Print
Download PDFECLI:NL:TGZRAMS:2020:2 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2019/252
| ECLI: | ECLI:NL:TGZRAMS:2020:2 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 06-01-2020 |
| Datum publicatie: | 06-01-2020 |
| Zaaknummer(s): | 2019/252 |
| Onderwerp: | Geen of onvoldoende zorg |
| Beslissingen: | Ongegrond/afwijzing |
| Inhoudsindicatie: | Verweerster, huisarts, wordt verweten dat zij geen medische deskundigenrapportage wilde afgeven voor (onder meer) een procedure van klager tegen de gemeente om in aanmerking te komen voor een aangepaste woning en dat zij klager niet wilde verwijzen voor een second opinion bij een psychiater. De verzoeken kwamen van familie van klager. Verweerster wilde geen verwijzing maken zonder klager eerst zelf te zien. Bovendien stelde zij als eigen huisarts geen verklaring op te kunnen stellen maar enkel feitelijke informatie te mogen verschaffen. Klacht ongegrond. |
REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG
AMSTERDAM
Beslissing naar aanleiding van de op 20 juni 2019 binnengekomen klacht van:
A,
wonende te B,
k l a g e r ,
tegen
C,
huisarts,
werkzaam te B,
v e r w e e r s t e r ,
1. De procedure
Het college heeft kennisgenomen van de volgende stukken:
- het klaagschrift met de bijlagen;
- het aanvullende klaagschrift met de bijlagen;
- verdere aanvullingen op het klaagschrift met bijlagen van 27 juni 2019, 1 juli 2019, 11 juli 2019, 30 juli 2019, 3 augustus 2019 en 23 september 2019;
- van klager ontvangen machtigingen;
- het verweerschrift met de bijlagen;
- de correspondentie met betrekking tot het vooronderzoek.
Partijen hebben geen gebruik gemaakt van de hun geboden mogelijkheid in het kader van het vooronderzoek mondeling te worden gehoord.
De klacht is in raadkamer behandeld.
2. De feiten
Op grond van de stukken kan van het volgende worden uitgegaan:
Klager is in februari 2017 als patiënt ingeschreven in de huisartsenpraktijk van verweerster. Behalve voor (herhaal)recepten van medicatie blijkt uit het medisch dossier van de navolgende contacten tussen (de praktijk van) verweerster en de broer van klager:
“28-03-2017 S V: Broer belt: heeft een zware nekhernia na ongeluk 10 jaar geleden, heeft meer dan 27 behandelingen nodig volgens fysio. om dit vergoedt te krijgen moet er chronisch op het dossier staan, wil dat wij dit voor hem regelen, wil niet met broer hierheen komen allemaal te veel moeite
E Rug symptomen/klachten
P uitgelegd dat het hier niet zo werkt dat de ha, dit graag persoonlijk wil
beoordelen Broer is ontdaan gaat niet steeds zijn tijd stoppen in ha
bezoeken, kan bij andere ha wel. […]
[…]
05-04-2017 S Betreft: Ondersteuning voor begeleiding en persoonlijke verzorging
Geachte […],
Bij deze mail wil ik u graag op de hoogte houden van de situatie/
omstandigheden van mijn broer (uw patiënt de heer […]). Onderstaande geeft u een beeld van zijn beperkingen in dagelijks leven. We hebben
persoonlijke verzorging aangevraagd bij als D. Beide
instanties hebben de aanvraag afgewezen. Er lopen bezwaarprocedures
tegen beide organisaties. D zal u binnen kort informatie opvragen over beide aandoeningen van mijn broer : Psychiatrische aandoeningen; Ernstige pijnklachten door een nekhernia en kromme rug.
[…]
S HS: zie aj laatste deelcontact ik weet niet precies bij wie ik het moet plaatsten is nieuw in de praktijk.
Dramatisch verhaal, krijgen van instanties advies om PGB aan te vragen, maar wordt steeds afgewezen ondanks duidelijke ondersteunende brieven van F en thuiszorg. D gaat bij ons informatie opvragen ivm
bezwaarschrift, vraag van familie om dit te ondersteunen. Bijgevoegd in de mail ook een verslag van de FT met verzoek om verwijzing voor chronische FT.
E PTSS / Depressie
P Antwoord aan familie mailen, zal de aanvraag van D tegemoet zien en de aanvraag zeker ondersteunen. Zal ook verwijzing fysio maken voor
chronische indicatie.
[…]
17-05-2017 S HS; Broer belt of de mail binnen is van de advocaat
O Geachte huisarts,
Tot mij heeft zich gewend […]. Eerder is er al contact geweest over een D indicatie. U geeft aan bereid te zijn de aanvraag van patiënt te
ondersteunen […]. De zaak ligt echter wat gecompliceerder. […]
De aanvraag resp. het bezwaar lijkt te worden afgewezen, kort gezegd, op twee essentialia:
1) Er zou geen sprake zijn van lichamelijke of verstandelijke
beperking(en) doch enkel van een psychiatrische aandoening;
2) De noodzaak tot een 24 uurs zorg in de nabijheid zou niet zijn
aange toond.
[…] Kunt u mij een beschrijving geven van alle lichamelijke klachten van patiënt, waarmee u bekend bent?
[…] kun je bij de medische toestand van patiënt nog wel spreken van een zuiver psychiatrische aandoening? Ik wijs in dit verband bijv. op zijn GAF- score van 20: duidt dit niet veeleer op een (deels) verstandelijke
beperking? Zou u mij daarop uw visie ten aanzien van patiënt kunnen
geven?
Dan met betrekking tot vraag 2. Van de familie van patiënt begrijp ik dat er wel degelijk 24 uur zorg in de nabijheid moet zijn. […] Kunt u mij ook hier uw visie op geven?
[…]
29-05-2017 S Antwoord mail van MS naar de advocaat van de patiënt
Geachte heer […]
[…]
U weet ook waarschijnlijk wel dat ik geen medische beoordelingen mag doen over mijn patiënten. Ik verwijs u hiervoor ook nog naar het KNMG- standpunt dat ik als bijlage heb bijgevoegd.
U vraagt mij uitspraken te doen over [klager], echter ik heb deze patiënt nog nooit zelf gezien. Hij is nieuw bij mij in de praktijk en alles wat ik over hem weet is uit de correspondentie die zijn broer mij heeft gegeven.
[…] ik hoop van harte dat het PGB wordt toegewezen, maar mijn
bevoegdheid is beperkt tot het verstrekken van informatie.
[…]
S Broer belt, zegt dat een verklaring van mij dat dhr veel hulp nodig heeft heel veel zou helpen bij de aanvraag.
[….]
P Uitleg dat die verklaring van mij geen rechtsgeldigheid heeft, maar ik zal dit briefje maken. Gezien alle informatie is dhr zowel psychisch als fysiek zeer beperkt. Ik heb geen aanvullende medische informatie.
[…]
08-06-2017 S Broer belt, zegt dat ze al miconazol hebben gesmeerd, maar dat het niet helpt. Daktacort helpt wel […]
P Aangeboden om even te komen kijken, maar broer wil dit niet en zegt dat hij eerst de daktacort op internet gaat bestellen. Als dit ook niet helpt mag ik komen kijken.
[…]
27-11-2017 S V: HS Broer wil overleggen over mogelijke verwijzing. Pt heeft een
nekhernia, heeft op internet gelezen dat nekkraag goed kan helpen tegen de klachten. Om deze vergoed te krijgen moet het worden voorgeschreven door de neuroloog, vraagt dus om een verwijzing naar de neuroloog.
E Nek klachten/HNP cervicaal
P Aangegeven dat ik niemand verwijs zonder de patient zelf te hebben
gezien. Wil hem anders wel thuis bezoeken. Broer zegt hierover te willen na denken en laat het dan nog weten.
[…]
28-12-2018 S Beste [verweerster],
[…] Wij hebben nu zorg geregeld voor mijn broer […]
Zowel de verzekeringsarts als de psychiater van F heeft ons
geadviseerd om urgentie aan te vragen bij de gemeente [..] zodat mijn broer spoedig in een betere situatie terecht kan komen. Beide artsen gaven aan dat het mijn broer zou helpen als hij in een eengezinswoning zou
wonen wegens zijn beperkingen. Wij zouden het erg waarderen als u ons hierbij kan helpen.
[…]
Hoewel het niet zeker is dat […] contact met u zal opnemen, zouden wij het erg waarderen als u ons vooruit kan helpen als zij contact met u opnemen.
P Graag volgende antwoord terug mailen:
Geachte heer […],
Wij krijgen als huisartsen heel vaak verzoeken van patienten om te
bemiddelen bij het aanvragen van urgentie voor een andere woning.
Uiteraard zouden we het liefst al onze patienten betere woningen gunnen, maar helaas kan ik daar geen enkele rol van betekenis in spelen. Bij een specifieke vraag over zijn toestand zal ik ook geen informatie meer
verschaffen tenzij ik uw broer zelf heb gezien en beoordeeld.
Succes met uw aanvraag.
17-01-2018 S Fysio […] gebeld ivm aanvraag van broer voor eengezinswoning. Dhr zou de trappen niet af kunnen. Heeft hem in juni voor het laatste gezien, forse klachten van een nekhernia met krachtsverlies, maar op zich verder geen klachten aan de benen. Was toen althans goed mobiel.”
Op 12 juni 2019 ontving verweerster per e-mail een klacht “wegens verwijtbaar handelen of nalaten (nalatigheid)” en op 13 juni 2019 een verzoek van klager om hem voor een second opinion te verwijzen naar een psychiater. Ook had de familie van klager de praktijk per e-mail op 6 juni 2019 bericht van mening te zijn dat verweerster in december 2017 ten onrechte geen “medisch deskundigenrapport” had gemaakt, waardoor klager in procedures verwikkeld was geraakt. Verweerster werd verzocht alsnog een rapport af te geven.
Verweerster heeft op 13 juni 2019 naar de broer van klager gereageerd met onder meer de mededeling dat zij bereid was een verwijzing te maken, maar niet zonder klager zelf te hebben gezien. Verweerster stelde voor klager in verband hiermee te bezoeken. Voorts heeft zij onder verwijzing naar de richtlijn van de KNMG gemeld dat het niet zo was dat zij geen verklaring wilde maken, maar dat zij dat niet mag.
Vervolgens heeft klager het vertrouwen in verweerster opgezegd en zijn dossier opgevraagd. Het dossier is op 20 juni 2019 aan klager afgegeven.
Op 2 juli 2019 is klager bij een collega van verweerster op het spreekuur geweest. De collega heeft verwijzingen voor de G en de KNO-arts gegeven.
Op 10 juli 2019 is klager met een begeleider bij verweerster op het spreekuur geweest. Verweerster heeft een hulpmiddelen formulier voor oordoppen ingevuld. Verweerster heeft voorts onder meer in het medisch dossier genoteerd:
“10-07-2019 S Vragen nogmaals om een verklaring dat dhr een andere woning nodig heeft. Om medische redenen heeft hij een eensgezinswoning nodig. Hier wordt ook om gevraagd. Ze hebben dit nodig om de gemeente aan te
klagen.
E Zorgproces
P Nogmaals uitleg over dat ik dat niet mag verklaren. Krijgen vaak dit soort verzoeken en wat we mogen doen is informatie verstrekken waarin soms wel duidelijk wordt wat iemand nodig heeft, of dat iemand niet kan werken, maar ik mag dat niet verklaren. Dhr loopt nu bij een psychiater, die kent hem beter, misschien dat hij meer voor hen kan betekenen. “
3. De klacht en het standpunt van klager
Klager verwijt verweerster:
1. ongewenst gedrag (valse beschuldigingen en belediging);
2. onprofessioneel en ondeskundig handelen en handelen door nalatigheid;
3. beschuldiging van de familie van klager over onvoldoende zorg voor klager;
4. dat klager als gevolg van het handelen/nalaten van verweerster materiële,
immateriële en emotionele schade heeft geleden.
Ter toelichting op de klacht heeft klager onder meer aangevoerd dat klager door verweerster in de steek is gelaten doordat zij geen medisch deskundigenrapport wilde opstellen of een verwijzing wilde geven voor een second opinion bij een psychiater. Daardoor heeft klager een rechtszaak tegen de gemeente verloren en ruim € 1.000 moeten betalen. Verweerster had een afspraak kunnen maken om bij klager thuis te komen om de situatie te beoordelen, maar dat heeft zij niet gedaan. Verweerster mocht wel weigeren om een medisch deskundigenrapport op te stellen, maar niet om klager te verwijzen. Verweerster heeft alle brieven van familieleden, waarin uitgebreid de beperkingen van klager zijn beschreven, niet (goed) gelezen.
Verweerster heeft na indiening van de klacht geschreven: “Alleen een second opinion lijkt mij gezien de informatie die ik heb niet voldoende zorg voor uw broer.” Dit is een beschuldiging aan de familie dat zij niet voldoende zorg bieden aan klager.
Klager verzoekt om verweerster te veroordelen tot het betalen van schadevergoeding.
4. Het standpunt van verweerster
Verweerster heeft de klacht en de daaraan ten grondslag gelegde stellingen bestreden. Zij heeft daartoe onder meer het navolgende aangevoerd.
De hulpvraag waarmee (de familie van) klager zich telkens bij verweerster meldde, was of zij een rapport of verklaring wilde opstellen zonder klager te hebben gezien. Verweerster heeft, onder verwijzing naar de richtlijn van de KNMG, herhaaldelijk uitgelegd en toegelicht waarom zij niet kon meewerken aan dit verzoek. Bij elke patiënt hanteert verweerster hetzelfde beleid. Er kan wel feitelijke informatie uit het dossier aan de patiënt worden verstrekt, maar verweerster maakt geen verklaringen.
De andere hulpvraag betrof het verzoek om een verwijsbrief te maken voor een second opinion. Verweerster heeft dit nimmer geweigerd, maar wilde haar patiënt dan een keer zien. Zij wilde verifiëren of de patiënt überhaupt wel bestond en of het ook de wens van de patiënt zelf was.
Verweerster betwist niet naar klager te hebben omgekeken. Zij dringt geen medische zorg op aan patiënten zonder dat daarom wordt gevraagd, zeker niet bij een patiënt die dagelijks wordt verzorgd door familie. Omdat door de familie op 8 juni 2017, 27 november 2017 en op 13 juni 2019 een aanbod van een visite bij klager was afgeslagen, zag verweerster geen reden om onaangekondigd bij klager langs te gaan.
In meerdere e-mails heeft verweerster aangegeven dat uit de op dat moment beschikbare medische informatie van klager bleek dat de familie goed voor klager zorgt. Verweerster heeft niet gezegd dat de familie niet goed voor klager zou zorgen.
In zijn verzoek om schadevergoeding kan klager niet worden ontvangen.
5. De beoordeling
Het college wijst er bij de inhoudelijke beoordeling allereerst op, dat het bij de tuchtrechtelijke toetsing van professioneel handelen er niet om gaat of dat handelen beter had gekund, maar om het geven van een antwoord op de vraag of de beroepsbeoefenaar bij het beroepsmatig handelen is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het klachtwaardig geachte handelen en met hetgeen toen in de beroepsgroep ter zake als norm of standaard was aanvaard.
De klachtonderdelen 1 en 3 zijn naar het oordeel van het college ongegrond, omdat in het dossier en in de e-mailwisseling geen aanknopingspunten zijn te vinden die wijzen op ongewenst gedrag van verweerster. In het dossier zijn geen (al dan niet valse) beschuldigingen of beledigingen van klager of zijn familie en mantelzorgers te vinden. Ook in de door klager geciteerde zin dat verweerster een second opinion mogelijk “niet voldoende zorg” voor klager achtte, is niet gericht op de zorg die klager van zijn familie ontving en ontvangt, maar op de zorg die verweerster zelf zou kunnen geven aan klager. Anders gezegd stelt verweerster hier slechts de vraag of zij wellicht meer voor klager zou kunnen betekenen dan alleen met het afgeven van een second opinion.
Op de vraag om een verklaring op te stellen ten behoeve van urgentie voor een andere woning heeft verweerster correct gereageerd. Zij heeft conform de geldende richtlijn van de KNMG gehandeld en (de familie van) klager in dat kader ook de brief van de KNMG “Waarom mag uw eigen arts geen geneeskundige verklaring afgeven?” toegezonden. Dat klager zich (inmiddels) realiseert dat verweerster niet zonder meer een verklaring mag afgeven, blijkt uit de door klager gegeven toelichting(en) op zijn klacht.
Verweerster heeft – anders dan klager stelt – niet geweigerd om klager te verwijzen voor een second opinion, maar alleen gesteld dat zij dan klager eerst zelf wilde zien en beoordelen. Verweerster heeft meerdere keren aangegeven klager te willen zien en aangeboden een visite bij hem thuis af te leggen, maar daarvan is geen gebruik gemaakt. Pas na indiening van de klacht is klager op het spreekuur van een collega van verweerster geweest, waarbij de gevraagde verwijzing (met nog een tweede verwijzing) alsnog is afgegeven. Klager heeft zich kennelijk onvoldoende gerealiseerd dat een huisarts een eigen verantwoordelijkheid heeft, waarbij de huisarts niet zonder meer kan (en zeker niet moet) afgaan op de wensen van de patiënt en/of diens vertegenwoordigers. Deze verantwoordelijkheid houdt in dat de huisarts een juiste indicatie moet stellen voor de gewenste medische interventies, waarbij ook eventuele alternatieven en/of aanvullende acties kunnen worden overwogen. Daarvoor is noodzakelijk dat de huisarts de patiënt persoonlijk ziet en kent. De handelwijze van verweerster getuigt van zorgvuldigheid van de hulpverlening.
Op grond van het voorgaande is ook klachtonderdeel 2 ongegrond.
Klager zal in klachtonderdeel 4 niet-ontvankelijk worden verklaard. Nog daargelaten dat de door klager gestelde schade (zowel materieel als immaterieel) onvoldoende is onderbouwd, komt het college geen bevoegdheid toe om een oordeel te geven over eventueel geleden schade.
De conclusie van het voorgaande is dat de klachtonderdelen 1, 2 en 3 kennelijk ongegrond zijn en dat klager in klachtonderdeel 4 kennelijk niet-ontvankelijk is.
Verweerder kan met betrekking tot de klacht geen verwijt als bedoeld in artikel 47 lid 1 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg worden gemaakt.
6. De beslissing
Het college verklaart de klachtonderdelen 1, 2 en 3 kennelijk ongegrond en verklaart klager kennelijk niet-ontvankelijk in klachtonderdeel 4.
Aldus beslist op 6 januari 2020 door:
J. Recourt, voorzitter,
J.C. van der Molen en I. Boekhout, leden-beroepsgenoten,
bijgestaan door N.A.M. Sinjorgo, secretaris.
WG secretaris WG voorzitter