Print
Download PDFECLI:NL:TGZCTG:2018:81 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag C2017.199
| ECLI: | ECLI:NL:TGZCTG:2018:81 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 13-03-2018 |
| Datum publicatie: | 13-03-2018 |
| Zaaknummer(s): | C2017.199 |
| Onderwerp: | Niet of te laat verwijzen |
| Beslissingen: | |
| Inhoudsindicatie: | Klager heeft de orthopedisch chirurg verweten dat hij in januari 2013 te snel het gips heeft laten verwijderen dat na de operatie op 15 oktober 2012 was aangebracht. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege verwerpt het beroep. |
C E N T R A A L T U C H T C O L L E G E
voor de Gezondheidszorg
Beslissing in de zaak onder nummer C2017.199 van:
A., wonende te B., appellant, klager in eerste aanleg,
tegen
G., orthopedisch chirurg, werkzaam te D.,
verweerder in beide instanties, gemachtigde: mr. J.S.M. Brouwer verbonden aan DAS Rechtsbijstand te Amsterdam.
1. Verloop van de procedure
1.1 A. - hierna klager - heeft op 19 augustus 2016 bij het Regionaal Tuchtcollege te Eindhoven tegen G. - hierna de orthopedisch chirurg - een klacht ingediend. Bij beslissing 5 april 2017, onder nummer 16183b heeft dat College de klacht afgewezen. Klager is van die beslissing tijdig in beroep gekomen. De orthopedisch chirurg heeft een verweerschrift in beroep ingediend.
1.2 De zaak is in beroep behandeld tegelijkertijd, maar niet gevoegd, met de zaak onder nummer C2017.198 ter openbare terechtzitting van het Centraal Tuchtcollege van 30 januari 2018, waar zijn verschenen klager en de orthopedisch chirurg, laatstgenoemde bijgestaan door mr. Brouwer voornoemd.
2. Beslissing in eerste aanleg
Het Regionaal Tuchtcollege heeft aan zijn beslissing het volgende ten grondslag gelegd.
“(…) 2. De feiten
Het gaat in deze zaak om het volgende.
Klager is voor de eerste maal in oktober 2010 bij een collega van verweerder [tegen wie klager onder nummer 16183a eveneens een klacht heeft ingediend] op het spreekuur gekomen in verband met progressieve klachten van de enkels, links meer dan rechts. Klager werd lichamelijk onderzocht en er werd aanvullend radiologisch onderzoek gedaan, waaronder een CT-scan. Gekozen werd voor een behandeling met een proef- onderbeen-loopgips, welke behandeling echter onvoldoende effect opleverde, omdat klager ook in gips klachten bleef houden. Een orthopedisch proefschoeisel bracht evenmin een oplossing voor de klachten. Voornoemde collega heeft daarop in overleg met verweerder klager op de wachtlijst geplaatst voor een diagnostische arthroscopie van de linker enkel. Op 6 april 2011 werd klager door de collega geopereerd. Aard van de ingreep was een arthroscopie van de linker enkel met als indicatie de instabiliteit en artroseklachten van het bovenste spronggewricht van deze enkel. In verband met persisterende laterale enkel instabiliteit links werd klager op 22 juli 2011 opnieuw door deze collega geopereerd. Daarbij vond een enkelbandreconstructie plaats met behulp van een autologe gracilis graft. Er was een verbeterde stabiliteit na de reconstructie. In de klinische decursus werd op
29 september 2011 door de collega van verweerder genoteerd:
“ Anamnese gezamenlijk gezien met [naam verweerder]
Onderzoek DF BSG beperkt. talar tilt
Beleid Besproken met patiënt en [naam verweerder]. AFO (dese koker), [naam fysiotherapeut] en inzetten second opinion”
In het kader van een second opinion werd klager op 14 februari 2012 in het E. op de polikliniek gezien door een orthopedisch chirurg aldaar. In de bief van de orthopedisch chirurg aan de huisarts van klager werd genoteerd:
“ (…)
CONCLUSIE/DIAGNOSE
Pijn na multipele operaties enkel links
Dd OSG/peroneii
BELEID/BEHANDELING
Advies aan [naam collega]
Marcainisatie OSG
MRI enkel peroneuspees laesie?
Eventueel een Marcainisatie peroneuspees loge.”
De adviezen van deze chirurg werden opgevolgd, maar bleken uiteindelijk een te kortdurend effect te hebben. Klager werd daarop door verweerder op de wachtlijst gezet voor een arthrodese. De collega verrichtte op 31 juli 2012 een arthrodese van het bovenste spronggewricht links. In het operatieverslag werd genoteerd:
“ Dezelfde middag zal op de gipskamer onderbeens loopgips worden verzorgd.
Nabehandeling: 12 weken gips immobilisatie, waarvan 4 onbelast.”
In de klinische decursus werd het volgende vermeld:
“ 02-08-2012
Anamnese Bij overdracht twijfel over stand a’dese op X-co.
(…)
30-08-2012
Anamnese 4 weken, gaat best aardig
Onderzoek wonden fraai
Röntgen zozo
Beleid controle 4 weken met X, na 2 weken belasten
(…)
24-9-2012
Anamnese 8 weken, belasten moeizaam
Onderzoek nv
Röntgen Lijkt toch migratie/kanteling van de talus
Beleid CT dan heroperatie
(…)
01-10-2012
Anamnese CT matig, nog geen doorbouw. OSM wel in situ
(…)
Beleid bespreken met [naam verweerder]: plannen redo samen, botplastiek staples, 2 incisies
(…)
15-10-2012
Operateurs: [namen verweerder plus twee collega’s]
Reden van de opname non- en malunion artrodese BSG enkel links
OK Re-artrodese BSG rechts met hoekstabiele plaat
Beleid 8 weken OBG waarvan 4 aantippend belast
(…)”.
Na deze operatie toonden de peroperatief genomen kweken een geïnfecteerde pseudoarthrose, waarvoor klager langdurig werd behandeld met antibiotica. De consolidatie en de stand van de arthrodese werd radiologisch vervolgd. Op 27 februari 2013 was er nog altijd geen vorderende consolidatie en was er sprake van een delayed union. Dit beeld was na 5,5 maand nog niet veranderd waarna er opnieuw een CT-scan werd vervaardigd. Verweerder en zijn collega vonden de stand matig en klager had nog steeds pijn bij een instabiele enkel.
In het medisch dossier werd op 18 april 2013 genoteerd:
“Anamnese Nu half jaar na re artrodese enkel links, met wederom een delayed/non- en malunion. De enkel staat niet goed uitgelijnd. Wij opteren nu voor een artrodese pen met botbijlegging. Gezien de lange voorgeschiedenis gaat patiënt volgende week naar [naam orthopedisch chirurg in ziekenhuis in F.] voor een second opinion. Wij zullen hem beeldmateriaal en eerdere correspondentie meegeven.
(…)
03-05-2013
Anamnese is in F. geweest, adviseert toch om terug te gaan naar [naam orthopedisch chirug E.]. OK afzeggen. B. tot die tijd gips.”
Op 7 augustus 2013 heeft [naam chirurg E.] geschreven:
“ (…)
CONCLUSIE/DIAGNOSE
Non union na re-artrodese BSG links
OVERWEGINGEN
Infectie na eerdere artrodese
BELEID/BEHANDELING
(…)
Verwijderen osteosynthese materiaal spoelen
Kweken afnemen
Antibiotica (tot kweken negatief)
Gips immobilisatie
Als wonden genezen zijn en antibiotica gestopt dan CT om botkwaliteit talus te beoordelen.
Op dat moment zien wij patiënt graag terug met CT om mee te denken welke mogelijkheid beste kans van slagen heeft.
(…).”
Op 27 augustus 2013 werden, onder andere, door de collega de Philos plaat en afgebroken schroeven verwijderd, kweken afgenomen en een onderbeengipsspalk aangelegd. Nadat op
16 september 2013 de labwaarden genormaliseerd waren, werd er een afspraak in het E. gemaakt en werd de behandeling daar voortgezet.
3. Het standpunt van klager en de klacht
Klager verwijt verweerder dat er fouten gemaakt zijn die voorkomen hadden kunnen worden, indien verweerder hem eerder naar de orthopedisch chirurg van het E. had doorgestuurd. In dit verband merkt klager op dat:
a) er na de primaire arthrodese van de enkel op 31 juli 2012 niet direct
onderbeengips is aangelegd met alle gevolgen van dien;
b) de ontstane infecties niet eerder herkend en vervolgd zijn.
4. Het standpunt van verweerder
Verweerder merkt allereerst op dat hem niet duidelijk is wat hem concreet wordt verweten. Immers niet hij, maar zijn collega was de hoofdbehandelaar en verweerder is uitsluitend als medebehandelaar betrokken geweest bij klager.
Voor zover de klacht ziet op het niet eerder verwijzen voor een second opinion merkt verweerder op dat hij werkzaam is in een grote opleidingsmaatschap met verregaande subspecialisaties. Hij heeft als aandachtsgebied voet- en enkelchirurgie. Zijn collega heeft steeds medewerking verleend aan de verzoeken van klager om een second opinion.
Met betrekking tot de infectie merkt verweerder op dat het herkennen van een infectie na iedere operatie moeilijk is. Het is gebruikelijk om bij een re-operatie vanwege pseudo-artrose diverse kweken af te nemen; dit om mogelijk een low grade infectie als oorzaak van de non union aan te tonen. Op 15 oktober 2012 werden tijdens de operatie dan ook weefselkweken afgenomen. Toen verweerder en zijn collega op
17 oktober 2012 vernamen dat er een bacterie groeide in de kweken werd er op advies van de microbioloog gestart met antibiotica gedurende acht weken.
Verweerder is van mening dat hem geen tuchtrechtelijk verwijt treft en hij verzoekt dan ook de klachten als ongegrond af te wijzen.
5. De overwegingen van het college
Desgevraagd heeft klager ter zitting zijn klacht verduidelijkt. Klager heeft de klacht aangepast in die zin dat hij verweerder verwijt hem in januari 2013, nadat er bij de operatie op 15 oktober 2012 een gips was aangebracht, te snel uit dat gips te hebben gehaald.
Verweerder heeft opgemerkt dat klager in januari 2013 bij hem op het spreekuur kwam en dat toen bleek dat klager last had van bijwerkingen van de medicatie. Klager had overal jeuk en er waren over het lichaam krabsporen te zien. Verweerder heeft toen besloten om het gips te verwijderen om zodoende aan de klachten van klager tegemoet te komen en het meer comfortabel voor hem te maken. Die keuze was ook verantwoord, omdat klager inmiddels al bijna de volledige voorgeschreven termijn in het gips zat. Verweerder heeft na het verwijderen van het gips direct een alternatieve, zij het wat lichtere, steun aangebracht in de vorm van een softcast.
Het college is op de door verweerder aangegeven gronden van oordeel dat verweerder geen verwijt treft met betrekking tot het verwijderen van het gips. De keuze van verweerder was gezien de omstandigheden alleszins verdedigbaar en niet gebleken noch gesteld is dat er bij klager tengevolge van dit handelen enig nadeel is opgetreden.
Deze klacht kan daarom niet slagen.
(…) ”
3. Vaststaande feiten en omstandigheden
Voor de beoordeling van het beroep gaat het Centraal Tuchtcollege uit van de feiten en omstandigheden zoals deze zijn vastgesteld door het Regionaal Tuchtcollege en hiervoor onder 2 “ 2. De feiten ” zijn weergegeven.
4. Beoordeling van het beroep
4.2 Klager heeft in beroep voornoemde klacht herhaald en nader toegelicht. Het Centraal Tuchtcollege begrijpt dat hij heeft beoogd zijn klacht in volle omvang ter beoordeling in beroep voor te leggen.
4.3 De orthopedisch chirurg heeft gemotiveerd verweer gevoerd en geconcludeerd tot verwerping van het beroep. Het primaire verweer van de orthopedisch chirurg dat klager bij gebrek aan gronden in zijn klacht niet-ontvankelijk moet worden verklaard, wordt op grond van hetgeen hiervoor onder 4.2 is overwogen, verworpen. De beroepsgrond is duidelijk vermeld door klager en uit het verweerschrift en de zitting in beroep is gebleken dat de orthopedisch chirurg de klacht van klager ook als zodanig heeft begrepen en dat hij daarop heeft kunnen reageren.
4.3 Het Centraal Tuchtcollege heeft geconstateerd dat in de uitspraak van het Regionaal Tuchtcollege een aantal data niet juist zijn vermeld. Omdat deze data voor de beoordeling van het geschil niet van wezenlijke betekenis zijn, zullen deze niet worden gecorrigeerd.
4.4 De behandeling van de zaak in beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geen aanleiding gegeven tot de vaststelling van andere feiten of tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van het Regionaal Tuchtcollege in eerste aanleg, zodat het beroep moet worden verworpen.
5. Beslissing
Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg:
verwerpt het beroep.
Deze beslissing is gegeven door: mr. T.L. de Vries, voorzitter, mr. L.F. Gerretsen-Visser en
mr. M.W. Zandbergen, leden-juristen en dr. R.T. Ottow en dr. W.J. Rijnberg, leden-beroepsgenoten en mr. A. Mul, secretaris.
Uitgesproken ter openbare zitting van 13 maart 2018.
Voorzitter w.g. Secretaris w.g.