Zoekresultaten 13111-13120 van de 13853 resultaten

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0745 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 038/2010

    Klaagster heeft tegen beide huisartsen die haar man behandelden - die ondermeer lijdt aan de ziekte van Alzheimer -een klacht ingediend. Zij verwijt hen nalatigheid, het stellen van een onjuiste diagnose, alsmede dat door de huisartsen voorbij is gegaan aan meldingen en bevindingen van de behandelende fysiotherapeut en de avondarts, als gevolg waarvan haar man een amputatie van de voorvoet heeft moeten ondergaan. De klacht is tegen beide huisartsen ongegrond verklaard.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0746 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 239/2009

    Een advocaat van een paar ontevreden (voormalig) patiënten van klager heeft verweerder schriftelijk om advies/een indicatie gevraagd teneinde de haalbaarheid van eventuele tuchtprocedure te kunnen inschatten. Verweerder heeft zonder de patiënten te zien adviezen uitgebracht. Klager stelt dat verweerder door adviezen als deskundige uit te brengen zonder dat hij patiënten heeft gezien in strijd met de KNMG richtlijn heeft gehandeld. Doordat de adviezen in tuchtprocedures zijn gebruikt zijn die openbaar geworden. Klager heeft daardoor schade geleden en het handelen van verweerder heeft geleid tot een beperking in het vertrouwen inde individuele gezondheidszorg. Er is volgens klager sprake van overtreding van de zogenoemde 2-e tuchtnorm (art. 47 lid 1 sub b wet BIG). Klager wordt niet-ontvankelijk verklaard in zijn klacht. Geen sprake van openbaar bekend maken.

  • ECLI:NL:TGZRZWO:2010:YG0747 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Zwolle 097/2009

    Klaagster wil frisser en jonger uiterlijk. Verweerder adviseert beperkte facelift, boven- en onderooglidcorrectie. Resultaat is mager. Klaagster is ontevreden. Dat leidt tot onmin tussen partijen en verweerder weigert klaagster verder te behandelen in kader nazorg. Klaagster klaagt omdat ze vindt dat verweerder de ingrepen niet had mogen adviseren, ze verkeerd heeft uitgevoerd, onhygiënisch heeft gewerkt en inde nazorg te kort is geschoten. Bovendien heeft hij het hechten ten onrechte overgelaten aan een verpleegkundige. Uitspraak: klacht m.b.t. nazorg gegrond, maatregel waarschuwing. Overige klachten als ongegrond afgewezen.

  • ECLI:NL:TGZRGRO:2010:YG0743 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Groningen G2010/39

  • ECLI:NL:TGZREIN:2010:YG0737 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Eindhoven 09241

    Klaagster verwijt verweerder, oogarts, een kunstfout te hebben gemaakt bij een staaroperatie en voorts onvoldoende nazorg te hebben verleend. Zij heeft hoofdpijn, branderige ogen en last van schitteringen. Verweerder heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Het college heeft geen aanleiding aan te nemen dat de operatie niet correct is uitgevoerd. Een gedisloceerd pootje en een (lichte) decentralisatie van de lens zijn niet te herleiden tot een verwijtbaar handelen van verweerder en de klachten zijn van daaruit ook niet te verklaren. De klacht is ongegrond.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0731 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/297

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0738 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/188

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0732 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/128T

    Klaagster verwijt de tandarts dat hij is tekortgeschoten in de tandheelkundige zorg die zij van hem mocht verwachten onder andere door inadequaat te reageren op klaagsters pijnklachten. De tandarts heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college heeft de klacht gemotiveerd afgewezen.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0739 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/332

    Klager verweet de waarnemend huisarts dat hij een verklaring had afgegeven ten behoeve van een gerechtelijke procedure waarin hij klager beschuldigde van langdurig, stelselmatig en ernstig huiselijk geweld. De huisarts heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college oordeelde de klacht gegrond en overwoog dat de huisarts een verklaring had afgegeven die een waardeoordeel inhield over klager en die een ander doel diende dan de behandeling van de patiënt. Verweerder had het belang van het kind zwaarder laten wegen dan zijn geheimhoudingsplicht en de persoonlijke levenssfeer van klager. Het college achtte dit in het licht van verweerders bezorgdheid voor klagers kind weliswaar voorstelbaar, maar onjuist en in strijd met de gedragsregels voor artsen met betrekking tot het afgeven van geneeskundige verklaringen. Verweerder had door zijn handelen ernstige feiten naar buiten gebracht zonder deze op juistheid te controleren, en gericht “aan wie het aangaat” met het doel de gerechtelijke procedure te beïnvloeden. Het college heeft de huisarts de maatregel van een waarschuwing opgelegd.

  • ECLI:NL:TGZRAMS:2010:YG0733 Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg Amsterdam 2009/143T

    Klager verweet de huisarts nalatigheid omdat hij bij klagers negentienjarige dochter een zwangerschap van drie à vier maanden niet zou hebben geconstateerd na lichamelijk onderzoek. De huisarts heeft de klacht gemotiveerd betwist. Het college oordeelde dat de huisarts op grond van de NHG standaard Amenorroe geen genoegen had mogen nemen met de mededeling van de dochter dat geen seksueel contact had gehad. Hij had niet alleen moeten informeren naar haar menstruatiepatroon en anticonceptiegebruik maar hij had tevens moeten voorstellen een zwangerschapstest te doen. Het tweede klachtonderdeel dat de huisarts niet de dossiers van anderen aan klagers echtgenote had mogen meegeven, achtte het college eveneens gegrond. Het college legt de huisarts de maatregel van een waarschuwing op.