ECLI:NL:TGZCTG:2013:160 Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Den Haag c2012.390

ECLI:	ECLI:NL:TGZCTG:2013:160
Datum uitspraak:	19-12-2013
Datum publicatie:	06-01-2014
Zaaknummer(s):	c2012.390
Onderwerp:	Onjuiste verklaring of rapport
Beslissingen:
Inhoudsindicatie:	Klaagster heeft door een val letsel opgelopen bij een wielerwedstrijd. De aangeklaagde orthopedisch chirurg heeft een orthopedische expertise uitgebracht ten aanzien van een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Klaagster verwijt de orthopedisch chirurg dat het door hem opgestelde rapport niet aan de daaraan te stellen eisen voldoet. Specifiek verwijt zij de arts: 1. een niet objectief uitgevoerde keuring; 2. een onvolledig uitgevoerde keuring; 3. onnodig grof lichamelijk onderzoek wat tijdens de keuring zware incontinentie veroorzaakte; 4. het niet in het rapport vermelden van de incontinentie tijdens de keuring; 5. het foutief weergeven van medische feiten; 6. het niet onderbouwen van zijn conclusies over klaagsters lichamelijke beperkingen. Het Regionaal Tuchtcollege heeft de klacht als ongegrond afgewezen. Het Centraal Tuchtcollege heeft het beroep verworpen.

C E N T R A A L T U C H T C O L L E G E

voor de Gezondheidszorg

Beslissing in de zaak onder nummer C2012.390 van:

A., wonende te B., appellante, klaagster in eerste aanleg,

tegen

C., orthopedisch chirurg, wonende te D., verweerder in beide instanties, gemachtigde: mr. E.P. Haverkate, als jurist verbonden aan VvAA te Utrecht.

1. Verloop van de procedure

A. - hierna klaagster - heeft op 26 juli 2011 bij het Regionaal Tuchtcollege te

‘s-Gravenhage tegen C. - hierna de arts - een klacht ingediend. Bij beslissing van

14 augustus 2012, onder nummer 2011-146, heeft dat College de klacht als ongegrond afgewezen. Klaagster is van die beslissing tijdig in hoger beroep gekomen. De arts heeft een verweerschrift in hoger beroep ingediend.

De zaak is in hoger beroep behandeld ter openbare terechtzitting van het Centraal Tuchtcollege van 19 november 2013, waar zijn verschenen klaagster en de arts. De arts werd bijgestaan door mr. E.P Haverkate.

2. Beslissing in eerste aanleg

Het Regionaal Tuchtcollege heeft aan zijn beslissing het volgende ten grondslag gelegd.

“2. De feiten

2.1. Klaagster, geboren op 29 september 1971, is dierenarts. Klaagster heeft op

24 april 2005 bij een wielerwedstrijd, waarbij zij is gevallen, letsel opgelopen. Op

30 juni 2006 heeft de orthopeed E. een orthopedische expertise uitgebracht in het kader van de vaststelling letselschade ten aanzien van een aan­sprakelijkheids­verzekering

2.2 Klaagster is bij F. verzekerd op een arbeidsongeschikt­heids­verzekering. Op verzoek van de medisch adviseur van G. heeft de arts een medisch onderzoek verricht van klaagster. Dit onderzoek hield verband met de beoordeling van de arbeidsongeschiktheid van klaagster. Aan de arts zijn daarbij de volgende vragen voorgelegd:

1. Welke afwijkingen vindt u en hoe luidt uw diagnose?

2. Acht u betrokkene hierdoor belemmerd in haar functioneren? Zo ja, welke beper­kingen moeten op basis van uw bevindingen betrokkene worden opgelegd? Wilt u deze beperkingen zo uitvoerig mogelijk omschrijven ten dienste van onze Arbeidsdeskundige? Wilt u tevens de bijgevoegde beperkingenlijst (gebaseerd op de richtlijnen van de NOV/NVvV) invullen?

3. Hoe ziet u de prognose?

4. Hebt u nog therapeutische suggesties?

5. Het zwaartepunt in deze beoordeling zien wij graag liggen bij de bepaling van de beperkingen. Wilt u zo uitvoerig mogelijk nagaan welke beperkingen betrokkene zelf stelt te hebben en welke beperkingen daarvan medisch objectief te onderbouwen zijn.

Graag zien wij ook dat u uitvoerig met betrokkene spreekt over haar activiteiten in de

afgelopen jaren op het gebied van arbeid en sport. Zoals u ziet wordt in de medische

stukken uit de behandelend sector gesproken over topsport en een carrière als prof wielrenster. Kunt u de door betrokkene aangegeven alsmede door u bevestigde beperkingen beschrijven door de loop der jaren? Kunt u de door orthopeed E. (die haar op 17-05-2006 onderzocht) opgetekende anamnese en vastgestelde beperkingen begrijpen aan de hand van de verkregen informatie van betrokkene met betrekking tot haar activiteiten?

Uiteraard wordt bij dit alles niet om een arbeidsdeskundig oordeel gevraagd, maar om een beschouwing vanuit orthopedische gezichtshoek.

2.3 De arts heeft klaagster op 11 april 2011 onderzocht en op 22 april 2011 daarvan een rapport (hierna: het rapport) opgemaakt. Voormelde vragen zijn daarin als volgt beantwoord.

1. Bij het lichamelijk onderzoek van de lumbosacrale wervelkolom werd een flexiebeperking van 20% vastgesteld, die overigens niet kon worden verklaard aan de hand van het recent verrichte beeldvormend onderzoek d.d. 12-04-2011 (overzichtsopnames van de lumbosacrale wervelkolom) en d.d. 18-04-2011 (flexie- en deflexieopnames van de lumbosacrale wervelkolom).

Bij het lichamelijk onderzoek van het bekken werden geen afwijkingen aangetoond.

De diagnose luidt:

• Status na burst fractuur L1, waarbij een posttraumatische wigvormige afplatting met een hoogteverlies van 20% is ontstaan.

• Status na sacrumfractuur op niveau Schade 2, die restloos is geconsolideerd.

2. Ik acht betrokkene hierdoor niet belemmerd in haar functioneren. Er bestond een enorme discrepantie tussen de klachten enerzijds en de bevindingen bij het lichamelijk onderzoek en het beeldvormend onderzoek anderzijds. Bovendien valt een recent behaald F.s-kampioenschap veldrijden op 9-02-2011 niet te rijmen met de door betrokkene aangegeven klachten. Wielrennen, en in het bijzonder veldrijden, is een fysiek zeer zware sport.

De resultaten van het orthopaedisch onderzoek en het beeldvormend onderzoek in aanmerking nemende bestaat er op orthopaedisch terrein voor betrokkene geen beperkingen voor het beroep van dierenarts.

Zie ingevulde beperkingenlijst. [ College: In deze lijst zijn geen beperkingen aangegeven].

3. De prognose op orthopaedisch terrein acht ik gunstig.

4. Therapeutische suggesties zijn er mijnerzijds niet. Het is aannemelijk dat de klachten voornamelijk bepaald worden door niet-fysieke factoiren.

5. Betrokkene stelt zelf dat zij in aansluiting op het bewuste ongeval d.d. 24-04-2005 haar werkzaamheden als dierenarts niet meer heeft kunnen uitvoeren. In 2006 werd nog getracht het werk te hervatten, hetgeen toen is mislukt. Kort samengevat is

betrokkene niet meer in staat om langer dan een half uur achtereen te zitten en te

staan. Zij kan niet langdurig autorijden. Reiken met de armen boven het niveau van

de schouders is onmogelijk geworden. Tilwerkzaamheden boven de 10 kilogram zijn

eveneens niet meer mogelijk.

De door betrokkene aangegeven beperkingen konden niet worden geobjectiveerd aan de hand van het lichamelijk onderzoek en het beeldvormend onderzoek (röntgenonderzoek, MRI onderzoek en CT onderzoek).

De door collega E. aangegeven beperkingen (bij de beantwoording van vraag 3) in zijn op 31-06-2006 uitgebrachte expertise kunnen door ondergetekende niet worden onderschreven op basis van het lichamelijk onderzoek, het beeldvormend onderzoek en de van betrokkene verkregen informatie met betrekking tot haar sportieve activiteiten, in casu wielrennen en met name veldrijden. Bij veldrijden moet af en toe de fiets worden opgetild en over een afstand worden gedragen om over een hindernis te springen of lopen. Bij wielrennen zit men enkele uren voorovergebogen op de fiets, hetgeen ook niet te rijmen is met de door betrokkene geuite klachten.

3. De klacht

Klaagster verwijt de arts dat zijn rapport niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen. Meer specifiek verwijt zij de arts het volgende:

- niet objectief uitgevoerde keuring

- onvolledig uitgevoerde keuring

- onnodig grof lichamelijk onderzoek wat tijdens de keuring zware incontinentie veroorzaakte

- het niet in het keuringsrapport vermelden van de incontinentie tijdens de keuring [wel door hem opgemerkt en geconstateerd]

- foutief weergeven medische feiten

- het niet onderbouwen van zijn conclusie over mijn lichamelijke beperkingen.

4. Het standpunt van de arts

De arts heeft de klacht en de daaraan ten grondslag gelegde stellingen bestreden. Voor zover nodig zal daarop hieronder worden ingegaan.

5. Beoordeling

5.1 In een tuchtprocedure als de onderhavige beoordeelt het College of het medisch advies voldoet aan de tuchtrechtelijke standaard. Daarbij wordt beoordeeld of een medisch advies vanuit het oogpunt van vakkundigheid en zorgvuldigheid aan de volgende criteria voldoet:

· In het advies wordt op inzichtelijke en consistente wijze uiteengezet op welke gronden de conclusie van het advies steunt;

· De in het advies uiteengezette gronden vinden aantoonbaar voldoende steun in de feiten, omstandigheden en bevindingen van het advies;

· De gronden kunnen de daaruit getrokken conclusie rechtvaardigen;

· Het advies beperkt zich tot de deskundigheid van de adviseur;

· De methode van onderzoek om tot beantwoording van de voorgelegde vraagstelling te komen kan tot het beoogde doel leiden en de adviseur heeft daarbij de grenzen van redelijkheid en billijkheid niet overschreden.

Ten aanzien van de conclusie van de rapportage vindt slechts een marginale toetsing plaats.

Het College beoordeelt dus niet welke diagnose uiteindelijk de juiste is.

5.2 De vraagstelling aan de arts betrof in de kern het doen van onderzoek naar mogelijke beperkingen bij klaagster bij de uitoefening van haar werkzaamheden (als dierenarts). Blijkens het rapport heeft de arts vanuit zijn deskundigheid (als orthopedisch chirurg) geen beperkingen kunnen objectiveren. De arts heeft deze bevindingen uitvoerig onderbouwd met verwijzing naar beeldvormend en lichamelijk onderzoek, waarbij de arts een enorme discrepantie heeft aangetroffen tussen het klachtenpatroon van klaagster en hetgeen hij vanuit zijn discipline medisch objectiveerbaar achtte. Daarnaast heeft de arts gewezen op de sportieve prestaties van klaagster, met name het lichamelijk zeer zware veldrijden. Deze bevindingen tezamen hebben de arts in redelijkheid tot de conclusie kunnen brengen dat er vanuit orthopedische hoek geen beperkingen waren aan te geven. Dit advies voldoet gelet hierop, aan de hiervoor in rechtsoverweging 5.1 aangegeven criteria.

5.3 Het verwijt aan de arts dat hij medische feiten onjuist heeft weergegeven en/of niet objectief is geweest, wordt niet gevolgd. Hoogstens is er sprake van een verschillende interpretatie van de medische gegevens, waaronder het beeldvormend onderzoek. Van een onvolledig uitgevoerde keuring is niet gebleken, gelet op het uitvoerige rapport.

5.4 De arts betwist dat hij klaagster onnodig grof heeft onderzocht, evenals het veroorzaken van incontinentie. Nu partijen elkaar op dit onderwerp tegenspreken kan het College dit niet vaststellen, nog daargelaten dat incontinentieproblemen niet op het vakgebied van de arts liggen.

5.5 De slotsom is dan ook dat de klacht in alle onderdelen faalt en zal worden afgewezen.”

3. Vaststaande feiten en omstandigheden

Voor de beoordeling van het hoger beroep gaat het Centraal Tuchtcollege uit van de feiten en omstandigheden zoals weergegeven in de beslissing in eerste aanleg, welke weergave in hoger beroep niet, althans onvoldoende, is bestreden.

4. Beoordeling van het hoger beroep

4.1 In hoger beroep heeft klaagster haar klacht herhaald en nader toegelicht.

4.2 De arts heeft gemotiveerd verweer gevoerd en geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

4.3 De behandeling van de zaak in hoger beroep heeft het Centraal Tuchtcollege geen aanleiding gegeven tot de vaststelling van andere feiten en tot andere beschouwingen en beslissingen dan die van het Regionaal Tuchtcollege in eerste aanleg, zodat het beroep moet worden verworpen.

5. Beslissing

Het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg:

verwerpt het beroep.

Deze beslissing is gegeven door: mr. C.H.M. van Altena, voorzitter,

mr. L.F. Gerretsen-Visser en mr. A. Smeeïng-van Hees, leden-juristen,

drs. M.A.P.E. Bulder-van Beers en dr. W.J. Rijnberg, leden-beroepsgenoten en

mr.drs. E.E. Rippen, secretaris, en uitgesproken ter openbare zitting van 19 december 2013.

Voorzitter w.g. Secretaris w.g.