Print
Download PDFECLI:NL:TNOKROE:2009:YC0346 Kamer van toezicht Roermond KL10/2009
| ECLI: | ECLI:NL:TNOKROE:2009:YC0346 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 01-12-2009 |
| Datum publicatie: | 01-12-2009 |
| Zaaknummer(s): | KL10/2009 |
| Onderwerp: | Overig |
| Beslissingen: | |
| Inhoudsindicatie: | Wervende publiciteit (doen) bedrijven via verwijzers |
Nummer: KL 10/2009
BESLISSING
van de kamer van toezicht over de notarissen en kandidaat-notarissen
te Roermond in de zaak van:
De Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie,
gevestigd te Den Haag,
correspondentieadres postbus 16020, 2500 BA Den Haag,
hierna te noemen de klager;
tegen:
de notarissen mrs. X en Y,
gevestigd te A,
hierna te noemen de notarissen.
De procedure
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de schriftelijke klacht van de klager van 29 juni 2009 met bijlagen;
- de schriftelijke reactie van de notarissen van 7 juli 2009;
- de beslissing van de president van het gerechtshof Amsterdam van 29 juli 2009, waarbij de kamer van toezicht Roermond is belast met de behandeling van de onderhavige klacht in verband met het lidmaatschap van notaris mr. Y van de kamer van toezicht Q;
- de brief van de klager van 16 september 2009 met bijlagen;
- de brief van de notarissen van 8 oktober 2009.
De openbare behandeling
De kamer heeft de klacht op 10 november 2009 in het openbaar behandeld. Bij die behandeling zijn de klager, vertegenwoordigd door de heer mr. W.J. Geselschap, en de notarissen verschenen. De kamer heeft partijen in elkaars tegenwoordigheid gehoord. De klager heeft zich daarbij bediend van pleitaantekeningen, waarvan een exemplaar aan de notarissen en aan de kamer is overhandigd.
De vaststaande feiten
De kamer gaat uit van de volgende, tussen partijen vaststaande feiten.
De klager heeft vanaf eind 2005 via Notariaat Magazine en notarisnet aandacht besteed aan de beleidsregel adverteren via verwijzers.
Eind januari 2009 heeft de klager op notarisnet een concept bestuursbesluit gepubliceerd, waarbij de beleidsregel adverteren via verwijzers met ingang van 1 april 2009 zou worden ingetrokken.
De klager heeft op 11 februari 2009 aan zijn ledenraad de vraag voorgelegd of de beleidsregel adverteren via verwijzers afgeschaft zou moeten worden. De ledenraad heeft besloten dat de beleidsregel in zijn huidige vorm gehandhaafd diende te worden.
In Het Woonjournaal van 27 maart 2009 en in Woonconsult van 30 april 2009 hebben de notarissen tegen betaling een advertentie geplaatst waarin hun kantoor wordt aangeprezen. Het Woonjournaal en Woonconsult zijn uitgaven van makelaarskantoor Woonconsult te Landgraaf.
De inhoud van de klacht
De klacht houdt - zakelijk weergegeven - in dat de notarissen door het plaatsen van die advertentie in strijd hebben gehandeld met artikel 17 van de Wet op het notarisambt, artikel 26 van de Verordening beroeps- en gedragsregels en de beleidsregel adverteren via verwijzers. Het is notarissen namelijk op grond van de genoemde regelgeving niet toegestaan om, via gegevensdragers van, dan wel samen met een specifieke verwijzer of groep verwijzers, al dan niet tegen betaling, wervende publiciteit te bedrijven of te doen bedrijven. Het plaatsen van advertenties in bladen als Het Woonjournaal en Woonconsult is niet toegestaan.
Het standpunt van de notarissen
Een beroepsorganisatie dient eerst met de betreffende notaris contact op te nemen en hem erop te wijzen dat hij in overtreding is, zodat de notaris zelf de nodige maatregelen kan nemen, en zij dient niet zonder enige aankondiging vooraf een klacht bij de kamer van toezicht te deponeren.
De notarissen erkennen in strijd met de beleidsregel adverteren via verwijzers gehandeld te hebben. Zij hebben dit niet willens en wetens gedaan. Zij waren in de veronderstelling dat de beleidsregel ingetrokken zou worden, welke veronderstelling achteraf niet juist bleek te zijn.
Voordat de klacht werd ingediend, hebben de notarissen het contract met het reclamebureau dat de advertenties verzorgde, beëindigd.
De beoordeling van de klacht
Artikel 17 van de Wet op het notarisambt verplicht de notaris zijn ambt in onafhankelijkheid uit te oefenen, waarbij hij de belangen van de bij een rechtshandeling betrokken partijen op onpartijdige wijze en met de grootst mogelijke zorgvuldigheid behartigt.
Artikel 26 van de Verordening beroeps- en gedragsregels verplicht de notaris er op toe te zien dat publiciteit die door of ten behoeve van hem wordt bedreven in overeenstemming is met de zorgvuldigheid die een behoorlijk notaris betaamt en geen inbreuk vormt op het streven in het notariaat naar een onderlinge verhouding die berust op welwillendheid en vertrouwen.
Genoemde artikelen worden uitgelegd via de beleidsregel adverteren via verwijzers van het bestuur van de klager van 20 oktober 2005. Die beleidsregel bepaalt dat het verboden is om via gegevensdragers van, dan wel samen met een specifieke verwijzer of groep van verwijzers, al dan niet tegen betaling, wervende publiciteit te bedrijven of te doen bedrijven.
Vast staat dat de notarissen in twee door een makelaar uitgegeven woningkranten - en dus op een gegevensdrager van een specifieke verwijzer - een advertentie hebben geplaatst. Voor de inhoud van deze advertentie verwijst de kamer naar de door de klager overgelegde bijlagen bij zijn klacht en deze inhoud wordt hier als herhaald en ingelast beschouwd. De inhoud van beide advertenties moet worden aangemerkt als wervende publiciteit, omdat die inhoud niet betreft een beroepsinhoudelijke bijdrage die (een deel van) het werkterrein van de notaris aangaat.
Naar het oordeel van de kamer dient de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de notaris zowel in wezen als in schijn te zijn gewaarborgd. Die onafhankelijkheid en onpartijdigheid komen, op zijn minst in schijn, in het geding wanneer een notaris zich via een verwijzende makelaar, zoals in het onderhavige geval is gebeurd, afficheert en cliënten werft door in woonbladen van een makelaar te adverteren.
De kamer is van oordeel dat de notarissen in strijd hebben gehandeld met de Wet op het notarisambt, de Verordening beroeps- en gedragsregels en de beleidsregel adverteren via verwijzers. De kamer is dan ook van oordeel dat de klacht gegrond is.
Ter verontschuldiging hebben de notarissen het volgende aangevoerd. De notarissen zijn afgegaan op het door de klager op notarisnet gepubliceerde concept besluit. Zij hebben niet meer gecontroleerd of het concept besluit een rechtsgeldig besluit is geworden. De overtreding van de normen heeft zich beperkt tot de onderhavige twee advertenties. De klager had niet rauwelijks een klacht mogen indienen.
Over de verontschuldigingen oordeelt de kamer als volgt. De notarissen zijn ten onrechte afgegaan op een concept besluit, dat - zo is de kamer tijdens de mondelinge behandeling gebleken - een agendapunt vormde voor de vergadering van de ledenraad van de klager van 11 februari 2009 en dat met de overige stukken betreffende die vergadering op notarisnet is gepubliceerd. De notarissen hadden moeten begrijpen dat aan een conceptbesluit, dat ter beslissing aan de ledenraad werd voorgelegd, nog geen rechtsgeldige status kan worden toebedacht. De notarissen hadden dus op het conceptbesluit niet mogen afgaan; zij hadden moeten controleren of het conceptbesluit al dan niet tot rechtsgeldig besluit was verheven. Nu zij dit niet hebben gedaan komt dit voor hun rekening en risico. De klager heeft de stelling van de notarissen dat de overtreding van de normen zich heeft beperkt tot de onderhavige twee advertenties niet betwist. De kamer gaat dan ook uit van de stelling van de notarissen. Naar het oordeel van de kamer is er geen sprake van het rauwelijks indienen van de klacht, omdat de klager sinds 2005 meermalen via het Notariaat Magazine en via notarisnet aandacht heeft besteed aan de ontoelaatbaarheid van adverteren via verwijzers. De conclusie is dan ook dat de notarissen zich niet met succes kunnen verontschuldigen.
De kamer is van oordeel dat de overtreding van de normen door de notarissen een kwestie van - overigens verwijtbare - onoplettendheid is geweest. Dat de notarissen bij het (laten) plaatsen van de advertenties niet integer zouden hebben gehandeld, is de kamer op geen enkele wijze gebleken. De kamer is van oordeel dat aan de notarissen geen tuchtmaatregel dient te worden opgelegd. Daarbij heeft de kamer in aanmerking genomen dat de overtreding van de normen zich slechts tweemaal heeft voorgedaan en de notarissen - naar onbetwist vaststaat - het contact met het reclamebureau dat de advertenties verzorgde, al voordat de klacht werd ingediend, hebben beëindigd.
De beslissing
De kamer:
verklaart de klacht gegrond;
legt aan de notarissen geen tuchtmaatregel op.
Deze beslissing is gegeven door mrs. E.J.M. Boogaard-Derix, voorzitter, M.P.F. van Dooren, J.J.G.M. Kuijpers, M.H.G.A. Verlinden en I.M.W. Boerhof, bijgestaan door L.G.H. Cox, secretaris, en op 1 december 2009 in het openbaar uitgesproken door de voorzitter in tegenwoordigheid van de secretaris.
De secretaris, De voorzitter,
mr. L.G.H. Cox mr. E.J.M. Boogaard-Derix