ECLI:NL:TADRARL:2021:326 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 20-720/AL/MN

ECLI:	ECLI:NL:TADRARL:2021:326
Datum uitspraak:	28-06-2021
Datum publicatie:	08-02-2022
Zaaknummer(s):	20-720/AL/MN
Onderwerp:	Zorg voor de cliënt, subonderwerp: Vereiste communicatie met de cliënt Zorg voor de cliënt, subonderwerp: Kwaliteit van de dienstverlening Zorg voor de cliënt, subonderwerp: Kwaliteit van de dienstverlening
Beslissingen:	Voorzittersbeslissing
Inhoudsindicatie:	Voorzittersbeslissing. De voorzitter verklaart een klacht over de eigen advocaat kennelijk ongegrond.

Beslissing van de voorzitter van de Raad van Discipline in het ressort Arnhem-Leeuwarden van 28 juni 2021
in de zaak 20-720/AL/MN
naar aanleiding van de klacht van:

klaagster
over
verweerster

De plaatsvervangend voorzitter van de raad van discipline (hierna ook: de voorzitter) heeft kennisgenomen van de brief van de deken van de Orde van Advocaten in het arrondissement Midden-Nederland (hierna: de deken) van 16 september 2020 met kenmerk 990154, door de raad ontvangen op diezelfde datum, en van de op de inventarislijst genoemde bijlagen 1 tot en met 15. Ook heeft de voorzitter kennisgenomen van de e-mails van klaagster van 3 juni 2020, 16 september 2020, 9 november 2020 en de -mail van verweerster van 19 januari 2021.

1 FEITEN
Voor de beoordeling van de klacht gaat de voorzitter, gelet op het klachtdossier, uit van de volgende feiten.
1.1 Op 17 oktober 2018 is er een eerste gesprek geweest tussen klaagster en verweerster. Klaagster wilde advies over de vraag hoe haar rechten op het pensioen van haar ex-echtgenoot veilig kon worden gesteld.
1.2 Voordat verweerster deze zaak is gaan behandelen, is klaagster door verschillende andere advocaten en adviseurs bijgestaan.
1.3 Op 14 november 2018 heeft verweerster een brief aan klaagster gezonden waarin zij aangeeft dat zij het dossier heeft ontvangen. Klaagster heeft vervolgens een voorschot betaald, waarna verweerster de werkzaamheden heeft aangevangen.
1.4 Bij brief van 16 november 2018 heeft klaagster een aantal vragen aan verweerster gesteld.
1.5 Bij brief van 7 december 2018 heeft verweerster haar uitgebreide bevindingen van de zaak en een plan van aanpak aan klaagster gezonden en heeft zij aan klaagster gevraagd of zij het daar mee eens is.
1.6 Bij brief van 21 december 2018 heeft verweerster een verslag van haar gesprek met de pensioenadviseur van klaagster, haar nadere bevindingen en wederom een plan van aanpak aan klaagster gezonden.
1.7 Op 14 maart 2019 heeft verweerster de volgende e-mail aan de wederpartij gezonden:

“Geachte confrère,
Inmiddels zijn we een paar maanden verder en is er nog altijd geen duidelijkheid over het pensioen dat uw cliënt aan cliënte moet voldoen. Stukken zijn nog niet verstrekt en een pensioenvoorstel is er ook niet, terwijl met ingang van 1 april (eigenlijk 1 januari jl.) betaald moet worden. Ondertussen betaalde uw cliënt wel de partneralimentatie. Heel ingewikkeld is het niet: uw cliënt heeft de informatie althans kan die vrij eenvoudig verkrijgen. Lukt het niet meteen via mijnpensioenoverzicht.nl, dan kan hij ook alvast de upo’s toezenden Bovendien kan uw cliënt wel al reageren op onder andere de vraag over de indexering, maar dat gebeurt ook niet. Omdat de tijd verstrijkt en het bijna 1 april is, verzoek ik u mij in ieder geval nog deze week te bevestigen dat uw cliënt uiterlijk binnen 1 week na heden álle gevraagde informatie verstrekt mét pensioenvoorstel en bovendien bevestigt dat hij met ingang van 1 april a.s. in ieder geval het bedrag van € 1.984,68 per maand gaat overmaken aan cliënte, welk bedrag dan vervolgens met terugwerkende kracht verhoogd moet worden, dit naar aanleiding van de stukken die uw cliënt moet verstrekken. Het definitieve bedrag zal dan in de weken na volgende week duidelijk worden. Gebeurt dit niet (en ontvang ik ook niet uw bevestiging), dan laat uw cliënt cliënte geen andere keuze dan de rechter te vragen uw cliënt te veroordelen de juiste informatie af te geven en de juiste bedragen te voldoen, en mij lijkt dat ook uw Clint die heisa met alle kosten van dien liever voorkomt. Dus actie is nu toch echt nodig!”

1.8 Bij brieven aan klaagster van 11 juli en 19 juli 2019 heeft verweerster - zakelijk weergegeven - onder meer uiteengezet dat een gang naar de rechter niet haar voorkeur heeft en dat wellicht niet de Nederlandse maar de Belgische rechter bevoegd is.
1.9 In het dossier bevinden zich verschillende andere brieven tussen klaagster en verweerster over de onderhavige zaak.
1.10 Op 4 augustus 2019 heeft klaagster bij de deken een klacht ingediend over verweerster.

2 KLACHT
2.1 De klacht houdt, zakelijk weergegeven, in dat verweerster tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld als bedoeld in artikel 46 Advocatenwet. Klaagster verwijt verweerster het volgende.
a) Klaagster in de overtuiging te brengen dat omtrent de pensioenverevening c.a. geprocedeerd kan worden bij de Nederlandse rechter, zoals verweerster eerder benoemde in correspondentie van februari/maart 2019 naar de advocaat van de wederpartij.
b) Klaagster pas op 19 juli 2019 schriftelijk te adviseren dat een procedure omtrent de pensioenverevening c.a. enkel in België kan plaatsvinden, terwijl verweerster al vanaf november/december 2018 wist dat de wederpartij woonachtig is in België.
c) De vragen die klaagster in november 2018 stelde omtrent de kans van slagen van een procedure met betrekking tot pensioenverevening c.a. pas in maart 2019, maar eigenlijk pas op 19 juli 2019, te beantwoorden en klaagster (nader) te adviseren.

3 VERWEER
3.1 Verweerster heeft tegen de klacht verweer gevoerd. De voorzitter zal hierna, waar nodig, op het verweer ingaan.

4 BOORDELING
4.1 De voorzitter hanteert als uitgangspunt dat de tuchtrechter mede tot taak heeft de kwaliteit van de dienstverlening te beoordelen indien daarover wordt geklaagd. Bij deze beoordeling geldt dat de tuchtrechter rekening houdt met de vrijheid die de advocaat heeft met betrekking tot de wijze waarop hij een zaak behandelt en met de keuzes waarvoor de advocaat bij de behandeling van de zaak kan komen te staan. De vrijheid die de advocaat heeft met betrekking tot de wijze waarop hij een zaak behandelt en de keuzes waar hij voor kan komen te staan, zijn niet onbeperkt, maar worden begrensd door de eisen die aan de advocaat als opdrachtnemer in de uitvoering van datgene wat binnen de beroepsgroep als professionele standaard geldt. Die professionele standaard veronderstelt een handelen met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijk handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht (HvD 5 februari 2018 ECLI:NL:TAHVD:2018:32).
4.2 Daarbij wordt opgemerkt dat binnen de beroepsgroep wat betreft de vaktechnische kwaliteit geen sprake is van breed gedragen, schriftelijk vastgelegde professionele standaarden. De voorzitter toetst daarom of verweerder heeft gehandeld met de zorgvuldigheid die van een redelijk bekwame en redelijke handelende advocaat in de gegeven omstandigheden mag worden verwacht (HvD 3 april 2020, ECLI:NL:TAHVD:2020:80).
4.3 De zaak van klaagster betreft – kort gezegd – een poging om haar rechten op het pensioen van haar ex-echtgenoot veilig te stellen. Klaagster noemt in haar klacht verschillende punten die bij de behandeling van haar zaak in haar ogen niet goed zijn gegaan. Zij noemt daarbij zowel handelingen van verweerster als van andere advocaten en adviseurs die haar zaak hebben behandeld voordat verweerster haar bijstond. In de onderhavige klachtzaak maakt klaagster verweerster drie specifieke verwijten.
Klachtonderdelen a) en b)
4.4 Klachtonderdelen a) en b) lenen zich voor een gezamenlijke behandeling. Klaagster verwijt verweerster dat zij klaagster - met haar e-mail van 14 maart 2019 - in de overtuiging heeft gebracht dat er met betrekking tot haar pensioenverevening bij de Nederlandse rechter kon worden geprocedeerd, terwijl zij haar bij e-mail van 19 juli 2019 heeft medegedeeld dat zo’n procedure enkel in België kan plaatsvinden.
4.5 De voorzitter overweegt hierover als volgt. In de e-mail van verweerster van 14 maart 2019 verzoekt verweerster de wederpartij (onder meer) om haar de ontbrekende stukken te verstrekken. Deze e-mail eindigt met de passage dat als de wederpartij niet op haar verzoek ingaat, klaagster geen ander keuze heeft dan de rechter te vragen om de wederpartij te veroordelen de informatie af te geven. Anders dan klaagster heeft betoogd, heeft verweerster in deze e-mail niet aangegeven dat er bij de Nederlandse rechter kan worden geprocedeerd; over de bevoegdheid van de Nederlandse rechter wordt in deze e-mail niets gesteld. Ook kon klaagster uit deze e-mail niet de conclusie trekken dat de (kennelijk door klaagster gewenste) gang naar de rechter al zou worden ingezet. Integendeel, met deze brief wordt juist beoogt om een gang naar de rechter te voorkomen. Deze e-mail is ter goedkeuring in concept aan klaagster voorgelegd voordat deze is verzonden. Na deze e-mail van 14 maart 2019 is er veelvuldig contact geweest tussen klaagster en verweerster en tussen verweerster en de wederpartij. Gebleken is dat verweerster vanaf het begin met klaagster heeft overlegd over de aanpak van de zaak en niet is gebleken dat klaagster zich daarin niet kon vinden.
4.6 De voorzitter is gelet op het bovenstaande van oordeel dat niet is gebleken van enig tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen van verweerster. De voorzitter zal daarom beide klachtonderdelen kennelijk ongegrond verklaren.
Klachtonderdeel c)
4.7 Klaagster verwijt verweerster dat zij pas in maart 2019, maar meer in het bijzonder op 19 juli 2019, heeft gereageerd op de vragen die klaagster al in november 2018 aan verweerster stelde over de kans van slagen van slagen van een procedure.
4.8 De voorzitter overweegt dat verweerster met haar brieven van 7 december 2018 en 21 december 2018 wel degelijk uitgebreid en tijdig heeft gereageerd op klaagsters brief van november 2018. Dat klaagster van mening is dat zij geen volledig antwoord heeft gekregen op al haar vragen, maakt niet dat verweerster daarmee niet heeft gehandeld zoals een behoorlijk advocaat betaamt. De voorzitter zal daarom ook dit klachtonderdeel kennelijk ongegrond verklaren.

BESLISSING
De voorzitter verklaart: de klacht, met toepassing van artikel 46j Advocatenwet, kennelijk ongegrond.

Aldus beslist door mr. J.R. Veerman, plaatsvervangend voorzitter, bijgestaan door mr. W.B. Kok als griffier en uitgesproken in het openbaar op 28 juni 2021.

Griffier Voorzitter

Verzonden d.d. 28 juni 2021