erg “aanwezig”;
- dat zij het een geruststelling zou vinden als de akten op korte termijn konden worden getekend, waarna de afspraak voor ondertekening op 24 maart 2017 werd gemaakt.
4.2 Juist omdat hij met klager nog geen contact had gehad, heeft de notaris de volmacht en de gevolgen daarvan expliciet besproken vóór de ondertekening van de akten en zich ervan vergewist dat klager en zijn echtgenote de inhoud van de akten en de gevolgen ervan ook beseften. Hij twijfelde niet aan de wilsbekwaamheid van beiden.
4.3 Een tijdelijke bewindvoering zou niet beter bij de situatie hebben gepast. Het aanvragen van een tijdelijke bewindvoering zou niet het gewenste effect hebben om op korte termijn en zonder tussenkomst van de kinderen (wier onderlinge relatie gespannen was) de financiën goed te regelen. Bovendien diende de volmacht juist van kracht te blijven wanneer klagers niet meer wilsbekwaam zouden zijn.
4.4 [Y] staat bekend als een deugdelijke organisatie. De notaris acht daarom het risico op misbruik zeer laag, zeker aangezien in de volmacht was opgenomen dat de gevolmachtigde op tussentijds verzoek van de volmachtgever rekening en verantwoording aan hen diende af te leggen en de volmacht herroepbaar was.
Indien [Y] toch meer gedeclareerd zou hebben dan de feitelijk verrichte werkzaamheden, meent de notaris dat dat niet is veroorzaakt door de (door klager achteraf als te ruim bevonden) volmachtverlening uit de levenstestamenten.
5. De beoordeling
5.1 De kamer dient te onderzoeken of de handelwijze van de notaris een verwijtbare gedraging oplevert in de zin van artikel 93 lid 1 van de Wet op het notarisambt (hierna: Wna). Notarissen, toegevoegd notarissen en kandidaat-notarissen zijn aan tuchtrechtspraak onderworpen voor handelen of nalaten in strijd met hetzij enige bij of krachtens de Wna gegeven bepaling, hetzij met de zorg die zij behoren te betrachten ten opzichte van degenen voor wie zij optreden en voor handelen of nalaten dat een behoorlijk notaris niet betaamt.
5.2 Ter zitting heeft de notaris bevestigd dat bij hem geen twijfel bestond over de geestesgesteldheid van klager en zijn echtgenote. Het gesprek dat de notaris met beiden had op 24 maart 2017 duurde ongeveer 25 minuten. De communicatie met hen verliep goed. Volgens de notaris was er geen sprake van druk van wie dan ook, maar wilde de echtgenote van klager het snel hebben geregeld, mede om ruzie tussen hun zoon en dochter over het financieel beheer te voorkomen. De notaris heeft toen expliciet gemeld dat [Y] een algemene volmacht kreeg. Het door klager geschetste beeld dat [Y] financieel misbruik zou maken van ouderen, herkent de notaris niet.
5.3 De kamer is van oordeel dat de notaris niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. De notaris heeft vastgesteld dat klager en zijn echtgenote [Y] als buitenstaander een volmacht wilden geven en heeft aan de hand daarvan de akten opgesteld. Uit de stukken is niet gebleken dat die volmacht onder druk tot stand is gekomen. Ook is niet gebleken van een indicatie dat klager en/of zijn echtgenote wilsonbekwaam waren ten tijde van het passeren van de volmacht. Voor zover klager het tegendeel van het voorgaande betoogt, ontbreekt daarvoor iedere onderbouwing. Daarbij komt dat de volmacht aan [Y] kon worden herroepen, hetgeen ook is gebeurd. Voor het declaratiegedrag van [Y] is de notaris niet tuchtrechtelijk verantwoordelijk. Ten overvloede merkt de kamer op dat uit de stukken van misbruik van de volmacht ook niet is gebleken.
BESLISSING
De kamer voor het notariaat:
- verklaart de klacht tegen de notaris ongegrond.
Deze beslissing is gegeven door mrs.N.C.H. Blankevoort, voorzitter, J.J. Dijk en E.H. Huisman, leden, in tegenwoordigheid van mr. E.B.T. Kienhuis, secretaris, en in het openbaar uitgesproken op 5 december 2019.
Tegen deze beslissing van de kamer voor het notariaat kunnen partijen binnen dertig dagen na de datum van verzending van deze beslissing hoger beroep instellen bij het gerechtshof Amsterdam (postadres, postbus 1312, 1000 BH Amsterdam).