ECLI:NL:TADRARL:2021:233 Raad van Discipline Arnhem-Leeuwarden 21-667

ECLI:	ECLI:NL:TADRARL:2021:233
Datum uitspraak:	01-11-2021
Datum publicatie:	16-11-2021
Zaaknummer(s):	21-667
Onderwerp:	Wat een behoorlijk advocaat betaamt t.o. de wederpartij, subonderwerp: Vrijheid van handelen Wat een behoorlijk advocaat betaamt t.o. de wederpartij, subonderwerp: Grievende uitlatingen Wat een behoorlijk advocaat betaamt t.o. de wederpartij, subonderwerp: Jegens wederpartij in acht te nemen zorg
Beslissingen:	Voorzittersbeslissing
Inhoudsindicatie:	Voorzittersbeslissing. Klacht tegen advocaat van de wederpartij. De voorzitter beoordeelt de klacht dat de advocaat zijn client heeft geadviseerd om een klacht tegen de advocaat van klaagster in te dienen kennelijk niet-ontvankelijk. Uit de Advocatenwet volgt dat het klachtrecht enkel toekomt aan diegene die door een handelen of nalaten rechtstreeks in zijn of haar belang is of kan worden getroffen. De advocaat van klaagster heeft in deze een rechtstreeks belang, klaagster heeft zelf slechts een afgeleid belang. Zie ook raad van discipline ‘s-Gravenhage van 2 september 2020 (ECLI:NL:TADRSGR: 2020: 140). De klacht dat de advocaat onvoldoende heeft getracht een minnelijke regeling te bereiken is kennelijk ongegrond. Weliswaar verdient een minnelijke regeling de voorkeur boven een procedure maar een wederpartij kan niet verlangen dat een advocaat in elke situatie tracht een regeling in der minne te treffen. Dit is ter vrije beoordeling van de advocaat en zijn cliënt. Indien zij menen dat een regeling in der minne niet haalbaar is, kan de advocaat niet door de wederpartij dan wel door de gedragsregels worden verplicht alsnog een regeling in der minne te beproeven.

Beslissing van de voorzitter van de Raad van Discipline in het ressort Arnhem-Leeuwarden van 1 november 2021
in de zaak 21-667/AL/MN
naar aanleiding van de klacht van:

klaagster
over
verweerder

De plaatsvervangend voorzitter van de raad van discipline (hierna ook: de voorzitter) heeft kennisgenomen van de brief van de deken van de Orde van Advocaten in het arrondissement Midden-Nederland (hierna: de deken) van 5 augustus 2021 met kenmerk Z1281839 HH/SD, door de raad ontvangen op 5 augustus 2021, en van de op de inventarislijst genoemde bijlagen 1 tot en met 5.

1 FEITEN
Voor de beoordeling van de klacht gaat de voorzitter, gelet op het klachtdossier, uit van de volgende feiten.
1.1 Vanaf 27 mei 2020 heeft klaagster als juridisch adviseur haar cliënt (hierna: de cliënt) bijgestaan in een arbeidsrechtelijke procedure tegen de werkgever. Klaagster heeft voor de cliënt onderhandelingen gevoerd met betrekking tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst.
1.2 Tussen de cliënt en klaagster is een geschil ontstaan over de betaling en de hoogte van de nota’s voor de werkzaamheden van klaagster. Bij e-mail van 9 september 2020 heeft klaagster onder meer het volgende aan de cliënt geschreven:

“Indien de facturen niet tijdig worden voldaan en ik verder van u geen acceptabele en redelijke oplossing aangeboden krijg per e-mail op uiterlijk 10 september a.s. voor 12:00 uur, zal ik mij per direct wenden tot….. [de werkgever] en hen op de hoogte brengen van de huidige zaken met alle rechtsgevolgen van dien.”

1.3 Omstreeks 9 september 2020 heeft de cliënt zich in deze kwestie tot verweerder gewend. Bij e-mail van 10 september 2020 heeft verweerder zich bij klaagster bekend gemaakt als advocaat van de cliënt en voorts namens de cliënt onder meer het volgende aan klaagster geschreven:

“In uw e-mail van 9 september te 17.37 uur geeft u aan uiterlijk vandaag voor 12.00 uur een acceptabele en redelijke oplossing te willen ontvangen, bij gebreke waarvan u ….. [de werkgever] op de hoogte zult brengen van de huidige situatie. Cliënt is enorm geschrokken van uw agressieve reacties en ervaart uw uitlatingen als uiterst bedreigend. Uw aankondigingen hebben mij ook verbaasd. Uit uw e-mail maak ik op dat u ……. [de werkgever] wil informeren over het in uw ogen tekort schieten van cliënt ten aanzien van zijn verplichtingen uit hoofde van de vaststellingsovereenkomst en het onbetaald laten van uw facturen. Nog los van het feit dat het doel van uw voornemen oneigenlijk is, immers ziet deze discussie op de rechtsverhouding tussen cliënt en u, wijs ik u erop dat dergelijke uitlatingen in strijd zijn met de door u in acht te nemen zorgplicht jegens cliënt en de aan u verstrekte opdracht. Gegeven de aard van de opdracht dient u vertrouwelijkheid te betrachten. Voorts is het doen van dergelijke mededelingen aan ….. [de werkgever] evident onrechtmatig jegens cliënt. Ik verzoek u dan ook mij per omgaande te bevestigen dat u geen contact zult opnemen met …… [de werkgever] , bij gebreke waarvan ik u hierbij aansprakelijk stel voor de schade en cliënt in overweging zal geven rechtsmaatregelen jegens u te treffen.

……….”

1.4 Bij e-mail van 12 september 2020 heeft klaagster rechtstreeks aan de cliënt een ingebrekestelling gezonden voor de betaling van haar nota’s en voor het geval betaling uitblijft rechtsmaatregelen aangekondigd.
1.5 Bij e-mail van 22 september 2020 heeft verweerder onder meer het volgende aan klaagster geschreven:

“ Cliënt berichtte mij dat er namens u contact is opgenomen met ……. [de werkgever] met het verzoek de reeds getekende vaststellingsovereenkomst te wijzigen middels een addendum. Cliënt is niet bekend met dit verzoek en heeft zijn werkgever om nadere informatie gevraagd. Zodra een ander duidelijk is, kom ik hier bij op terug.

Ten aanzien van de financiële afwikkeling bericht ik u, na de kwestie met cliënt te hebben besproken, als volgt.
U maakt aanspraak op betaling van twee facturen van totaal € 32.480,98 betreffende het verlenen van juridisch advies en bijstand inzake een arbeidsrechtelijke geschil tussen cliënt en zijn werkgever ……

Cliënt betwist de grondslagen en de hoogte van de facturen. Hij stelt zich op het standpunt dat er geen afspraak is gemaakt over een vergoeding op basis van tijdseenheden en daarmee te vermenigvuldigen uurtarief en evenmin is overeenstemming bereikt over een compensatie/provisie van 15%.

……..

Uiteindelijk heeft u ruim 100 uren bij cliënt in rekening gebracht. Cliënt betwist dat u zoveel tijd aan zijn zaak heeft besteed. Het urenoverzicht is onduidelijk en vermeldt werkzaamheden, waarvan het de vraag is of deze wel betrekking hebben op zijn dossier, of door hem zijn opgedragen. Daarnaast heeft u studie in rekening gebracht ten aanzien van onderwerpen, waarvan mag worden aangenomen dat u over voldoende kennis beschikt. Cliënt betwist voorts dat het door u gestelde uurtarief is overeengekomen.

Zoals reeds gesteld maakt u tevens ten onrechte aanspraak op de provisie......

Op grond van het voorgaande is cliënt niet bereid uw facturen te voldoen. Cliënt is van mening dat met een bedrag van € 5.000,- inclusief kantoorkosten en BTW een redelijk honorarium wordt betaald en wil de kwestie daarmee afdoen………”

1.6 Bij e-mail van 24 september 2020 heeft verweerder aan de advocaat van klaagster het volgende geschreven:

“Geachte collega,

Op verzoek van cliënt, ….., wend ik mij tot u ter zake het navolgende.

Naar ik heb begrepen staat u ….. [klaagster] als advocaat terzijde en heeft u in dat kader contact opgenomen met de werkgever van cliënt met het verzoek de vaststellingsovereenkomst te wijzigen. Cliënt heeft ……. [klaagster] echter reeds op 9 september jl. nadrukkelijk verboden nog langer contact op te nemen met zijn werkgever. Ik heb….. [klaagster] daar op 10 september nogmaals op gewezen. Ik kan uw verzoek aan ….. [de werkgever] dan ook niet plaatsen. Kunt u opheldering verschaffen?

Voorts heb ik namens cliënt gereageerd op de facturen van…… [klaagster]. Moet ik ervan uitgaan dat u als haar advocaat optreedt? In dat geval zal ik u de reactie toesturen en voer ik dienaangaande graag overleg met u. ”

1.7 Op diezelfde dag (24 september 2020) heeft verweerder vervolgens op verzoek van de advocaat van klaagster de door hem aan klaagster gezonden stukken aan de advocaat van klaagster doorgezonden, die op haar beurt aan verweerder heeft laten weten dat zij het in de e-mail gedane voorstel van € 5.000,- met haar cliënte zal bespreken maar dat dit voorstel wel karig vindt en zij vreest dat haar cliënte tot een procedure zal overgaan.
1.8 Op 24 september 2020 heeft verweerder voorts aan de cliënt (per whatsapp?) het volgende geschreven:

““Ze willen ons doen geloven dat eerdere correspondentie …… [klaagster] niet heeft bereikt. Waarschijnlijk om te rechtvaardigen dat zij met ……… [de werkgever] heeft gecorrespondeerd. Dit is absoluut klachtwaardig gedrag en ik geef je dan ook in overweging om een klacht tegen …… [de advocaat van klaagster] in te dienen.

……. ”

1.9 Vervolgens is er tussen de advocaten (verweerder en de advocaat van klaagster) schriftelijk gecorrespondeerd en is er telefonisch contact geweest om te trachten een minnelijke regeling te treffen. In een e-mail van 29 september 2020 heeft de advocaat van klaagster onder meer aan verweerder geschreven:

“Het gesprek heeft wat mij betreft alleen maar nog meer bevestigd dat partijen te ver uit elkaar liggen. Het voorstel van uw cliënt doet geen recht aan de gemaakte afspraken, de in opdracht van uw cliënt verrichte werkzaamheden en het eindresultaat. ….”

Bij e-mail van 30 september 2020 heeft verweerder aan de advocaat van klaagster geschreven dat zijn cliënt openstaat voor overleg over een aan haar cliënt toekomende redelijke vergoeding voor haar werkzaamheden en is de wederpartij uitgenodigd om een tegenvoorstel te doen. Bij e-mail van 1 oktober 2020 aan de advocaat van klaagster heeft verweerder namens de cliënt het schikkingsvoorstel verhoogd naar € 10.000,-.
1.10 Tot een regeling is het niet gekomen. Op 9 oktober 2020 heeft de advocaat van klaagster verweerder verzocht om verhinderdata op te geven voor een mondelinge behandeling bij de voorzieningenrechter. Tijdens de mondelinge behandeling waarbij een verzoek tot het mogen leggen van conservatoir beslag is behandeld is de cliënt wel, maar verweerder niet verschenen.
1.11 Op 16 november 2020 heeft klaagster bij de deken een klacht ingediend over verweerder.
1.12 Bij e-mail van 2 december 2020 heeft de advocaat van klaagster het volgende aan klaagster geschreven:

“Geachte mevrouw …… [klaagster]

Middels dit schrijven bevestig ik dat mr. …… [verweerder] zich onnodig grievend uitgelaten over u en uw werkwijze. Er werd tijdens het gesprek lacherig gedaan over het aantal bestede uren, waarop ik hem heb bericht dat u een vergoeding van € 100.000 voor zijn inmiddels cliënt met een kort dienstverband had geregeld. Dat is niet mogelijk 100 uren voor zo een arbeidszaak werd er aangegeven. Ik heb ook aangegeven dat u ook meester in de rechten bent en daar werd ook op ongepaste wijze op gereageerd.”

2 KLACHT MET TOELICHTING
2.1 De klacht houdt, zakelijk weergegeven, in dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld als bedoeld in artikel 46 Advocatenwet. Klaagster verwijt verweerder:
a) te dreigen met een klacht tegen de advocaat van klaagster door zijn cliënt (tevens de voormalige cliënte van klaagster) daartoe te adviseren;
b) in strijd met gedragsregel 25 zich rechtstreeks tot klaagster te wenden bij brief/e-mail van 22 september 2020, terwijl hij weet dat klaagster door een advocaat wordt bijgestaan;
c) in zijn contacten met de advocaat van klaagster zich jegens klaagster onnodig grievend uit te laten;
d) in strijd met gedragsregel 15 niet te streven naar een regeling in der minne;
e) in strijd met gedragsregel 6 klaagster op hoge (juridische) kosten te jagen door zijn manier van handelen.
2.2 Klaagster heeft de klacht als volgt toegelicht:
Ad klachtonderdeel a)
2.3 Nadat klaagster het door verweerder gedane schikkingsvoorstel niet had geaccepteerd heeft verweerder de cliënt geadviseerd om met een klacht te dreigen. Er is door de cliënt een klacht tegen de advocaat van klaagster ingediend en de cliënt heeft klaagster gezegd dat deze alleen dan zou worden ingetrokken indien er een regeling zou worden getroffen overeenkomstig het advies (bedoeld zal zijn overeenkomstig de wens van de client) van verweerder. Dat beoordeelt klaagster als chantage.
Ad klachtonderdeel b)
2.4 Verweerder was ervan op de hoogte dat klaagster een advocaat had ingeschakeld, maar desondanks heeft hij zich rechtstreeks tot haar gewend.
Ad klachtonderdeel c)
2.5 Verweerder heeft over de door klaagster aan de zaak bestede tijd gezegd: “zij kan nooit zoveel uur hebben gemaakt”. Voorts heeft verweerder haar facturen en het aantal uren betwist. Ook heeft verweerder tijdens een telefoongesprek met haar advocaat klaagster belachelijk gemaakt door haar herhaaldelijk uit te lachen en pressie uit te oefenen om een voorstel van de cliënt door te drukken. Volgens klaagster heeft verweerder zich in zijn communicatie met haar advocaat schofterig gedragen en heeft zij zich denigrerend over klaagster uitgelaten.
Ad klachtonderdeel d)
2.6 Verweerder heeft nimmer gestreefd naar een minnelijke regeling en in plaats daarvan de cliënt geadviseerd om een klacht tegen de advocaat van klaagster in te dienen, omdat hij volgens haar de zaak niet kon winnen.
Ad klachtonderdeel e)
2.7 Door de manier van handelen van verweerder is klaagster onnodig op hoge juridische kosten gejaagd, terwijl verweerder wist dat klaagster een regeling in der minne voorstond.

3 VERWEER
3.1 Verweerder heeft tegen de klacht onder meer het volgende verweer gevoerd.
Ad klachtonderdeel a)
3.2 De klacht is ter sprake gekomen omdat de advocaat van klaagster, zonder toestemming van de cliënt, contact heeft gezocht met de werkgever, die zich grote zorgen maakte over de gevolgen van het optreden van klaagster en haar advocaat. De klacht is genoemd om de advocaat van klaagster te wijzen op haar mogelijke klachtwaardige gedrag en om haar van verdere acties richting de werkgever te weerhouden, die niet in het belang van de cliënt van verweerder zouden zijn.
Ad klachtonderdeel b)
3.3 Op het moment van verzending van zijn e-mail van 22 september 2020 aan klaagster was verweerder er nog niet van op de hoogte dat klaagster door een advocaat werd bijgestaan. Onmiddellijk nadat verweerder daarvan kennis had gekregen heeft verweerder (bij e-mail van 24 september 2020) de stukken die hij aan klaagster had gezonden aan de advocaat van klaagster doen toekomen.
Ad klachtonderdeel c)
3.4 Verweerder ontkent dat hij zich in de correspondentie en/of tijdens een telefoongesprek met haar advocaat (onnodig) grievend over klaagster heeft uitgelaten. Voorts ontkent verweerder dat hij klaagster belachelijk heeft gemaakt en/of haar heeft uitgelachen en/of pressie heeft uitgeoefend om een schikkingsvoorstel door te drukken.
Ad klachtonderdeel d)
3.5 Verweerder heeft herhaaldelijk aangegeven dat de cliënt op een oplossing uit was en heeft het schikkingsvoorstel van de cliënt verhoogd. Verweerder heeft derhalve wel degelijk gestreefd naar een minnelijke regeling.
Ad klachtonderdeel e)
3.6 Verweerder staat de cliënt bij in een geschil met zijn voormalige gemachtigde (klaagster) en verweerder heeft namens de cliënt inhoudelijk gereageerd op de facturen van klaagster. Dat is niet in strijd met de gedragsregels, maar raakt juist de kern van het beroep. Anders dan klaagster stelt is het onmogelijk dat hij (verweerder) tijdens de mondelinge behandeling van het verzoek tot het mogen leggen van conservatoir beslag een regeling heeft tegengehouden nu hij tijdens die zitting niet aanwezig is geweest.

4 BEOORDELING
4.1 Allereerst stelt de voorzitter vast dat het gaat op het handelen van de advocaat van de wederpartij van klaagster. Volgens vaste rechtspraak van het Hof van Discipline komt aan deze advocaat een grote mate van vrijheid toe om de belangen van zijn cliënt te behartigen op een wijze die hem, in overleg met zijn cliënt, goed dunkt. Deze vrijheid, die mede voortvloeit uit de kernwaarde partijdigheid als bedoeld in artikel 10a Advocatenwet, is niet onbeperkt maar kan onder meer worden ingeperkt indien de advocaat a) zich onnodig grievend uitlaat over de wederpartij, b) feiten poneert waarvan hij weet of redelijkerwijs kan weten dat deze in strijd met de waarheid zijn dan wel c) (anderszins) bij de behartiging van de belangen van zijn cliënt de belangen van de wederpartij onnodig en onevenredig schaadt zonder redelijk doel. De voorzitter zal het optreden van verweerder derhalve aan de hand van deze maatstaf beoordelen.
Ad klachtonderdeel a)
4.2 In dit klachtonderdeel verwijt klaagster verweerder dat hij heeft gedreigd om tegen haar advocaat een klacht in te dienen en geeft zij aan dat zij het als chantage beschouwd dat de intrekking van de (door de client ingediende) klacht door de cliënt afhankelijk is gesteld van de acceptatie van een door verweerder opgesteld schikkingsvoorstel. Alvorens dit klachtonderdeel inhoudelijk te beoordelen dient de voorzitter ambtshalve de vraag te beantwoorden of klaagster daarin ontvankelijk is.
4.3 Uit de Advocatenwet volgt dat het klachtrecht enkel toekomt aan diegene die door een handelen of nalaten rechtstreeks in zijn of haar belang is of kan worden getroffen. De advocaat van klaagster heeft in deze een rechtstreeks belang, klaagster heeft zelf slechts een afgeleid belang. Onder verwijzing naar een uitspraak van de raad van discipline ‘s-Gravenhage van 2 september 2020 (ECLI:NL:TADRSGR: 2020: 140) is de voorzitter van oordeel dat klaagster in klachtonderdeel a) kennelijk niet-ontvankelijk moet worden verklaard vanwege een gebrek aan voldoende rechtstreeks belang.
4.4 Door klaagster is nog gesteld dat zij zich gechanteerd voelt doordat de cliënt de intrekking van de klacht afhankelijk heeft gesteld van aanvaarding door klaagster, althans haar advocaat, van een door verweerder voorgestelde regeling. Nog afgezien dat deze stelling niet aannemelijk is geworden kan deze worden gepasseerd omdat het hier niet de handelwijze van verweerder betreft, die in deze tuchtzaak aan de orde is, maar die van de client.
Ad klachtonderdeel b)
4.5 Door verweerder is gesteld dat hij op het moment waarop de e-mail van 22 september 2020 aan klaagster werd gezonden nog niet bekend was met het optreden van de advocaat van klaagster. Dat dit anders is heeft klaagster niet aannemelijk gemaakt en is ook uit het klachtdossier niet gebleken.
4.6 Klachtonderdeel b) mist feitelijke grondslag en de voorzitter verklaart dit klachtonderdeel derhalve kennelijk ongegrond.
Ad klachtonderdeel c)
4.7 Klaagster dient de feiten waarop zij de klacht baseert aannemelijk te maken. Ter onderbouwing van haar stelling dat verweerder zich onnodig grievend over haar heeft uitgelaten heeft klaagster zich op een e-mail van haar advocaat van 2 december 2020 beroepen. Deze e-mail bevat echter geen feiten maar een subjectieve zienswijze over de wijze van communiceren in een zaak waarin blijkens het klachtdossier de advocaten ver uit elkaar bleven liggen.
4.8 De door klaagster geciteerde uitlating: “zij kan nooit zoveel uur hebben gemaakt” is op zich niet onnodig grievend, nu deze niet meer doet dan de gemotiveerde zienswijze van verweerder weergeven waarbij geen kwetsende bewoordingen zijn gebruikt. Van bijzondere omstandigheden dat dit in dit geval anders zou zijn is de voorzitter niet gebleken.
4.9 Voor het overige is het klachtonderdeel in algemene termen gesteld en niet met concrete feiten onderbouwd. De voorzitter is niet gebleken dat verweerder bij de bejegening van klaagster de grenzen van de hem toekomende vrijheid heeft overschreden, laat staan dat verweerder - zoals klaagster stelt - zich schofterig en/of denigrerend tegenover klaagster en/of haar advocaat heeft uitgelaten.
4.10 De voorzitter verklaart klachtonderdeel c) derhalve kennelijk ongegrond.
Ad klachtonderdelen d) en e)
4.11 Nu deze rechtstreeks met elkaar samenhangen zal de voorzitter deze klachtonderdelen gezamenlijk beoordelen.
4.12 Klaagster verwijt verweerder dat hij niet naar een minnelijke regeling heeft gestreefd en klaagster als gevolg daarvan voor onnodig hoge juridische kosten is komen te staan. Verweerder heeft dit gemotiveerd ontkend en daarbij verwezen naar een e-mail van 30 september 2020, waarin hij aan de advocaat van klaagster aangeeft dat zijn cliënt een minnelijke regeling wil beproeven en erop gewezen dat hij namens zijn cliënt het schikkingsvoorstel heeft verhoogd.
4.13 Een advocaat hoeft in het algemeen niet af te wegen of het voordeel dat hij voor zijn cliënt wil bereiken met de middelen waarvan hij zich bedient, opweegt tegen het nadeel dat hij daarmee aan de wederpartij toebrengt. Wel moet de advocaat zich onthouden van middelen die, zonder dat zij tot enig noemenswaardig voordeel van zijn cliënt strekken, onevenredig nadeel aan de wederpartij toebrengen. Daarvan is de voorzitter niet gebleken. Weliswaar verdient een minnelijke regeling de voorkeur boven een procedure maar een wederpartij kan niet verlangen dat een advocaat in elke situatie tracht een regeling in der minne te treffen. Dit is ter vrije beoordeling van de advocaat en zijn cliënt. Indien zij menen dat een regeling in der minne niet haalbaar is, kan de advocaat niet door de wederpartij dan wel door de gedragsregels worden verplicht alsnog een regeling in der minne te beproeven. Indien het niet lukt om een regeling te bereiken en de cliënt wil procederen, is het alleszins gerechtvaardigd dat de advocaat aan die wens van zijn cliënt tegemoet komt.
4.14 Daarbij merkt de voorzitter nog op dat uit het klachtdossier blijkt dat (ook) de advocaat van klaagster haar twijfels had over de mogelijkheid om een minnelijke regeling te treffen en dat het de advocaat van klaagster was die om verhinderdata voor de behandeling bij de voorzieningenrechter heeft verzocht.
4.15 Op grond van hetgeen klaagster onweersproken naar voren heeft gebracht en wat zij met stukken heeft onderbouwd valt niet in te zien in welke zin verweerder in dezen een tuchtrechtelijk verwijt treft.
4.16 Derhalve verklaart de voorzitter de klachtonderdelen d) en e) kennelijk ongegrond.

BESLISSING
De voorzitter verklaart:
- klachtonderdeel a) kennelijk niet-ontvankelijk;
- de klachtonderdelen b) tot en met e) kennelijk ongegrond; steeds met toepassing van artikel 46j Advocatenwet.

Aldus beslist door mr. A.H.M. Dölle, plaatsvervangend voorzitter, bijgestaan door mr. A.M. van Rossum, als griffier en uitgesproken in het openbaar op 1 november 2021.

Griffier Voorzitter

Verzonden d.d. 1 november 2021