ECLI:NL:TAHVD:2013:207 Hof van Discipline 's-Hertogenbosch 6757

ECLI:	ECLI:NL:TAHVD:2013:207
Datum uitspraak:	26-08-2013
Datum publicatie:	22-09-2013
Zaaknummer(s):	6757
Onderwerp:	Zorg voor de cliënt, subonderwerp: Kwaliteit van de dienstverlening
Beslissingen:
Inhoudsindicatie:	Bekrachtiging ongegrondverklaring klacht over het onvoldoende wijzen op risico van verjaring.

Beslissing van 26 augustus 2013

in de zaak 6757

naar aanleiding van het hoger beroep van:

klager

tegen:

verweerder

1 HET GEDING IN EERSTE AANLEG

Het hof verwijst naar de beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Amsterdam (verder: de raad) van 27 maart 2013, onder nummer 12/237A, aan partijen toegezonden op 27 maart 2013, waarbij een klacht van klager tegen verweerder ongegrond is verklaard. 

2 HET GEDING IN HOGER BEROEP

2.1 De memorie waarbij klager van deze beslissing in hoger beroep is gekomen, is op 9 april 2013 ter griffie van het hof ontvangen.

2.2 Het hof heeft voorts kennis genomen van:

- de stukken van de eerste aanleg;

- de antwoordmemorie van verweerder;

- de brief van verweerder aan het hof van 25 april 2013;

- e-mailbericht van klager aan het hof van 6 mei 2013;

- de reactie van de griffier van het hof aan klager van 31 mei 2013;

- de brief van klager aan het hof van 2 juni 2013;

- de brief van klager aan het hof van 6 juni 2013

2.3 Het hof heeft de zaak mondeling behandeld ter openbare zitting van 28 juni 2013, waar klager en verweerder zijn verschenen. Verweerder heeft gepleit aan de hand van een pleitnota.

3 KLACHT

3.1 De klacht houdt, zakelijk weergegeven, in dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld als bedoeld in artikel 46 Advocatenwet doordat verweerder klager onvoldoende heeft gewezen op het risico van verjaring van zijn vorderingen en derhalve is klager van mening dat verweerder de door hem betaalde declaraties ten bedrage van circa € 7.000,-- aan klager dient te restitueren.

4 FEITEN

 In overweging 2. heeft de raad vastgesteld van welke feiten in deze procedure wordt uitgegaan. De door de raad vastgestelde feiten, welke niet zijn betwist, vormen ook in hoger beroep het uitgangspunt.

5 BEOORDELING

5.1 Het onderzoek in hoger beroep heeft niet geleid tot andere beschouwingen en gevolgtrekkingen dan die vervat in de beslissing van de raad, waarmee het hof zich verenigt.

5.2 De grieven van klager tegen de beslissing van de raad worden verworpen. De beslissing van de raad dient te worden bekrachtigd.

 BESLISSING

Het Hof van Discipline:

bekrachtigt de beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Amsterdam van 27 maart 2013, gewezen onder nummer 12-237A.

Aldus gewezen door mr. G.J. Driessen-Poortvliet, voorzitter, mrs. G. Creutzberg, A.D. Kiers-Becking, A.D.R.M. Boumans en R. Verkijk, leden, in tegenwoordigheid van mr. N.A.M. Sinjorgo, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 26 augustus 2013.