Print
Download PDFECLI:NL:TADRSGR:2024:93 Raad van Discipline 's-Gravenhage 23-832/DH/RO
| ECLI: | ECLI:NL:TADRSGR:2024:93 |
|---|---|
| Datum uitspraak: | 29-04-2024 |
| Datum publicatie: | 29-04-2024 |
| Zaaknummer(s): | 23-832/DH/RO |
| Onderwerp: | Zorg voor de cliënt, subonderwerp: Kwaliteit van de dienstverlening |
| Beslissingen: | Regulier |
| Inhoudsindicatie: | Verweerder heeft in een procedure bij de Geschillencommissie een flink pakket producties ingediend zonder toelichting of concrete verwijzingen. De Geschillencommissie heeft in haar beslissing in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat deze manier van indienen volstrekt onvoldoende is ter onderbouwing van de klacht. Verweerder heeft daarmee de kansen van zijn evident kwetsbare cliënt in de zaak bij de Geschillencommissie tenietgedaan. Overige klachtonderdelen ongegrond. Berisping. |
Beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Den Haag van 29 april 2024 in de zaak 23-832/DH/RO naar aanleiding van de klacht van:
klager
gemachtigde: mr. R. Schoemaker
over:
verweerder
1 VERLOOP VAN DE PROCEDURE
1.1 Op 13 augustus 2023 heeft klager bij de deken van de Orde van Advocaten in
het arrondissement Rotterdam (hierna: de deken) een klacht ingediend over verweerder.
1.2 Op 4 december 2023 heeft de raad het klachtdossier met kenmerk R 2023/76 van
de deken ontvangen.
1.3 De klacht is behandeld op de zitting van de raad van 18 maart 2024. Daarbij
waren klager en zijn gemachtigde, alsmede verweerder aanwezig.
1.4 De raad heeft kennisgenomen van het in 1.2 genoemde klachtdossier en van de
op de inventarislijst genoemde bijlagen 1 tot en met 13. Ook heeft de raad kennisgenomen
van:
- de e-mail met bijlagen van verweerder van 18 december 2023 (met uitzondering
van het door verweerder meegezonden zip bestand);
- de e-mails met bijlagen van klager van 30 december 2023 en 2 februari 2024.
2 FEITEN
2.1 Voor de beoordeling van de klacht gaat de raad, gelet op het klachtdossier
en de op de zitting afgelegde verklaringen, uit van de volgende feiten.
2.2 Klager is in een geschil verwikkeld (geweest) met Stichting […] (hierna: de
zorgaanbieder). Klager heeft zich voor bijstand gewend tot het kantoor van verweerder.
In eerste instantie zijn klagers belangen behartigd door mr. L.
2.3 Mr. L heeft op 10 augustus 2021 namens klager een klacht ingediend bij de Geschillencommissie
Zorg (hierna: de Geschillencommissie).
2.4 Per e-mail van 25 juli 2022 heeft klager zich bij het kantoor van verweerder
geklaagd over de bijstand van mr. L. Verweerder heeft daarna de behandeling van de
zaak overgenomen.
2.5 Er heeft een bespreking plaatsgevonden tussen klager, zijn vader en verweerder.
2.6 Op 8 augustus 2022 heeft verweerder in een e-mail aan klager bevestigd de van
hem ontvangen stukken te zullen indienen bij de Geschillencommissie. Ook heeft verweerder
klager op de hoogte gesteld van de op 26 augustus 2022 geplande zitting.
2.7 Op 15 augustus 2022 heeft verweerder bij de Geschillencommissie aanvullende
stukken ingediend, te weten 87 producties (in totaal ongeveer 355 pagina’s).
2.8 Op 17 augustus 2022 heeft klager in een e-mail aan verweerder onder meer geschreven:
“N.a.v. van mijn klacht over de gang van zaken met [mr. L] heeft u de zaak overgenomen
en mij beloofd mijn stukken wel toe te voegen en getuigen aan te melden. (…)
Ik heb van u nog geen concept mogen ontvangen waarbij u volgens onze afspraak de extra
aangeleverde (…) stukken zouden inbrengen, waaronder getuigenissen, verklaringen en
belangrijke documenten.
Ik stel ook voor dat u het uiterlijke bedrag van 25.000 euro gaat claimen (…).
U weet dat (…) extra stukken 5 dagen voor de commissie behandeling toegestuurd mogen
worden. En de tijd nadert. (…) De hoorzitting is 26 augustus. Het zou goed zijn als
we op zeer korte termijn het concept door nemen. (…)
Ik had gezien de tijd al uw concept in bezit willen hebben. En ik heb nog niks van
u ontvangen.”
2.9 Verweerder heeft op 18 augustus 2022 in een e-mail aan klager onder meer geschreven:
“Alle documenten die u heeft gestuurd, hebben wij op 15 augustus 2022 verzonden aan
de geschillencommissie, zodat uw standpunt daarmee duidelijk is en alles volledig
op tafel ligt. Ik heb dus geen selectie gemaakt van uw stukken. (…) Mijn excuses dat
ik niet een concept heb gestuurd, maar het sorteren van alle stukken heeft veel tijd
gekost en aangezien het een flink pakket is, heb ik besloten dat dit zo snel mogelijk
bij de geschillencommissie terecht moet komen, zodat de commissie voldoende tijd heeft
om alles daadwerkelijk te lezen en geen stukken buiten beschouwing zal laten. Bovendien
is besloten om al uw stukken zekerheidshalve in te dienen, zodat wij zeker weten dat
niets ontbreekt. (…)
Ten aanzien van de door u verzocht schadevergoeding van € 25.000,- het volgende. (…)
In de brief van 18 januari 2022 is daarop gereageerd dat de schade enorm is en dat
de schade op dat moment is geschat op minimaal € 25.000,-. Het door u gewenste bedrag
aan schadevergoeding is dus doorgegeven.”
Diezelfde dag heeft verweerder de door hem bij de Geschillencommissie ingediende stukken
naar klager gestuurd.
2.10 Op 26 augustus 2022 heeft de mondelinge behandeling bij de Geschillencommissie
plaatsgevonden. Klager en verweerder waren daarbij aanwezig. De door verweerder voorgelezen
pleitnota maakt onderdeel uit van het klachtdossier.
2.11 Op 16 september 2022 heeft de Geschillencommissie bij wijze van bindend advies
uitspraak gedaan; de klachten van klager zijn ongegrond verklaard en het door hem
gevorderde is afgewezen. In deze beslissing is – voor zover van belang – het volgende
overwogen:
“De commissie heeft kennisgenomen van de overgelegde stukken. (…)
Voorts verzoekt de cliënt de commissie hem een vergoeding van minimaal € 25.000,-
toe te kennen voor de psychische en materiële schade die hij door toedoen van de zorgaanbieder
heeft geleden en nog zal lijden. (…)
De commissie merkt vooraf op dat [verweerder] namens de cliënt een groot aantal producties
heeft overgelegd, zonder verwijzing naar de diverse onderdelen van de klacht. Ter
zitting heeft hij de klachtonderdelen herhaald en daarbij weliswaar op een aantal
punten verwezen naar producties maar niet de specifieke onderdelen uit die producties
terwijl die producties op zich omvangrijk zijn. De commissie acht dit onvoldoende
ter onderbouwing van de diverse klachtonderdelen.
De commissie merkt voorts op dat de cliënt zich ter zitting ook heeft beklaagd over
de bejegening van hem door de zorgaanbieder. Nu deze bejegening geen onderdeel was
van de oorspronkelijke klacht, zal de commissie hierop niet nader ingaan. (…) De commissie
merkt daarbij op dat van (de kantoorgenoot van) [verweerder] verwacht had mogen worden
de cliënt beter te ondersteunen bij het formuleren van zijn klacht en de onderbouwing
daarvan.
De commissie overweegt in dit verband verder dat zij de zorgaanbieder niet ter verantwoording
kan roepen zoals de cliënt zou willen. Zij kan slechts een uitspraak doen over het
al dan niet gegrond zijn van de klachtonderdelen die de cliënt aan haar heeft voorgelegd.
(…)
Gelet op het hiervoor overwogene komt de commissie tot de conclusie dat geen sprake
is van een (toerekenbare) tekortkoming van de zorgaanbieder in het nakomen van de
zorgovereenkomst en dat de klacht van de cliënt in al haar onderdelen ongegrond moet
worden verklaard. Er is daarom geen grond voor toekenning van de door de cliënt verlangde
materiele en immateriële schadevergoeding en/of voor terugkeer van de cliënt naar
de zorgaanbieder. De daartoe strekkende verzoeken van de cliënten zullen dan ook worden
afgewezen.”
3 KLACHT
3.1 De klacht houdt, zakelijk weergegeven, in dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar
heeft gehandeld als bedoeld in artikel 46 van de Advocatenwet. Klager verwijt verweerder
dat hij klagers zaak onzorgvuldig, onprofessioneel en ondeskundig heeft behandeld.
Klager verwijt verweerder met name het volgende:
a) Verweerder heeft klagers zaak niet hersteld en heeft in de klachtonderdelen
geen verwijzingen geplaatst naar de producties.
b) Verweerder is zijn beloftes niet nagekomen: hij had naar aanleiding van klagers
klacht tegen mr. L beloofd de zaak te herstellen en een eigen stuk te schrijven.
c) Verweerder heeft klager voorzien van onjuiste informatie: hij heeft gesteld
dat klager geen schadeclaim kon indienen, terwijl mr. L dit al had gedaan en dit gewoon
in de reglementen van de Geschillencommissie staat.
d) Verweerder heeft gelogen: hij heeft voorafgaand aan de zitting tegen klager
gezegd dat hij ook een eigen stuk had geschreven, terwijl tijdens de zitting bleek
dat verweerder letterlijk het door mr. L geschreven stuk aan het voorlezen was.
e) Verweerder heeft geen toezicht gehouden op klagers zaak, terwijl hij duidelijk
in een gesprek heeft aangegeven dat mr. L eigenlijk geen tijd had voor klagers zaak.
Verweerder had dit moeten voorzien.
f) Verweerder heeft stukken als los zand in klagers zaak toegevoegd.
3.2 Klager heeft ter toelichting op de klacht onder meer het volgende gesteld.
Mr. L heeft, zo blijkt ook uit de beslissing van de Raad van Discipline van 30 oktober
2023, prutswerk geleverd. Verweerder heeft dat prutswerk niet hersteld, maar het nog
erger gemaakt door klakkeloos 352 pagina’s aan tekst zonder concrete toelichting en
leeswijzer bij de Geschillencommissie in te dienen. Het was volstrekt onduidelijk
waarom de producties in het geding werden gebracht en wat daarmee bewezen moest worden.
Verweerder heeft klagers standpunten onvoldoende naar voren gebracht. Klager verwijst
voor de gemaakte fouten ook naar de brief d.d. 14 november 2022 van zijn gemachtigde.
Verweerder was vanaf 25 juli 2022 op de hoogte van klagers klacht. Hij had voldoende
tijd om de zaak recht te zetten, klagers belangen zorgvuldig te behartigen en in de
klachtonderdelen te verwijzen naar de producties, zoals verweerder ook had beloofd.
3.3 Ter zitting is gesteld dat verweerder heeft gehandeld in strijd met gedragsregels
1 lid 4, 2, 6, 12, 14 en 16.
4 VERWEER
4.1 Verweerder heeft tegen de klacht onder meer het volgende verweer gevoerd. Klagers
klacht bij de Geschillencommissie is tijdig en volledig ingediend. Dat geen verwijzing
heeft plaatsgevonden naar de 87 producties en/of 355 pagina’s doet hier niet aan af.
De Geschillencommissie heeft in haar beslissing immers aangegeven dat zij kennis heeft
genomen van alle dossierstukken en van wat partijen op de zitting aan stukken hebben
aangedragen.
4.2 Ter zitting heeft verweerder gesteld dat de aard van klagers kwestie complex
is. Hoewel verweerder erkent dat het van groot belang is om de dossierstukken overzichtelijk
te presenteren, kan de complexiteit van de zaak hebben bijgedragen aan het ontbreken
van specifieke verwijzingen naar alle producties. Ook hebben tijdsdruk en onverwachte
ontwikkelingen bijgedragen aan het gebrek aan verwijzingen. Daarnaast had klager de
wens om alle stukken in te dienen.
4.3 De raad zal hierna, waar nodig, op het verweer ingaan.
5 BEOORDELING
Toetsingskader
5.1 De raad neemt bij de beoordeling van de klacht als uitgangspunt dat, gezien
het bepaalde in artikel 46 van de Advocatenwet, de tuchtrechter mede tot taak heeft
de kwaliteit van de dienstverlening te beoordelen indien daarover wordt geklaagd.
Bij deze beoordeling geldt dat de tuchtrechter rekening houdt met de vrijheid die
de advocaat heeft met betrekking tot de wijze waarop hij een zaak behandelt en met
de keuzes - zoals met betrekking tot het procesrisico en het kostenrisico - waar de
advocaat bij de behandeling van de zaak voor kan komen te staan. De vrijheid die de
advocaat heeft met betrekking tot de wijze waarop hij een zaak behandelt en de keuzes
waar hij voor kan komen te staan zijn niet onbeperkt, maar worden begrensd door de
eisen die aan de advocaat als opdrachtnemer in de uitvoering van die opdracht mogen
worden gesteld en die met zich brengen dat zijn werk dient te voldoen aan datgene
wat binnen de beroepsgroep als professionele standaard geldt. Tot die professionele
standaard behoort onder meer het inschatten van de slagingskans van een aanhangig
te maken procedure en het informeren van de cliënt daarover. De cliënt dient door
de advocaat gewezen te worden op wat in zijn zaak de proceskansen en -risico’s zijn.
Voorts dienen processtukken te voldoen aan de redelijkerwijs daaraan te stellen eisen.
De hiervoor bedoelde professionele standaard veronderstelt voorts een handelen met
de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelende advocaat in
de gegeven omstandigheden mag worden verwacht (zie Hof van Discipline 5 februari 2018,
ECLI:NL:TAHVD:2018:32). De advocaat draagt de volledige verantwoordelijkheid voor
de uitvoering van de opdracht en is gehouden de aan hem toevertrouwde belangen partijdig,
onafhankelijk en met de nodige voortvarendheid te behartigen.
5.2 De tuchtrechter is (daarbij) niet gebonden aan de gedragsregels, maar die regels
kunnen wel van belang zijn, gezien ook het open karakter van de behoorlijkheidsnorm
in artikel 46 van de Advocatenwet. Of sprake is van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen
hangt af van de feitelijke omstandigheden en wordt door de tuchtrechter per geval
beoordeeld. Met betrekking tot de relatie met de cliënt geldt onder meer gedragsregel
14 lid 1. Daaruit volgt dat de advocaat de volledige verantwoordelijkheid draagt voor
de uitvoering van de opdracht en dat de advocaat zich aan deze verantwoordelijkheid
niet kan onttrekken met een beroep op de van zijn cliënt verkregen opdracht.
Klachtonderdelen a) en f)
5.3 Deze beide verwijten zien op de (wijze van) indiening van de stukken door verweerder
bij de Geschillencommissie. Verweerder heeft, voorafgaand aan de zitting van 26 augustus
2022, een pakket met 87 producties (ongeveer 350 pagina’s) ingediend. Uit de beslissing
van de Geschillencommissie blijkt dat op de enorme hoeveelheid ingediende producties
geen acht is geslagen omdat niet is verwezen naar de diverse onderdelen van de klacht
en onvoldoende is verwezen naar de specifieke onderdelen uit de producties. De Geschillencommissie
heeft dit onvoldoende geacht ter onderbouwing van de diverse klachtonderdelen.
5.4 De raad is van oordeel dat verweerder onvoldoende zorgvuldig is geweest bij
de indiening van de producties bij de Geschillencommissie. Hij heeft nagelaten een
relevante selectie van producties te maken en heeft evenmin het verband gelegd tussen
de klachtonderdelen en de producties. Dat het klagers wens was dat alle producties
zouden worden ingediend, zoals verweerder stelt, doet daar niet aan af. Uit (de toelichting
op) Gedragsregel 14 volgt dat de advocaat bij de behandeling van de zaak de leiding
heeft en vanuit zijn eigen verantwoordelijkheid dient te bepalen met welke aanpak
de belangen van zijn cliënt het best gediend zijn. Verweerder had dan ook een selectie
van de producties moeten maken en per productie aan moeten geven welk gedeelte daarvan
ter onderbouwing van welke specifieke stelling diende. Dat verweerder dat niet heeft
gedaan, door tijdsdruk of (niet nader gespecificeerde) onverwachte ontwikkelingen,
komt voor zijn rekening. Verweerder heeft klagers belangen in de procedure bij de
Geschillencommissie hierdoor onvoldoende behartigd. Verweerder heeft naar het oordeel
van de raad jegens klager onzorgvuldig en in strijd met de aan hem te stellen zorgvuldigheidseisen
gehandeld. Deze klachtonderdelen zijn dan ook gegrond.
Klachtonderdelen b), c) en d)
5.5 Deze verwijten zien op zaken die verweerder tijdens de bespreking met klager
zou hebben gezegd of beloofd, maar die onjuist waren of niet zijn nagekomen. De raad
kan op grond van het klachtdossier niet vaststellen wat tijdens de bespreking door
verweerder is gezegd of beloofd. Dat verweerder heeft beloofd de zaak te herstellen,
zoals klager stelt, kan de raad niet vaststellen. Verweerder heeft betwist dat hij
klager heeft voorzien van onjuiste informatie wat betreft de schadeclaim. De raad
kan niet vaststellen dat verweerder heeft gezegd dat klager geen schadeclaim kon indienen.
Uit het klachtdossier blijkt dat de schadeclaim al door mr. L was ingediend en dat
verweerder daar in zijn e-mail van 18 augustus 2022 ook aan refereert. Klachtonderdeel
c is daarom ongegrond.
5.6 De raad kan evenmin vaststellen dat verweerder heeft beloofd een eigen stuk
te schrijven. Dat verweerder tijdens de zitting een pleitnota heeft voorgelezen die
al (deels) door mr. L was opgesteld, is op zichzelf niet klachtwaardig. Ook klachtonderdelen
b en d zijn daarom ongegrond.
Klachtonderdeel e)
5.7 Klager stelt dat verweerder geen of onvoldoende toezicht heeft gehouden op
klagers zaak, terwijl verweerder duidelijk heeft aangegeven dat mr. L eigenlijk geen
tijd had voor klagers zaak. De raad overweegt dat mr. L verantwoordelijk was voor
klagers zaak gedurende de tijd dat zij klager bijstond. Verweerder is verantwoordelijk
vanaf het moment dat hij de zaak heeft overgenomen. Dat hij daarvoor, ten tijde van
de bijstand door mr. L, geen of onvoldoende toezicht heeft gehouden, kan hem niet
verweten worden. Dit klachtonderdeel is daarom ongegrond.
6 MAATREGEL
6.1 Verweerder heeft in een procedure bij de Geschillencommissie een flink pakket
producties ingediend zonder toelichting of concrete verwijzingen. De Geschillencommissie
heeft in haar beslissing in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat
deze manier van indienen volstrekt onvoldoende is ter onderbouwing van de klacht.
Verweerder heeft daarmee de kansen van zijn evident kwetsbare cliënt in de zaak bij
de Geschillencommissie tenietgedaan.
6.2 In het voordeel van verweerder weegt mee dat dit de eerste keer is dat een
klacht tegen hem gegrond wordt verklaard.
6.3 Alles overziend is de raad van oordeel dat een berisping passend en geboden
is.
7 GRIFFIERECHT EN KOSTENVEROORDELING
7.1 Omdat de raad de klacht gedeeltelijk gegrond verklaart, dient verweerder op
grond van artikel 46e lid 5 van de Advocatenwet het door klager betaalde griffierecht
van € 50,- aan hem te vergoeden binnen vier weken nadat deze beslissing onherroepelijk
is geworden. Klager dient binnen twee weken na de datum van deze beslissing zijn rekeningnummer
schriftelijk aan verweerder door te geven.
7.2 Nu de raad een maatregel oplegt, zal de raad verweerder daarnaast op grond
van artikel 48ac lid 1 van de Advocatenwet veroordelen in de volgende proceskosten:
a) € 25,- reiskosten van klager,
b) € 750,- kosten van de Nederlandse Orde van Advocaten en
c) € 500,- kosten van de Staat.
7.3 Verweerder dient het bedrag van € 25,- aan reiskosten binnen vier weken nadat
deze beslissing onherroepelijk is geworden, te betalen aan klager. Klager dient binnen
twee weken na de datum van deze beslissing zijn rekeningnummer schriftelijk aan verweerder
door te geven.
7.4 Verweerder dient het bedrag van € 1.250,- (het totaal van de in 7.2 onder b
en c genoemde kosten) binnen vier weken nadat deze beslissing onherroepelijk is geworden,
over te maken naar rekeningnummer lBAN: NL85 lNGB 0000 079000, BIC: INGBNL2A, Nederlandse
Orde van Advocaten, Den Haag, onder vermelding van “kostenveroordeling raad van discipline"
en het zaaknummer.
BESLISSING
De raad van discipline:
- verklaart de klachtonderdelen a en f gegrond;
- verklaart de klachtonderdelen b, c, d en e ongegrond;
- legt aan verweerder de maatregel van berisping op;
- veroordeelt verweerder tot betaling van het griffierecht van € 50,- aan klager;
- veroordeelt verweerder tot betaling van de reiskosten van € 25,- aan klager,
op de manier en binnen de termijn als hiervóór bepaald in 7.3;
- veroordeelt verweerder tot betaling van de proceskosten van € 1.250,- aan de
Nederlandse Orde van Advocaten, op de manier en binnen de termijn als hiervóór bepaald
in 7.4.
Aldus beslist door mr. S.M. Krans, voorzitter, mrs. A.B. Baumgarten en G. Sarier, leden, bijgestaan door mr. C.M. van de Kamp als griffier en uitgesproken in het openbaar op 29 april 2024.